1. Ο Βαρουφάκης ομολόγησε πως “έβαλε” στην εν λόγω Συμφωνία (20/2/15) ορισμένες “δημιουργικές ασάφειες” ώστε οι Έλληνες διαπραγματευτές με τους Ευρωπαίους να μπορούν να δώσουν μια δική τους ερμηνεία.
Με άλλα λόγια, ο κλόουν αυτός του τσίρκου Τσίπρα θα εξαπατούσε τους Ευρωπαίους πολιτικούς που ονομάζει “Εταίρους” και από τους οποίους οι Συριζίτες απαιτούν αλληλεγγύη. Και ο Τσίπρας και όλα τα άλλα μέλη αποδέχτηκαν αυτό το πλάνο (Α΄, Β΄ ?) εξαπάτησης!
Κι επί βδομάδες τώρα κωλυσιεργούν, και κοροϊδεύουν τους Ευρωπαίους ότι δήθεν κάνουν μεγάλες και βαθιές μεταρρυθμίσεις, ενώ στην πράξη προωθούν τις δικές τους προεκλογικές εξαγγελίες που, για να υλοποιηθούν, θα χρειαστούν τα λεφτά των “Εταίρων”, δίχως όμως να τους ενημερώνουν με κοστολογημένες αναφορές! (Μια πρώτη κοστολόγηση που έκαναν οι Συριζίτες για το μέτρο Ανθρωπιστικής Κρίσης ήταν γύρω στα €135 εκμ και τώρα μιλάνε για €200, ενώ ανεξάρτητοι οικονομολόγοι το ανεβάζουν στα €270+.)
Με απλά λόγια η κοροϊδία γίνεται κανονικότατη απάτη, ψευτιά και κλεψιά. Είναι η καλή συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων (Σαμαρά-Βενιζέλου) με χοντρό λαϊκισμό.
Μόνο που το έξυπνο πουλί πιάστηκε, μεταφορικά, από τη μύτη: οι “ασάφειες” είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά σαφείς!
2. Η Συμφωνία σχετίζεται με την παράταση της MFAFA = Master Financial Assistance Facility Agreement δηλ. “της Κύριας Σύμβασης για Βοήθεια Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης». Η «Σύμβαση» είναι η λεγόμενη Συμφωνία ( Agreement).
Ουσιαστικά πρόκειται για παράταση του Μνημονίου, που πήρε αυτόν τον βαρύγδουπο τίτλο για να συνεχίσει να ξεγελά τον κοσμάκη Τσίπρας ισχυριζόμενος πως το Μνημόνιο καταργήθηκε ενώ η Τρόικα έγινε (τρεις) Θεσμοί. Αυτή όμως είναι απάτη κατά του ελληνικού λαού μόνο.
Βέβαια, μπορεί να ξεγελάστηκαν οι μάζες, που εύκολα ξεγελιούνται, μα δεν ξεγελάστηκαν όλοι. Θα θυμάστε πως ο Γλέζος εναντιώθηκε ζητώντας συγγνώμη από τους ψηφοφόρους του και λέγοντας πως το κρέας βαφτίστηκε ψάρι! Ο Λαπαβίτσας επίσης εναντιώθηκε. Η πιο σοβαρή διαφωνία ήρθε από τον Μηλιό που ανάρτησε την έντονη αντίρρησή του με μια λεπτομερέστατη ανάλυση δείχνοντας τις δυσκολίες της Σύμβασης.
Ποιες είναι οι δυσκολίες ή παγίδες για την κυβέρνηση Τσίπρα;
Μια παράγραφος δηλώνει: «Στόχος της παράτασης είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης πάνω στη βάση των προϋποθέσεων της τρέχουσας διευθέτησης [. . . .] που θα μελετηθεί από κοινού από τις ελληνικές αρχές και από τους Θεσμούς».
Η επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης που θα μελετηθεί και από τους Θεσμούς: αυτός είναι βασικός όρος στη Συμφωνία για οποιαδήποτε εκταμίευση.
Πως όμως μπορούν οι Θεσμοί να κάνουν την αξιολόγηση όταν οι ελληνικές αρχές δεν δίνουν τα στοιχεία; . . .
3. Υπάρχει πρόσθετη παράγραφος –
« για την αποφυγή μέτρων ή για μονομερείς αλλαγές πολιτικών και
δομικών μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά
τους δημοσιονομικούς στόχους ή τη δημοσιονομική σταθερότητα, όπως
αποτιμάται από τους Θεσμούς».
