1. Άκουα (κι έβλεπα, 15/5/15) τον Λαπαβίτσα να εξηγεί το σκεπτικό του στην κα. Τσαπανίδου (αδιάβαστη και απροετοίμαστη) για την εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης του Σύριζα.
Ο Λαπαβίτσας, καθηγητής Οικονομικών για πολλά έτη στο Πανεπ. Λονδίνου, είναι τώρα βουλευτής του Σύριζα και ανήκει στη σκληροπυρηνική αριστερή πλατφόρμα και την εκφράζει. Έκλαψε στα επινίκεια ακούγοντας τον ύμνο του ΕΑΜ!
Οι ψηφοφόροι του, ισχυρίζεται, δεν θέλουν επιστροφή στη λιτότητα, μα την καινούργια πολιτική του Σύριζα. Η Ευρώπη, πιστεύει, δεν είναι κάποιος ιδανικός χώρος και οι Έλληνες είναι γενικά παραπληροφορημένοι ως προς αυτό. Η Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να βγει από την ΕΕ και να πάρει δικό της δρόμο. Χρειάζεται απλώς επενδύσεις 50 δις. Για να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης.
Οι Λαπαβίτσας, Βαρουφάκης και Τσακαλώτος ανήκουν στην κατηγορία οικονομολόγων (και είναι πολύ μεγάλη) που αποδεικνύουν την ορθότητα της διαπίστωσης που έκαναν οξυδερκείς οικονομολόγοι στις δεκαετίες 1970-80 πως οι θεωρίες τους δεν εξηγούσαν και δεν κάλυπταν καθόλου τα γεγονότα της εποχής. (Ένας μάλιστα, ο Paul Ormerod, έγραψε λίγο αργότερα ένα πολύκροτο βιβλίο με τίτλο The Death of Economics1994, St. Martins Press, Λονδίνο).
Διότι αυτά που έλεγε ο πρώην καθηγητής Λαπαβίτσας (και αυτά που λένε οι άλλοι δύο, μα και άλλοι συριζίτες) είναι παρανοϊκά.
2. Το γεγονός και μόνο πως ο Λαπαβίτσας δηλώνει “μαρξιστής”, όπως ο Μπαλτάς της παιδείας, ενώ σαφώς δεν έχει εμβαθύνει στον Μαρξ, δείχνει πως δεν σκέφτεται λογικά. Το να είσαι κομμουνιστής σήμερα δείχνει νοητική βλάβη. Η δυσλειτουργική παρα-λογική του φαίνεται καθαρά και στο σύνολο σκεπτικό που παρουσίαζε.
Και πρώτα πρώτα, γνωρίζει πως τα Πανεπιστήμια σε όλη την προηγμένη Ευρώπη (όχι Βαλκάνια, βέβαια) ακόμα και στη Μάλτα και στην Κύπρο, είναι από κάθε άποψη πολύ καλύτερα από τους στάβλους στην Ελλάδα – ως χώροι, ως φοιτητόκοσμος και ως διδασκαλία. Οπότε ψεύδεται θεληματικά για την Ευρώπη.
Για να εφαρμοστεί το “πρόγραμμα Θεσσαλονίκης” (δηλαδή, οι προεκλογικές εξαγγελίες του Σύριζα, Τσίπρα κυρίως, και οι προγραμματικές μετεκλογικές δηλώσεις του) χρειάζονται πολλά λεφτά και η Ελλάδα δεν τα έχει. Δεν εισπράττει αρκετά από φόρους, λόγω χαμηλότητας παραγωγής, ώστε να καλύπτει αυξήσεις μισθών και συντάξεων που συνεχώς διευρύνουν το κόστος, καθώς διευρύνεται το Δημόσιο. Και με μια κομμουνιστική κυβέρνηση που διευρύνει τον κρατισμό με πρόσθετες κρατικοποιήσεις και προσλήψεις, το κόστος θα ανέβει ψηλότερα.
Οπότε κι εδώ ψεύδεται – διότι δεν υπάρχουν λεφτά, εκτός κι αν τα τυπώση η πολυμήχανη Ραχήλ.
Η χώρα χρωστά 240+ δισ διότι ακριβώς δεν μπορούσε από το 1981 κι εδώ να πληρώνει τις αυξανόμενες δαπάνες του Δημοσίου και δανειζόταν. (Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα! Ας μην παραπονιούνται οι κομμουνιστές Έλληνες.)
