1. Στις μέρες μας η ευφυία ή έστω η εξυπνάδα έχει αντικατασταθεί από εξυπνακισμό σε όλους τους τομείς της ζωής στην πιο έξυπνη και παλικαρίσια χώρα – εκτός από την τεχνολογία, αφού εδώ δεν μπορεί να γίνει χωρίς εμφανείς καταστροφές. Και στους άλλους τομείς γίνονται καταστροφές μα δεν είναι άμεσες αυτές ή εμφανείς.
Για το θέμα έγραψα σε άρθρα για την Ποίηση. Όλοι οι στιχοπαραγωγοί εξυπνακίζουν νομίζοντας πως έτσι σκορπίζουν τη σοφία τους στους λιγοστούς αναγνώστες τους στον ευρύτερο ποιητικό κύκλο (και στις μελλοντικές γεννεές. Το Υποκατάστατο της Κικής Δημουλά (Ακαδημαϊκή πια) λήγει με την πεζόμορφη γραμμή “Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε είναι η απουσία μας”: αυτό είναι χαμηλότερου επιπέδου και από εξυπνακισμό. Μια άλλη «ποιήτρια» μας αποκαλύπτει πως «Η Μόνα Λίζα χαμογελάει στους πελάτες της/ και εκδίδεται στα πλήθη των θαυμαστών». Άλλος πάλι – «Μια αγκαλιά θανάτου είναι η ευτυχία»!
Γράφει ο κ Γ. Βέλτσος στο Βήμα (5/2/15) για τους Γερμανούς – «Γιατί δεν ζητάνε την επιστροφή του Σαμαρά;». Ειρωνία, σαρκασμός, εξυπνακισμός.
2. Τον εξυπνακισμό τον βλέπουμε ξεκάθαρο και προσβλητικό στην πολιτική. Τώρα, μάλιστα, με τα τρεχάματα του Βαρουφάκη στις νότιες επαρχίες της Ευρώπης, και στη βροντερή πλην αδόκιμη διπλωματία της νέας κυβέρνησης. Αν εγώ ήμουν υπουργός σε μια από αυτές τις χώρες θα αρνιόμουν να δεχθώ τον Έλληνα υπουργό εκτός αν ντυνόταν όπως ήθισται στην εποχή μας. (Πριν μερικά χρόνια αρνήθηκα, ως καθηγητής, να δεχθώ σε συνέντευξη κάποιον φοιτητή που αρνήθηκε να ντυθεί ευπρεπώς.)
Σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό του, ο Β έχει μεγάλη ευχέρεια στην Αγγλική κι έτσι οι ανασκευές του είναι μάλλον εξυπνακίστικα κόλπα. Είναι κρίμα που η ευχέρειά του στη γλώσσα δεν συμπεριλαμβάνει και απλή ευθύτητα.
Το πιο καταπληκτικό κόλπο του είναι η μετακύλιση της άθλιας οικονομικής μας κατάστασης, που πολύ δύσκολα θα διαχειριστεί ο Σύριζα, σε πανευρωπαϊκή κλίμακα και η κουραστικά επαναλαμβανόμενη προσήλωση τους στους πανευρωπαϊκούς θεσμούς. Θέλουν, λένε, να στηρίξουν τη δημοκρατία και να σώσουν τον μέσο πολίτη όχι στην Ελλάδα αλλά στην Ευρώπη!
Τα ίδια επαναλαμβάνει και ο Τσίπρας αλλά με λιγότερες λεκτικές φιοριτούρες μια και τα Αγγλικά του δεν μπορούν να επιδοθούν στις ακροβατικές ακρότητες του Β.
Ποιο το αποτέλεσμα όλων αυτών των εκδρομών και συνομιλιών?… Τρύπες στο νερό.
Ναι τους άκουσαν όλοι – Οσμπορν, Ολάντ, Γιούνκερ, ακόμα και ο Σόιμπλε. Με πολλή συμπάθεια! Μα όλοι, ακόμα και κάποιος εκπρόσωπος της Αμερικανικής κυβέρνησης, δήλωσαν σταράτα πως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα και να προχωρήσει με πρόγραμμα σε βαθιές μεταρρυθμίσεις (φιλελεύθερες όχι σοσιαλιστικές).
3. Μπορεί να τους λέμε «κουτόφραγκους» ή ό,τι άλλο παρέχει ο εξυπνακισμός μας, μα εμείς τρώμε το κουτόχορτο, οι εξυπνάκηδες, οι ατσίδες των διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων διαμαρτυριών (όπως αυτή στις 5/2 για να δηλώσουν συμπαράσταση – κατά το χιτλερικό πρότυπο).
Οι αλώπεκες της διπλωματίας και οικονομίας στη γηραιά Ευρώπη δεν είναι άπειροι ούτε μεθυσμένοι από πρόσφατη οριακή εκλογική νίκη όπως οι συριζίτες. (Ένα 36% είναι μάλλον φτωχό και δεν δικαιολογεί τους παράλογους πανηγυρισμούς και το αλαζονικό ύφος: η πλειοψηφία των Ελλήνων, το 66%, δεν τους ψήφισε).
Δεν περιμένουν, λοιπόν, οι Γιούνκερ, Ντράγκι, Ντάισελμπλουμ, Σουλτς, Μέρκελ κ.α. τους νιόβγαλτους αναρχοαριστερούς να τους υποδείξουν τις δυσκολίες και τις λύσεις. Οι Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος (και η Γαλλία σε κάποιο βαθμό) πέρασαν ή περνούν από πρόγραμμα λιτότητας. Μερικές κατάφεραν να ορθοποδήσουν. Για τα δεινά των Ελλήνων δεν φταίει κανένα πρόγραμμα ή εξωτερικός παράγων, όπως ορθά υπέδειξε ο Σόιμπλε, αλλά οι ανίκανοι κυβερνήτες, που δεν έκαναν τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, και οι λυσσασμένοι συριζίτες που έβαζαν ακατάπαυστα εμπόδια με απεργίες, διαδηλώσεις, εμπρησμούς, καταλήψεις, οδομαχίες και άλλες βιαιοπραγίες.
Έχουν λησμονήσει τους «αγώνες» τους οι ιπτάμενοι σουπερ-ήρωές μας? Έχει ξεχάσει ο Τσίπρας τους χλευασμούς του προς τον Ολάντ και την Μέρκελ – ενώ τώρα εμφανίζεται ως υπέρμαχος των ευρωπαϊκών θεσμών και εταίρος της Γερμανίας?
Οι εταίροι αποδέχθηκαν τη μαγκιά και άκουσαν τα αιτήματα του ντουέτου που μας εκπροσωπεί. Οι δυο αυτοί όμως άκουσαν τους εταίρους?
Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από τις θριαμβολογίες του Τσίπρα στην κοινοβουλευτική του ομάδα, Πέμπτη απόγεμα, για το πώς το ντούο έριξε τον σπόρο της δημοκρατίας και δικαιοσύνης στην καθυστερημένη Ευρώπη!
Άσπρη μέρα θα δει η χώρα όταν σταματήσουν ο εξυπνακισμός και η μαγκιά.
