Είναι φρικτό να ακούει κανείς τον κ. Τσίπρα και την κα Φώφη να καταφέρονται κατά της κυβέρνησης ότι δήθεν δεν αντιμετωπίζει τη λαίλαπα των πυρκαγιών με τον ορθό τρόπο, σάμπως και αυτοί και οι συνεργάτες τους τους θα το έκαναν καλύτερα. Ας αφήσουμε την κα Φώφη στις φαντασιώσεις της. Αλλά ο Τσίπρας, κυνικότατος, θρασύτατος και ανεπαρκέστατος ακόμα και στην κριτική του, ξεχνά πως είναι υπόλογος για μια πολύ χειρότερη συμπεριφορά δική του!
Πέρασαν 3 ολόκληρα έτη από την πολύνεκρη τραγωδία της πυρκαγιάς στο Μάτι λόγω ανευθυνότητας και ανικανότητας της κυβέρνησης Τσίπρα και Καμμένου, της Περιφερειάρχου κας Δούρου και των χυδαιότατων υπηρεσιών της αστυνομίας και της πυροσβεστικής.
23 Ιουλίου 2018.
Η δε δικαιοσύνη, ως συνήθως, σέρνεται σαν σάλιακας σε σεργιάνι.
Και ας λένε όλοι πως η δικαστική διερεύνηση πρέπει να προχωρήσει δίχως χρονοτριβή και δεν πρέπει να υπάρξει καθυστέρηση ή ομίχλη στην απόδοση ευθυνών και τιμωρία – για τη μνήμη των 100 νεκρών.
Ο εκατοστός νεκρός ήταν ο Σπύρος Σπυρίδης που πέθανε στον Ευαγγελισμό τον Δεκέμβριο μετά από 145 ημέρες νοσηλείας για εγκαύματα δεύτερου και τρίτου βαθμού στο 19 % του σώματός του: είχε με τη γυναίκα του σώσει τα δύο εγγόνια του κατεβαίνοντας τα βράχια στη θάλασσα (όπου περίμεναν βοήθεια 5 ολόκληρες ώρες) ενώ έπεφταν καύτρες από έναν ουρανό θολό με αιθαλομίχλη. Τόσο αποτελεσματικοί ήταν οι κρατικοί μηχανισμοί για την ασφάλεια των πολιτών.
Εκτός από τους νεκρούς αυτή η δεύτερη παγκοσμίως πιο φονική πυρκαγιά (η πρώτη με 180 νεκρούς ήταν στην Αυστραλία το 2009) όχι μόνο έκανε στάχτη 103 ανθρώπους και σωρούς σπιτιών μα έστειλε στα νοσοκομεία με τραυματισμούς 23 παιδιά και 164 ενηλίκους.
Το πιο γελοίο μα και τραγικό σημείο είναι ίσως πως στην απίστευτη ανικανότητά τους τα κρατικά όργανα όχι μόνο δεν αναχαίτισαν την πυρκαγιά, όχι μόνο δεν βοήθησαν έγκαιρα τους πληττόμενους μα έστελναν ανθρώπους εκεί που μαίνονταν οι φλόγες!
Ναι υπάρχει μία προηγούμενη διαχρονική ευθύνη για μία διαρκή απρονοησία και αναποτελεσματικότητα που ανήκει σε πολλές κυβερνήσεις φανφαρόνων και φαφλατάδων. Αναμφίβολα.
Μα όπως γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος στο ΒΗΜΑ (23/7/21),
«Η τραγωδία στο Μάτι ήταν και μία χωρίς προηγούμενο επίδειξη κυνισμού, γιατί την ώρα που εξελισσόταν η τραγωδία έμπαινε μπροστά και ένας ολόκληρος μηχανισμός με βασικό στόχο να μη χρεωθεί η κυβέρνηση [του Τσίπρα] την τραγωδία και μάλιστα να μην τη χρεωθεί ο ίδιος ο Τσίπρας. Δηλαδή την ώρα που χάνονταν ζωές κάποιοι σκέφτονταν την πολιτική τους εικόνα. Γι’ αυτό και στήθηκε το άθλιο σκηνικό εξαπάτησης στο κέντρο επιχειρήσεων (…..) ακόμη και οι … δορυφόροι [για θεωρίες] συνωμοσίας…»
Τι περισσότερο να πω εγώ;
Αυτή η απόπειρα συγκάλυψης δείχνει το αισχρό ποιόν του Τσίπρα.
23 Ιουλίου 2018, μία μαύρη σελίδα της αθλιότητας του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Κανείς δεν έχει ζητήσει συγγνώμη! Κανείς δεν αναγνωρίζει πως ευθύνεται!
