Ο πόλεμος προπαγάνδας μεταξύ Αμερικής και Κίνας καλά κρατεί. Έχει διευρυνθεί σε Δύσης ενάντια Κίνας. Για την ώρα η Δύση φαίνεται να υπερισχύει. Στην Αμερική πιστεύεται γενικά, ακόμα και από πολλούς δημοκρατικούς, πως ο Τραμπ έκανε ένα σίγουρο καλό – αποκάλυψε την Κίνα ως τον μεγάλο εχθρό.
Όσο ισχυρή είναι η λογοκρισία στην Κίνα άλλο τόσο είναι η δύναμη των ΜΜΕ στη Δύση και ιδίως στην Αμερική. Τα ΜΜΕ είναι ολοκληρωτικά στραμμένα κατά της Κίνας.
Οι Κινέζοι, βέβαια, δεν είναι άγγελοι, όπως έχω γράψει και νωρίτερα. Παρά την εξάπλωση του Κομφουκισμού που πρεσβεύει ενάρετη, ευγενική συμπεριφορά, έχουν και αυτοί τις φιλοδοξίες τους.
Από την άλλη, υπάρχει μεγάλη κοινωνική ανάπτυξη και το μόνο σίγουρο ελάττωμα (κατά τους Δυτικούς πάντα) είναι η απουσία του δημοκρατικού πνεύματος και της ελεύθερης έκφρασης. Μα για τους ίδιους τους Κινέζους η δημοκρατική νοοτροπία δεν είναι τόσο ελκυστική. Ο λαός πάντα είχε ζήσει σε κάποιο απολυταρχικό καθεστώς ενώ οι σκεπτόμενοι Κινέζοι (φιλελεύθεροι) βλέπουν τα ελαττώματα της δημοκρατίας με τις ταραχές, τις τρομερές καθυστερήσεις για αποφάσεις, τη βία και αστάθεια.
Τα τελευταία 3 έτη η Κίνα κατηγορήθηκε για τα εξής θέματα.
1. Θιβέτ. Ο Δαλάι Λάμα είναι δημοφιλής παντού και πείθει εύκολα για τη δική του άποψη. Ο κόσμος γενικά δεν γνωρίζει τις πραγματικές συνθήκες δουλείας που υπήρχαν νωρίτερα στο θεοκρατούμενο Θιβέτ.
2. Η καταπίεση και γενοκτονία των Ουίγκουρ στη Xinjiang. Ναι, υπάρχουν κάπου 12.000 αποσχιστών/τρομοκρατών κρατούμενων που επιμορφώνονται σε ειδικές εγκαταστάσεις μα πολλοί από αυτούς αφήνονται να πηγαίνουν στα σπίτια τους στο τέλος της ημέρας. Ο πληθυσμός των Ουίγκουρ αυξήθηκε από 2 εκμ σε 12 εκμ.
3. Καταπιέζονται οι μουσουλμάνοι. Ναι, γκρεμίστηκαν μερικά τζαμιά που όμως ήταν αχρησιμοποίητα για χρόνια κι ετοιμόρροπα. Η Κίνα έχει τον μεγαλύτερο κατά κεφαλήν αριθμό τζαμιών σε όλο τον κόσμο.
4. Ο κορωνοϊός αναπτύχθηκε στην Κίνα κι εξαπλώθηκε στον κόσμο λόγω αμέλειας των Κινέζων. Έχουν όμως βρεθεί δείγματα στα λύματα της Ιταλίας και Αμερικής παλαιότερα από της Κίνας!
5. Αποικιοκρατία στην Αφρική (και αλλού) και δανεισμός εκμετάλλευσης. Για το θέμα έχω γράψει άλλα άρθρα. Η Ελλάδα έδωσε τον Πειραιά, το Ισραήλ έδωσε μέρος του λιμανιού της Χάιφα. Αποικιοκρατία;
6. Καταπίεση στο δημοκρατικό “Χονγκ Κονγκ” – που καταπιεζόταν από μια ελίτ Αγγλο-Κινέζων επί δεκαετίες.
7. Σύγκρουση με την Ινδία στα κοινά σύνορα (βορειο-ανατολικά Ινδικά). Μα ο πρωθυπουργός Modi δήλωσε ξεκάθαρα πως οι Κινέζοι δεν εισήλθαν σε Ινδικό έδαφος. Οπότε, πώς ξεκίνησε η σύγκρουση;
8. Η Κίνα υποστήριξε το στρατιωτικό καθεστώς στη Μυανμάρ – παρότι το NLD που ανατράπηκε είχε φιλικές με την Κίνα σχέσεις.
Είμαι σίγουρος πως στη Δύση ο κόσμος φοβάται το μονοκομματικό καθεστώς του ΚΚΚ και γενικότερα τη ραγδαία ανάπτυξη της Κίνας ως υπερ-οικονομία και υπερδύναμη. Η Αμερική ιδίως φοβάται μήπως χάσει την πρώτη θέση στην Οικονομία και στη στρατιωτική ισχύ.
Μα καθώς περισσότεροι άνθρωποι επισκέπτονται την Κίνα και την γνωρίζουν καλύτερα θα γίνει γνωστό πως αντί προπαγάνδας φόβου και φθόνου θα είναι καλύτερα να υπάρξουν νέες φιλικές σχέσεις.
Είναι χαζό να υπάρχει εμπάργκο στο βαμβάκι της Xinjiang – ενώ δεν εισάγεται και δεν χρησιμοποιείται στη Δύση! Και 80% των βαφών για βαμβακερά παράγονται στην Κίνα. Κουμπιά και μολύβια και άλλα βοηθήματα στην παγκόσμια παραγωγή ενδυμάτων παράγονται στην Κίνα καθώς και η μεγάλη πλειονότητα άλλων υφασμάτων!
Η Κίνα έχει μια ιστορία 3 ή 4 χιλιετιών. Έχει περάσει πολλές μεγάλες αλλαγές. Έχει μάθει να υπομένει και να περιμένει.
Και τώρα θα συνεχίσει την οικονομική της ανάπτυξη και σύντομα με τη νέα τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης θα στραφεί στη στρατιωτική ανάπτυξη.
