Όχι, δεν εννοώ, βέβαια, τον κ Μπαρουφάκη. Εννοώ τον εντιμότατο κ Τσίπρα. Μου φαίνεται πολύ μεγαλύτερος απατεώνας από τον αείμνηστο Ανδρέα, δίχως κανένα από τα χαρίσματά του – μόρφωση, γοητεία, αποφασιστικότητα και γνώση της διεθνούς πολιτικής.
Τον άκουα πάλι στη Βουλή (Παρασκευή, 31/7, πρωί) να απαντά δήθεν σε ερωτήσεις με το ύφος εκείνο το γεμάτο μελιστάλακτη σάλτσα συναισθηματισμού.
Αυτός, σκεπτόμουν, είναι ο πρωθυπουργός που, για να διατηρήσει τον θώκο του, τώρα ανενδοίαστα εκβιάζει τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τον στηρίξουν γνωρίζοντας πως θέλουν η χώρα μας να παραμείνει στην Ευρωζώνη πάση θυσία, ενώ ο ίδιος δεν δίστζε πριν 2-3 μήνες να την βγάλει αν έβρισκε χρηματοδότηση από οποιαδήποτε άλλη Δύναμη! Γι’αυτό βέβαια δεν τα ευχαρίστησε έστω και τυπικά.
Τέτοιος και χειρότερος είναι.
Είναι ο πολιτικός που είπε τα περισσότερα ψέμματα στον λαό και στο κόμμα του σε 4 σύντομα έτη, κλιμακώνοντας αυτή τη στρατηγική (αναπόσπαστη πτυχή της κομμουνιστικής καλλιέργιάς του), τους τελευταίους 6 μήνες με μια ανύπαρκτη «διαπραγμάτευση», επικοινωνιακή και ύπουλη, που τώρα φέρνει ένα Μνημόνιο 4 ή 5 φορές χειρότερο από τα δύο προηγούμενα. Και ποτέ δεν διανοήθηκε να ζητήσει συγγνώμη για την ανικανότητα, ανευθυνότητα και κοροϊδία του από τον λαό στον οποίο έχει φορτώσει δυσβάστακτα βάρη επειδή ο ίδιος θέλει να ικανοποιήσει τη φιλοδοξία του παίζοντάς το πάνσοφος πρωθυπουργός.
Έγραψα πως θα του αναγνώριζα μια γνήσια μεταμέλεια αν έκανε αυτά τα δύο και ομολογούσε τα λάθη του.
Τίποτα. Φταίνε οι πάντες εκτός από τον αλάθητο εαυτούλη του!
Στην πράξη συνεχίζει ακάθεκτος το ίδιο βιολί, την ίδια κοροϊδία, αλλά με το ύφος ανθρώπου που τώρα προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και τώρα ¨ξέρει¨!
Οι αντιπολιτευόμενοι δεν τα χάφτουν, βέβαια, μα δεν γνωρίζουν πώς να διαχειριστούν την προσωποιημένη αυτή πανούκλα. Οι συγχωριανοί του, και όχι μόνο, τον θεωρούν σπουδαίο ηγέτη, μεγαλόψυχο: «Τι καλό παιδί! Δίνει σε φτωχούς ηλικιωμένους 60 ευρώ κάθε μέρα!»
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, λέει αναίσχυντα, δεν διαπραγματεύτηκαν – απλώς εκτελούσαν τις εντολές των δανειστών. Ενώ ο ίδιος και τα τσογλάνια του….
Δεν τον νοιάζει ότι τα επί 6 μήνες πλατσουρίσματά του στην πολιτική της Ευρώπης, όπου δεν ήξερε ούτε τα πιο βασικά στοιχεία της, επέφεραν την καταστρφή της οικονομίας, το κλείσιμο τραπεζών, μιζέρια σε άπειρους πολίτες (επιχειρηματίες, εργαζόμενους και συνταξιούχους) και τώρα αφόρητη φορολογία.
Και να πώς απαντά στην κα Γεννηματά για το Grexit που εκπόνησε ο ίδιος με τον σταρ της μπαρούφας (με υποκλοπές προσωπικών και δημόσιων δεδομένων, με ανύπαρκτα αποθεματικά μα με λεηλασία ιδιωτικών αποθεμάτων σε θυρίδες και σε σπίτια, με διπλό νόμισμα κλπ):-
«Αν θέλετε να μάθετε, ρωτήστε τους συντηρητικούς κύκλους της Ευρώπης που είχαν το σχέδιο εξόδου μας έτοιμο». Και, φυσικά, ο απαράμιλλος διαπραγματευτής κ Τσίπρας το απέτρεψε κι, επιπλέον, έφερε στο τραπέζι την αναδιάρθρωση του χρέους! «Εμείς,» ισχυρίζεται τώρα μετά το ξεμπρόστιασμα, «Είχαμε κάνει ‘σχέδιο άμυνας’ για την έξοδο που σχεδίαζαν οι ξένοι¨!!!!
Ούτε λέξη για το ότι ο Βαρουφάκης ομολόγησε πως επρόκειτο για κανονικό πραξικόπημα που είχε σχεδιαστεί πριν τις εκλογές και η διαπραγμάτευση ήταν στάχτη στα μάτια του λαού και των Ευρωπαίων – γι’αυτό και κατέρρεε μόλις πήγαινε να κλείσει συμφωνία. Περίμεναν να βρουν κάποιο αφελή χρηματοδότη.
Ξεχνά ο έντιμος και φιλαλήθης κ Τσίπρας πως ο ίδιος ομολόγησε ότι δοκίμασε όλες τις εναλλακτικές για χρηματοδότηση (από ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βενεζουέλα κλπ) και κατέληξε στην μόνη λύση που ήταν η Ευρώπη – των τοκογλύφων, καταπιεστών κι εκβιαστών: ξαναφτύνει εκεί που λίγο πριν έγλειφε.
Αλλά αφού ονόμασαν το κρέας «ψάρι» γιατί όχι και το Grexit “σχέδιο άμυνας”;…
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν είχαν “σχέδια άμυνας”, μόνο υπακοή στους δανειστές.
Οι δε ξένοι δυνάστες δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν παρά να βυσσοδομούν ενάντια στην υπεροχότερη χώρα της υφηλίου, της γενέτειρας της Δημοκρατίας, μάλλον από ζήλια και για να εξαγοράσουν τις ελληνικές περιουσίες για ένα ξεροκόμματο – όπως δυστυχώς απέτυχαν να κάνουν στην Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρο!!!
Δεν είναι τυχαίο πως η κουρελού των κομμουνιστών που τον ανέδειξε σε κομματάρχη αποτελείται από ψυχοπαθείς και τώρα διαλύεται χάρη στη δυναμική ηγεσία του.
Ούτε το ότι ο δείκτης αξιοπιστίας της χώρας που ήταν 101 το Νοέμβριο 2014, μετά την εξάμηνη χαλάστρα που ο πρωθυπουργός ονομάζει “δικυβέρνηση”, είναι τώρα μόλις 81 – πάλι χάρη στην εμπνευσμένη ηγεσία, τη διαπραγματευτική δεινότητα και την απίστευτη αποφασιστικότητα ενός τόσο μεγάλου ηγέτη !
Ο κομμουνιστής δύσκολα αλλάζει στα 40.
Και πρέπει να ειπωθεί και για τον κ. Τσίπρα αυτό που ειπώθηκε για τον οίκο των Βουρβόνων (που επανήλθε μετά τον Βοναπάρτη) – “Δεν ξέχασε τίποτα, δεν έμαθε τίποτα”!