Η φράση κλειδί είναι στο τέλος – “όπως αποτιμάται από τους Θεσμούς”.
Οπότε οι ελληνικές αρχές πάλι πρέπει να δώσουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία στους εκπροσώπους των Θεσμών για να μπορέσουν αυτοί να “αποτιμήσουν” την κατάσταση. Κι εδώ η δική τους αποτίμηση είναι ο αποφασιστικός παράγων, όχι αυτή των ελληνικών αρχών
Μια άλλη παράγραφος, σχετική με το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις εξόφλησης οφειλών προς την Εφορία, λέει – “Η Ελλάδα δεσμεύεται να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους Θεσμούς, τη νομοθεσία για αποπληρωμή των οφειλών σε εφορίες”.
Πάλι λοιπόν επιτάσσει το κείμενο να υπάρχει σύμφωνη γνώμη των Θεσμών!
4. Το κείμενο αυτό της Σύμβασης με αυτές τις παραγράφους, που επιτάσσουν τη συμφωνία ή αποτίμηση των Θεσμών, το υπέγραψε η κυβέρνηση και ο Τσίπρας δια χειρός του υπουργού Οικονομικών, Βαρουφάκη.
Τώρα εξανίστανται και βγάζουν τις συνήθεις κορόνες περί λαϊκής κυριαρχίας, εθνικής αξιοπρέπειας και ηρωικής υπερηφάνειας και απορρίπτουν τελεσίγραφα κι εκβιασμούς που μόνοι τους σκαρφίζονται και προβάλλουν.
Κανείς δεν έχει στείλει τελεσίγραφο ή επιχειρεί να τους εκβιάσει.
Ο επίτροπος Μοσκοβισί εξήγησε ήπια πως η Κομοσιόν δεν έχει καμιά αντίρρηση και δεν ασκεί βέτο στο νομοσχέδιο για την Ανθρωπιστική Κρίση. Το “βέτο” είναι χαρακτηρισμός των δημοσιογράφων και των κυβερνητικών στελεχών. Αυτό για το οποίο οι Θεσμοί όντως έχουν αντιρρήσεις είναι η συνεχής απροθυμία των ελληνικών αρχών να ενημερώσουν επαρκώς τους Θεσμούς και να παράσχουν στοιχεία στα τεχνικά κλιμάκια των Θεσμών ώστε να γίνει ορθή αξιολόγηση και αποτίμηση ότι τα Δημοσιονομικά θέματα δεν επηρεάζονται αρνητικά.
Προς τι λοιπόν οι δραματικές και ηρωικές μεγαλοστομίες στη Βουλή;
Προς τι και οι πολεμικές ιαχές του ωρυόμενου κουφιοκέφαλου Καμμένου;
Τι δεν καταλαβαίνει ο “ξεροκέφαλος” (όπως τον αποτιμά ο Φλαμπουράρης) Τσίπρας;
Αν έχει αντιρρήσεις ας μην υπέγραφε τη Σύμβαση. Αφού όμως την υπέγραψε, οφείλει να τηρήσει τις δεσμεύσεις του στο ακέραιο – όπως απαιτούν οργισμένοι πια οι Ευρωπαίοι όλοι.
Ας βάλει ο πρωθυπουργός τον εαυτό του στη θέση των δανειστών επιτέλους. Ο ίδιος δεν θα ήθελε να ασκεί κάποια επιτήρηση και να εξασφαλίσει την καλή χρήση των δανεικών και την έγκαιρη επιστροφή τους; . . . Θα έδινε δάνεια αδιάκοπα και δίχως όρους δίχως να ελέγξει καθόλου τον τρόπο που ο δανειζόμενος ξοδεύει τα λεφτά; . . .
Αν, θέλει πάλι και πάλι χωρίς καμιά δέσμευση ευρωπαϊκά λεφτά για να οικοδομήσει το δικό του συριζικό πελατειακό κράτος θα πρέπει να γνωρίζει πως οι Ευρωπαίοι θα τον απογοητεύσουν.
Ας προχωρήσει λοιπόν δίχως διγλωσσία πλέον στην έντιμη λύση, που προτείνει μόνος ο Λαπαβίτσας, να θέσει στον λαό, είτε με δημοψήφισμα είτε με εκλογές, κατά πόσο θέλουμε να μείνουμε στο Ευρώ με Μνημόνιο ή εκτός Ευρώ με Δραχμή.
