Οι αρθρογράφοι και αναλυτές μας δεν έχουν χωνέψει το απλό γεγονός πως έχουμε μια κυβέρνηση σταλινικής Αριστεράς που αυτοαποκαλείται μαρξιστική, ανανεωτική και παρόμοιες σαχλαμάρες. Είναι σταλινική, δηλαδή εξουσιομανής.
Τώρα ποια αριστερή κυβέρνηση (έστω μη σταλινική, όπως του Αλιέντε στη Χιλή) έφερε ανάπτυξη κι ευημερία στη χώρα;… Πού;… Πότε;
Καμιά. Πουθενά. Ποτέ.
Όλοι αυτοί οι δογματικοί Συριζίτες, και κυρίως οικονομολόγοι όπως Βαρουφάκης, Λαπαβίτσας και Μηλιός, δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν πως η σύνολη μαρξιστική θεωρία και πρακτική τα τελευταία 100 χρόνια δεν απέδωσε πουθενά ευμάρεια. Μόνο δικτάτορες όπως ο Κιμ Γιονγκ Ουν της Β. Κορέας ή ο Μαδούρο της Βενεζουέλας ευημερούν ενώ ο λαός τους λιμοκτονεί. Και ας μην έχουμε την ψευδαπάτη πως αυτές οι δικτατορίες εφαρμόζουν μαρξισμό ή την ελάχιστη δημοκρατική πρακτική.
Και απορείς για την ναρκισσιστική αλαζονεία των Συριζιτών (Τσίπρα, Στρατούλη, Παππά, Λαφαζάνη, Καλύβη, κλπ.) που νομίζουν πως αυτοί θα επιτύχουν εδώ, σε μια καταχρεωμένη κι ελεεινή χώρα όπου κυριαρχεί αμάθεια και απατεωνιά.
Αυτό που η χώρα χρειάζεται για να αναπτυχθεί είναι ακριβώς «υφεσιακά μέτρα» όπως τα αποκαλεί ο Τσίπρας και υπερηφανεύεται που δεν τα εφαρμόζει. Πολύ πριν το τσουνάμι της κρίσης, πριν τη δικτατορία, από το τέλος του πολέμου χρειάζονταν «υφεσιακά μέτρα».
Μόνο τα υφεσιακά μέτρα που απορρίπτει ο αδιάβαστος εθνολαϊκιστής Τσίπρας (και το τσούρμο του) μπορούν να επιφέρουν ανάπτυξη. Σε καμιά περίπτωση δεν θα αποδεχτούν οι Θεσμοί τις σαχλαμάρες που προτείνουν επαναληπτικά ως μέτρα οι Συριζίτες.
Τα «υφεσιακά μέτρα» εδώ είναι απλά μείωση του Δημοσίου σε κάθε τομέα και άποψη του κράτους (υπάλληλοι, οργανισμοί, μισθοί, κλπ.) και αύξηση των ωρών κι ετών εργασίας. Απολύσεις εκτεταμένες στο Δημόσιο, όχι προσλήψεις. Αυτά απέφυγαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για τους ίδιους λόγους που δεν τα θένε οι Συριζίτες και κωλυσιεργούν στις «διαπραγματεύσεις» εδώ και δύο μήνες με τον φιγουρατζή Βαρουφάκη.
Αλλά μόνο με αυτά θα περισταλούν οι δαπάνες και θα αυξηθούν τα έσοδα. Δεν παράγεις ποτέ πλούτο με το να εργάζεσαι λιγότερο και να μετατρέπεις την παραγωγή σ’ έναν διευρυνόμενο κρατικό βάλτο «ημέτερων» που πληρώνονται αδρά για να σε ψηφίζουν.
Οι ίδιοι οι Συριζίτες επαναληπτικά στηλίτευαν (και ορθά) τον παρασιτισμό και το πελατειακό κράτος που είχαν στήσει σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.
Και τώρα οι ίδιοι εκτρέφουν τον δικό τους παρασιτισμό και τη δική τους πελατεία με διορισμούς και λοβιτούρες.
Ανοιχτά και ξεδιάντροπα.
Πως εξυπηρετείται η «ανθρωπιστική κρίση» με την επανασύσταση μιας κρατικοελεγχόμενης ΕΡΤ και την επαναπρόσληψη χιλιάδων απολυμένων από το Δημόσιο ενώ σβήνουν και οι τελευταίες σπίθες του ενεργού Ιδιωτικού τομέα με το 1,5 εκμ ανέργων; Γιατί έχει τέτοια σκανδαλώδη προτεραιότητα το Δημόσιο;…
Διότι πρόκειται για πελάτες του Κατρούγκαλου και του Σύριζα!
Γι’ αυτό δεν θέλουν «υφεσιακά μέτρα». Διότι αυτά θα εμποδίσουν τη δική τους πρόοδο στην πλήρη κατάληψη του κράτους και της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει μάλλον «ανανεωτική αριστερά της Προόδου».
Στην πραγματικότητα, «υφεσιακά μέτρα» σημαίνουν μείωση του Δημόσιου και τόνωση του Ιδιωτικού τομέα που μόνος παράγει πλούτο κι έτσι πληρώνονται οι δαπάνες του Δημοσίου που παράγουν μόνο γραφειοκρατία και διαφθορά.
Αλλά οι Συριζίτες θέλουν οι Εταίροι της Ευρώπης να δίνουν δανεικά (και αγύριστα) στη νέα «ελπίδα» της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου εσαεί – για να διαιωνίζουν το δικό τους παρασιτικό παραμόρφωμα!
Είναι μάλιστα εξοργιστικότατο να ακούς έναν πρωθυπουργό, εγκλωβισμένο σε ημιμάθεια και συναισθηματισμό, που, όταν μόλις πριν δυόμιση μήνες ως μια ασυνάρτητη αντιπολίτευση, καταψήφιζε κάθε υγιές μέτρο της κυβέρνησης, να απαιτεί από κάθε πλευρά της αντιπολίτευσης να στηρίξουν τα μέτρα με τα οποία θα φτιάξει το δικό του πελατειακό κράτος αντί να μεταρρυθμίσει το υφιστάμενο!
Τώρα, αντί για υφεσιακά μέτρα που έτσι κι αλλιώς θα είναι για λίγο χρόνο, οι σαλταδόροι συριζίτες προτιμούν την απόλυτη ύφεση για πολλά έτη μιας άτακτης χρεοκοπίας, για την οποία, ισχυρίζονται, φταίνε οι ξένοι, και δη οι Γερμανοί, που δεν ενδίδουν στις συριζικές επαίσχυντες απαιτήσεις.
