1. Ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε από την έρευνα του ΣΚΑΪ (Μαραντζίδης και Πανεπ. Μακεδονίας) πως πολύ πάνω από 50% των ερωτηθέντων δεν εγκρίνουν τις πολιτικές της κυβέρνησης – διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς, παιδεία, φόροι κλπ.
Εντούτοις ο εμπνευστής και πρωθυπουργός απολαμβάνει μεγάλη δημοφιλία και ας μη λαμβάνει υπόψη του τη γνώμη του κυρίαρχου λαού και συνεχίζει με τις ανερμάτιστες πολιτικές του.
Επίσης, στην πρόθεση ψήφου ο Σύριζα, το κόμμα που είναι κυβέρνηση (με τους Ανέλληνες του Καμμένου), συγκεντρώνει 36+% και προηγείται με 20% διαφορά από το δεύτερο κόμμα, τη ΝΔ!
Η τρέλα παίρνει πολλές μορφές και μια είναι η σχιζοφρένεια.
2. Από την άλλη δεν είναι τόσο παράδοξο. Διότι ο κοινός ψηφοφόρος που σκέφτεται απλοϊκά σε αντίθετες δυάδες (δεξιό-αριστερό κόμμα, συντηρητισμός-σοσιαλισμός) τι επιλογές έχει; Σκέφτεται ΝΔ ή Πασοκ και τον πιάνει τρέμουλο. Και καλά ο Βενιζέλος είπε πως αποχωρεί. Αλλά ο Σαμαράς;… Εκτός από τους τυφλούς οπαδούς του, ποιός θα ψήφιζε κόμμα που έχει τον Σαμαρά ηγέτη;
Δεν ξεχνά ο μέσος κεντροδεξιός πως ο Αντωνάκης καταπολέμησε το Μνημόνιο ως αντιπολίτευση (κόντρα στον Γιωργάκη Π. του οποίου επέφερε την παραίτηση κι εξόντωση) και μετά ως κυβέρνηση το εφάρμοσε με ζήλο.
Ούτε μπορεί να παραγνωρίσει πως επί Σαμαρά, ξεπήδησε το κόμμα του Καμμένου, διογκώθηκε η Χρυσή Αυγή και γιγαντώθηκε το Σύριζα.
Ούτε αγνοεί πως ο Σαμαράς ψευδόταν ασύστολα και ανταγωνιζόταν τον Σύριζα σε λαϊκισμό και παροχές αντί να εξηγήσει στον λαό πόσο αναγκαία ήταν τα (δυσάρεστα) μέτρα που έπρεπε να δεχτούμε.
3. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την ικανότητα των κομμουνιστών για λαϊκισμό και ψευδολογία.
Οι καιροσκόποι της παλαιάς βαθυπράσινης πασοκαρίας και των συντεχνιών έσπευσαν στον Σύριζα βλέποντας την άνοδό του, εγκαταλείποντας αλύπητα τους πρότερους δεσμούς τους. Έτσι, μαζί με τους αγανακτισμένους και τους απογοητευμένους το 4% έγινε 36% και μένει εκεί ακόμα, έστω κι αν οι πολλοί επικρίνουν τις πολιτικές του Σύριζα.
Ο διχασμός, η αλλοπροσαλλοσύνη αντανακλάται φυσικά, και στον Σύριζα ως κόμμα και ως κυβέρνηση. Έτσι βλέπουμε κι ακούμε την Αριστερή Πλατφόρμα με τις αμετακίνητες εμμονές του κρατισμού και της εξίσωσης προς τα κάτω να αντιμάχεται την ηπιότερη, αναποφάσιστη και ανίκανη πτέρυγα περί τον Τσίπρα που αλλάζει θέσεις και πολιτικές, βλέποντας και κάνοντας, προσπαθώντας να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Όλοι μοιάζουν νοητικά καθυστερημένοι, βασανισμένοι από σύγχυση και αντιφατικότητα. Δεν είναι μόνο πως έχουν λάθος αρχές για όλα όσα επιδιώκουν, αλλά η ίδια η διαδικασία της στόχασής τους είναι αθεράπευτα σακατεμένη.
Άκουα κι έβλεπα, π.χ., τον Θ. Πετράκη, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Σύριζα να δίνει συνέντευξη στον ΣΚΑΪ στην κα. Τσαπανίδου (20/5/15), η οποία ως συνήθως χαριεντιζόταν, μα είχε τη βοήθεια του Τέλογλου και δύο άλλων ικανότατων δημοσιογράφων.
Και ο Πετράκης είχε στριμωχτεί όντως και νόμιζε πως με το να φωνάζει και να επαναλαμβάνει τα λογύρδιά του κέρδιζε πόντους.
Ήταν θλιβερό να ακούς έναν δήθεν κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο να πέφτει σε αντιφάσεις, να υπεκφεύγει και να μη μπορεί να αρθρώσει δύο προτάσεις έλλογου νοήματος.
Πέρα από την κομμουνιστική ρητορική τους, όλοι έτσι είναι λίγο πολύ.
Δεν είναι τυχαίο που μαζεύτηκαν όλοι στον Σύριζα. Εκπροσωπούν παραδειγματικά όλη την άγνοια, αλαζονεία και απληστία του βαλκανικού λαού της Ελλάδας.
4. Μια νέα δημοσκόπηση της Αυγής δίνει εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα.
Σε αυτήν, αν τα στοιχεία αληθεύουν (και το γράφω αυτό διότι δεν μπορώ να πιστέψω τίποτε από όσα προέρχονται από την Αυγή, φερέφωνο του Σύριζα), ο Σύριζα προηγείται ακόμα περισσότερο και 54% συμφωνούν με τον τρόπο διαπραγμάτευσής και πάνω από 73% δεν θέλει περικοπές επικουρικών συντάξεων και ομαδικές απολύσεις.
Πάνω από 48% θέλει Σύριζα και μόλις 21% τη ΝΔ.
50% δεν θέλει την ΕΕ!
Αλλά 70% θέλει το Ευρώ!
Βγάλτε τα συμπεράσμτά σας.
Η σχιζοφρένεια είναι ολοφάνερη. Το 70% θέλει δηλαδή να παίρνει τα λεφτά των Θεσμών αλλά (το 50%) δεν θέλει την Ευρώπη ούτε μεταρρυθμίσεις – που σημαίνει πιο πολλούς φόρους και μονοκομματικό κράτος μακροπρόθεσμα
Με τις υγείες μας!
