1. Έχω αρχίσει να λυπάμαι τον Αλέξη Τσίπρα και τις δυσκολίες του, αλλά η μεσσιανική αλαζονεία του (να σώσει την Ευρώπη), στην οποία συμμετέχουν τόσο πομπωδώς σύντροφοι όπως ο Σακελαρίδης, ο Παππάς και άλλοι, με ξαναφέρνει σε ψυχραιμία.
Η σχιζοφρένεια στον Σύριζα, για την οποία έχω γράψει συχνά, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αντινομιακή αντίθεση μεταξύ της κεντροαριστεράς συνιστώσας (Τσίπρας, Βαρουφάκης, Δραγασάκης, Σταθάκης κλπ) και των σταλιναριστερών (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Λαουτσάκος, Νταβανέλος κλπ). Αλλά όχι μόνο. Θα πρέπει να είσαι παράλογος για να ανήκεις στον Σύριζα.
Εκτός από τη δικτατορία της Βορείου Κορέας με την απίστευτη παράνοιά της και την εξαθλίωση των πολιτών, όλα τα καθεστώτα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού είναι πλέον παρελθόν. Ο Υπαρκτός Σοσιαλισμός οικοδομήθηκε σε πολιτικο-οικονομικές αντιλήψεις του Λένιν (Τρότσκι και άλλων), σε πρακτικές του Στάλιν (εξολόθρευση κάθε πιθανού αντπάλου, βίαιη κολλεκτιβοποίηση αγροτοκτηνοτρόφων κλπ) και στις παρανοϊκές εμπνεύσεις του Μάο.
Τώρα, αυτά όλα τα καθεστώτα κατάρρευσαν παταγωδώς (δεκαετία 1990) χωρίς καν να πλησιάσουν το μεσαίο επίπεδο διαβίωσης κι επιτεύξεων των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών (ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Αυστραλία κλπ). Είδαμε ακόμα πως πολλές διαφορετικές χώρες (Γιουγκοσλαβία, Αίγυπτος, Λιβύη, Χιλή, Βενεζουέλα κλπ) εφάρμοσαν ποικίλες παραλλαγές αυτού του οικονομικού μοντέλου με όμοια ή και χειρότερα αποτελέσματα.
(Όσοι ανατρέξουν στον Μαρξ καλά θα κάνουν να μελετήσουν τα τελευταία γραπτά του, 1881 κι έπειτα, όπου αναθεωρεί τις πρότερες βασικές ιδέες του.)
Η πείρα ενός αιώνα, λοιπόν, δείχνει πως εμπειρικά και λογικά αυτές οι αντιλήψεις είναι απόλυτα λαθεμένες. Επομένως, μόνο μουρλοί θα τις υιοθετήσουν και θα προσπαθήσουν να τις εφαρμόσουν, στην καλύτερη περίπτωση. Οι συνήθεις περιπτώσεις (εκτός της Χιλής του Αλιέντε) δείχνουν αδίστακτους φιλόδοξους, σαν τον Στάλιν και τον Μάο, να εξολοθρεύουν αντιπάλους και αντιφρονούντες για να εξασφαλίσουν δικτατορική εξουσία και πλούτο.
2. Οι συριζίτες που θένε να επιβάλουν αυτόν τον σοσιαλισμό με τη βασική του ιδέα του συγκεντρωτισμού και κρατικοποίησης των παραγαγικών δυνάμεων πρέπει να είναι παρανοϊκοί αφού αγνοούν τα διδάγματα της πρόσφατης Ιστορίας. Αυτοί δε που έχουν καλές προθέσεις για το καλό του λαού ή θα αλλάξουν παράταξη σύντομα ή θα παραγκωνισθούν και θα εξαφανισθούν ή θα μετασχηματισθούν σε αχρείους πολιτικάντηδες που μόνο νέμονται την εξουσία.
Το ψέμα και η διγλωσσία είναι τα έντονα χαρακτηριστικά τους. Είναι φανερό πια πως ο Σύριζα δεν είχε ούτε υποψία Σχεδίου – όπως διακήρυττε προεκλογικά ενώ υποσχόταν τα πάντα με εθνικολαϊκίστικα συνθήματα για να υφαρπάξει ψήφους κι εξουσία. Είναι φανερό επίσης πως παρά τις θριαμβολογίες τους για τη Συμφωνία, έκαναν ήδη αρκετές τούμπες εγκαταλείποντας σκίσιμο Μνημονίου, κούρεμα χρέους, κρατικοποιήσεις, κατάργηση λιτότητας κλπ – προς εξοργισμό των ακραίων συντρόφων (ο Γλέζος τα φώναξε ανοικτά).
Η αποφασιστική κωλοτούμπα έρχεται, αν έρθει, με τις μεταρρυθμίσεις. Κι εδώ είναι που ο Τσίπρας γίνεται αξιολύπητος. Διότι, βέβαια, οι Ευρωπαίοι και δη ο Σόιμπλε δεν περιμένουν αυτές που ευαγγελίζονται ο Λαφαζάνης και ο Στρατούλης, μα αλλαγές πολύ αντίθετες με τις προεκλογικές και τις προγραμματικές ονειρο-πωλήσεις.