3. Πολύ ορθά λοιπόν ο Λαπαβίτσας επικαλείται μεγάλες επενδύσεις 50 δις. Αλλά η αριθμητική του επίσης δυσλειτουργεί, διότι ούτε 50 δις ούτε 100 δις φθάνουν για να κάνουν βιώσιμη μια εντελώς ανεξάρτητη Ελλάδα με αυτο-κυριαρχία και επάρκεια.
Έτσι όπως έχουν τα πράγματα χρειαζόμαστε 40-50 δις για να πάρουμε μπρος και να προχωρήσουμε σιγά σιγά σε κάποια ανάπτυξη. Από που θα έρθουν;
Αυτά είναι γνωστότατα. Γιατί λοιπόν κάνει τον ανήξερο ο Λαπαβίτσας; Διότι κάνει κομμουνιστική (παλαβή) προπαγάνδα – και η κα. Τσαπανίδου χαμογελά ωραιότατα και κάνει την έξυπνη με άσχετα σχόλια, μα δεν καταλαβαίνει πολλά.
Ας δεχτούμε τα 50 δις επενδύσεων.
Ποιος επενδυτής είναι τόσο ηλίθιος ώστε να φέρει τέτοια λεφτά στη χώρα μας με μια σταλινική κυβέρνηση και τις τόσες άλλες παλαβομάρες που επικρατούν;
Δεν βλέπουμε τι γίνεται με τα ορυχεία στις Σκουριές και τη λυσσαλέα προσπάθεια του Λαφαζάνη να τα κλείσει; Δεν θυμόμαστε τις βίαιες ενέργειες του Σύριζα και του ΚΚΕ που κατέστρεφαν κάθε προσπάθεια αποκρατικοποίησης και ξένης επένδυσης με το πρόσχημα “του ξεπουλήματος”; Ακόμα και τουρίστες εμπόδιζαν να κατέβουν από κρουαζερόπλοια ή να εισέλθουν σε αρχαιολογικούς χώρους! (Όλες αυτές οι βαρβαρότητες γίνονταν μόνο για να αρπάξει ο Σύριζα και τα τσογλάνια του την εξουσία, όχι από ενδιαφέρον για “τη λαϊκή κυριαρχία” και αξιοπρέπεια. Αν είχαν ίχνος αξιοπρέπειας θα φορούσαν γραβάτα.) Ποιος, λοιπόν, θα έρθει τώρα;
Μα υπάρχουν κι άλλες παράμετροι.
4. Πολλά στοιχεία του προγράμματος Θεσσαλονίκης έχουν εγκαταλειφθεί – για να επανέλθουν αργότερα, ισχυρίζονται διάφοροι συριζίτες – διότι χρειαζόμαστε λεφτά που μόνο η Ευρώπη και το ΔΝΤ μπορούν να δώσουν. (Π.χ. κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση κατώτατου μισθού, κατάργηση αποκρατικοποιήσεων κλπ.)
Δύο μόνο δεσμεύσεις έχουν απομείνει κι εκφράζονται στις δυο λεγόμενες “κόκκινες γραμμές”. Η μια αφορά τα “εργασιακά”, όπως λέγονται: δηλαδή όχι ομαδικές απολύσεις μα συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η άλλη λέει – Όχι σε μειώσεις συντάξεων, επικουρικών ή κύριων.
Η δεύτερη κόκκινη γραμμή αρχικά δεν μοιάζει να αφορά επενδύσεις. Μα ένας καθηγητής Οικονομολογίας σίγουρα γνωρίζει πως αν οι συντάξεις του Δημοσίου είναι ψηλές (όπως όντως είναι, σχετικά με τα υπόλοιπα δεδομένα της θλιβερής ελληνικής οικονομίας), τότε θα υπάρξει αυξημένη φορολογία παντού για να καλυφθούν αυτές οι δαπάνες.
Έχουμε υψηλή, σχεδόν εξοντωτική φορολογία, για τον λόγο αυτόν ακριβώς. Για συντάξεις ΟΤΕ και ΔΕΗ μόνο δίνεται κρατική ενίσχυση (από φοροεισπράξεις) αντίστοιχα 535 εκμ. και 569 εκμ., δηλ 1.1 δις! Αυτά προέρχονται όχι από τις εισφορές των ασφαλισμένων στα Ταμεία τους αλλά από τις δικές μας τσέπες – πρόσθετα στις δικές μας εισφορές στα δικά μας Ταμεία. Ως σύνολο, η κρατική ενίσχυση των Ταμείων είναι 17,5% του ΑΕΠ ενώ στην Ευρωζώνη είναι περίπου 12%!
Γιατί λοιπόν θα επενδύσει κάποιος και μετά το σταλινικό κράτος να του παίρνει μεγάλο μέρος των κερδών του σε φόρους; Εσύ θα το έκανες, κε. Λαπαβίτσα;
Μετά, είναι οι συντεχνίες και τα συνδικάτα που υπακούνε κι εφαρμόζουν άλλο νόμο της Οικονομίας: όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αμοιβή με όσο το δυνατόν λιγότερη εργασία.
Και ο επενδυτής δεν θα μπορεί να απολύσει ομάδες κηφήνων που θα ζητούν αυξήσεις και θαπρέπει να ενδίδει στις απεργίες των εργατών και να αυξήσει τις τιμές του για να πληρώνουν οι καταναλωτές τους κηφήνες!
Εδώ υπάρχει μια ακόμα ηλιθιότητα: οι συριζίτες φαίνεται να πιστεύουν πως η απόλυση κάποιου ομαδικά είναι χειρότερη από την απόλυσή του ατομικά! Ουσιαστικά δεν θένε ομαδικές απολύσεις για να μη μεταρρυθμιστούν οι ανεπαρκείς υπηρεσίες του Δημοσίου και οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ όπου φωλιάζουν οι πελάτες τους!
5. Μας τα λέτε πολύ ωραία, αριστερή πλατφόρμα. Πλην όμως παρανοϊκά. Ξέρετε πολύ καλά επίσης πως έτσι και φύγουμε από την Ευρωζώνη και δεν αποπληρώνουμε τις δόσεις του χρέους μας, θα ακολουθήσει πολύ μεγαλύτερη ύφεση και σκληρότερη λιτότητα για τον λαό (όχι φυσικά για τα βολεμένα κομματόσκυλα).
Θα χάσουμε κάθε αξιοπιστία και προοπτική επενδύσεων. Το όποιο νόμισμά μας θα υποστεί τεράστιες υποτιμήσεις έτσι που σε λίγες μέρες, όχι βδομάδες, φάρμακα, πετρελαιοειδή, αυτοκίνητα, μηχανές, συσκευές, σιτηρά, και ότι άλλο εισαγόμενο, θα έχει εξαπλάσιο κόστος. Θα ακριβύνουν βέβαια και τα εγχώρια προϊόντα.
Θα επικρατήσει φτώχεια και χάος για πολύ καιρό με ληστείες και φόνους. Αλλά και αυτά τα ξέρει ο Λαπαβίτσας. Απλώς έκανε φιγούρα – όπως κάνει κι ο Βαρουφάκης στις συνεντεύξεις του.
Είναι παράξενο πως σοβαροί, υποτίθεται άνθρωποι, φερ’ ειπείν οικονομολόγοι, όπως και ο επόμενος, παραποιούν ή στρεβλώνουν γεγονότα για να υποστηρίξουν μια προσφιλή τους θεωρία (ή το κάνουν κάποτε ίσως λόγω απλής λησμονιάς).
Παρακολούθησα σε πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ (16/5) τον Ν. Χριστοδουλάκη, νυν αντιπρόεδρο της Πειραιώς και πρώην υπουργό επί Παπανδρέου και υπουργό Οικονομικών επί Σημίτη και μάλιστα στην περίοδο που “μαγειρεύτηκαν” τα λογιστικά μας για να μπούμε στην ΟΝΕ 2000 (δηλ. έναν βέρο πασόκο σοσιαλιστή και προσκείμενο μάλλον προς τον Σύριζα).
Έλεγε λοιπόν ανάμεσα σε άλλα ιλαροτραγικά πως η μείωση του κατώτατου μισθού με το Μνημόνιο κατάστρεψε την οικονομία!
Ούτε λέξη για τα δισεκατομμύρια που διοχετεύονταν στο Δημόσιο για προσλήψεις, ή στα Ασφαλιστικά Ταμεία για παχυλές συντάξεις – ενέργειες στις οποίες και ο ίδιος είχε μεγάλη συμμετοχή για αρκετά χρόνια. Αλήθεια, παράξενο!
Πώς θα δει προκοπή η χώρα με τέτοιους οικονομολόγους-υπουργούς;