Είναι παράξενο μα οι πλείστοι δημοσιογράφοι και αναλυτές δεν πήραν χαμπάρι πως αυτό ειναι το κλειδί της υπόθεσης και η αιτία της ανυποχώρητης στάσης του Σόιμπλε και άλλων Ευρωπαίων. Η Μέρκελ εξήγησε στον Τσίπρα, που της τηλεφώνησε παρακλητικά, πως το Βερολίνο αληθινά δεν θέλει το Grexit, ούτε να ταλαιπωρήσει τον ελληνικό λαό – σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, διότι τα δικά μας παρουσίασαν ακόμα και αυτό το συμβάν ως διπλωματική επιτυχία του ανώριμου μαθητεύομενου Τσίπρα. Όμως θέλει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα μετασχηματίσουν το άθλιο, πολυδάπανο, πελατειακό κράτος μας, διότι αλλιώτικα το χρέος μας δεν θα μειώνεται και δεν θα υπάρξει αξιόλογη ανάπτυξη. Γι αυτό ο Σόιμπλε απέρριψε το αοριστολόγο, ελλιπές προσχέδιο.
Σκληροί πραγματιστές, σε αντίθεση με τους ονειροπαρμένους δογματιστές μας, οι Γερμανοί δεν θα δεχθούν διευθέτηση/πρόγραμμα/σχέδιο που δεν περιέχει τέτοιες μεταρρυθμίσεις – και στην πράξη. Και η άποψή τους θα επικρατήσει διότι αυτοί πληρώνουν το 35% των 19 για τα έξοδα της ΕΕ. Αν οι παλαβοί πολιτικάντηδές μας θέλουν η γνώμη τους να μετρά εξίσου, τότε ας συνεισφέρουν και αυτοί εξίσου στα έξοδα.
Αν θέλουν να κοροϊδεύουν τους δικούς τους ψηφοφόρους ας το κάνουν ελεύθερα, αλλά να πάψουν να επιχειρούν να κοροϊδεύουν τους Ευρωπαίους. Οι τέσσερις άξονες μεταρρυθμίσεων που διατυμπανίζουν οι συριζίτες δεν θα ικανοποιήσουν τους Ευρωπαίους.
3. Έτυχε να παρατηρήσω μια συνέντευξη του Ν. Παππά στο Mega ο οποίος σαφώς δεν κάνει για πολιτικός αφού δεν μοιάζει πολύ πονηρός και δεν μπορεί να ψεύδεται με μαεστρία. (Δεν νομίζω πως αληθινά ευφυείς άνθρωποι θα ενστερνίζονταν τις αναρχοαριστερές ανοησίες του Σύριζα.) Οι ερωτήσεις σχετίζονταν με τη Συμφωνία 20/2 στο Eurogroup.
Κάποια στιγμή ο υπουργός Επικρατείας ρωτήθηκε γιατί ο Σόιμπλε ανέφερε το θέμα αξιοπιστίας της ελληνικής κυβέρνησης. Απάντησε – κι έβλεπες ότι δεν έλεγε την αλήθεια – πως έφταιγαν προφανώς οι προηγόυμενες κυβερνήσεις που δεν ήξεραν να διαπραγματευθούν!
Η ερώτηση όμως ήταν ξεκάθαρη και μετέφερε τα λόγια του Σόιμπλε: η δυσπιστία του και άλλων Ευρωπαίων, είχε πει, οφειλόταν στις αλαζονικές εξαγγελίες των στελεχών της νέας κυβέρνησης και τις μονομερείς ενέργειές της που καταργούσαν ισχύουσες μεταρρυθμίσεις ή προωθούσαν σοσιαλιστικά λαϊκα μέτρα κόντρα στα συμφωνηθέντα.
Ναι, θα ήταν πολύ ωραία να αυξήσουμε συντάξεις και κατώτατο μισθό – παρότι θα ήταν ολέθριο για τις επιχειρήσεις που φυτοζωούν λόγω φόρων και δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα λεφτά στα κρατικά ταμεία.
Αλλά οι Ισπανοί δεν θα το δέχονταν διότι μας έδωσαν χρήματα που θα χρησιμοποιούσαν για να αυξήσουν τις δικές τους συντάξεις. Επιπλέον, οι Λεττονοί και οι Σλοβάκοι μας δάνεισαν επίσης ενώ οι δικοί τους κατώτατοι μισθοί είναι στα 400 Ευρώ, δίχως πρόγραμμα διάσωσης!
Προφανώς δεν ντρεπόμαστε καθόλου.
Αυτά δε τα απλά γεγονότα δεν αναφέρονται όπως θα έπρεπε από τους πατριωτικά υπερήφανους συριζίτες και τους υποστηρικτές τους στα ΜΜΕ.
Και ο παραλογισμός συνεχίζεται. Γι’αυτό καταπνίγω τη λύπη μου για τον Τσίπρα.
