1. Τα πρώτα δείγματα της συριζικής κυβέρνησης, όπως θα περιμέναμε από τη γενική σχιζοφρένεια αυτού του ιδιότυπου μορφώματος, είναι άκρως αντιφατικά – έτσι που η μία χείρα να μη γνωρίζει όχι τι ποιεί η άλλη μα τι ποιεί μόνη της. (Έτσι ακούμε σήμερα μια βαβέλ από επεξηγήσεις επί επεξηγήσεων για τις δηλώσεις Βαρουφάκη περί αντικατάστασης ομολόγων αντί για κούρεμα χρέους. Και η βαβέλ θα συνεχιστεί.)
Έχουμε αφενός, για το εξωτερικό, τις ηχηρές αξιώσεις προς τους Εταίρους και τους δανειστές με υποσχέσεις για βαθιές μεταρρυθμίσεις και αφετέρου, στο εσωτερικό, την επιβολή μέτρων πελατειακού κράτους που καταργούν μεταρρυθμίσεις!
Όμως η απλή αφετηρία είναι πως πολύ πριν την Τρόικα δανειστήκαμε υπέρογκα ποσά για να συντηρούμε το αδηφάγο υπερτροφικό Δημόσιο και για να ζούμε άσωτα, σε βάρος των νεότερων γενεών, που θα πρέπει να αποπληρώσουν τα δικά μας δανεικά. Όπως και γίνεται τώρα που ήρθε η οδυνηρή ώρα της αποπληρωμής – μα τα ταμεία μας είναι άδεια.
Ορθά οι κκ Τσίπρας και Βαρουφάκης (και άλλοι), σε αντίθεση με τα προηγούμενα κοιλέντερα-κυβερνήτες, κκ Βενιζέλο και Σαμαρά, ζητούν νέες διαπραγματεύσεις κι ελαφρύνσεις με δυνατή φωνή.
Πελώριο λάθος όμως να αναφέρονται στη Γερμανία του 1953. Πρώτον, διότι το Γερμανικό χρέος είχε επιβληθεί ως κυρώσεις για τον πόλεμο και όχι για δανεικά του Χίτλερ. Και η άνοδος του παράφρονα δικτάτορα και ο πόλεμος εκείνος (1939-45) ήταν σε μεγάλο βαθμό συνέπεια των υπεραυστηρών, τιμωρητικών όρων που επιβλήθηκαν στους νικημένους Γερμανούς μετά τον πόλεμο 1914-1918. Δεύτερον, διότι η Γερμανία θα στεκόταν το 1953 οχυρωμένη ενάντια στον Σοβιετικό επεκτατισμό.
Μιλάμε για τελείως διαφορετικές, ασύμβατες περιπτώσεις. Το δικό μας χρέος επήλθε από δανεικά που έφεραν και σκόρπισαν κυρίως σοσιαλιστικές λαϊκίστικές κυβερνήσεις για ασωτίες του Δημοσίου και γρήγορο πλουτισμό πράσινων και γαλάζιων πελατών.
2. Το ερώτημα που ούτε προεκλογικά ούτε τώρα απαντούν οι συριζίτες αξιωματούχοι παραμένει: Πού θα βρεθούν λεφτά για την αποπληρωμή του χρέους και συνάμα τη χρηματοδότηση των υπερ-παροχών (που ήδη προωθούνται αλλά και της ανάπτυξης, για την οποία όμως τίποτα δεν έγινε);
Ακόμα και η παρδαλή κατσίκα γνωρίζει πως η πάταξη φοροδιαφυγής, η εντονότερη φορολόγηση των πλουσίων και παρόμοια δεν πρόκειται να αποφέρουν τα αναμενόμενα.
Τέτοια πρακτική προϋποθέτει έντιμους πολίτες και σώφρονες κυβερνήτες. Αυτοί στη χαζοχαρούμενη χώρα μας λάμπουν μόνο δια της σπανιότητας για να μην πω απουσίας τους. Στην πραγματικότητα ούτε σε άλλη χώρα αποτελούν ορατή πλειοψηφία. Και είναι γελοίο για τον Ομπάμα (ή άλλο ηγέτη) να μιλά έτσι όταν η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, το εμπόριο ναρκωτικών και κάθε μορφή εγκληματικότητας ανθίζουν στη χώρα του συχνά με τη σκανδαλώδη συμμετοχή ανώτερων κρατικών αξιωματούχων.
Η εκτύπωση νωπού χρήματος ή ο δανεισμός με χαμηλά έστω επιτόκια από Αγορές ή άλλες χώρες δεν είναι λύση. Διότι έτσι διαιωνίζεται η κρίση σε ολοένα οξύτερη μορφή.
Χρήματα δίχως αντίτιμο έντιμη εργασία και λογικές δαπάνες δεν υπάρχουν.
3. Η πρώτη λύση για μας δεν είναι αύξηση συντάξεων και χαμηλότατου μισθού (που προτείνονται για πελατειακούς δεσμούς) αλλά η μείωση δαπανών σε κρατικό, κομματικό, συντεχνιακό, οικογενειακό και προσωπικό επίπεδο.
Πρόσφατο άρθρο στη LifO λέει πως κάθε βουλευτής κοστίζει στους Έλληνες φορολογούμενους περί τα 20.000 € μηνιαίως! (Αυτό x 300 x 12.) Ούτε τόσοι βουλευτές με τόσα εξοργιστικά προνόμια χρειάζονται (100 φθάνουν), ούτε τόσοι οργανισμοί στις διάφορες κρατικές βαθμίδες.
Αν η κυβέρνηση θέλει να έχει λεφτά για συντάξεις και μισθούς, ας συμμαζέψει τον οίκο της με μεγάλες περικοπές εκεί που μετράει.
Η δεύτερη λύση είναι η φορολόγηση των αξιών των γαιών (δίχως εγγειοβελτιωτικές προσθήκες) εκτός απόμακρων αγροτοκτηνοτροφικών εδαφών. Με άλλα λόγια, είναι η Γεωφορολόγηση, ο μόνος φόρος που προωθεί απρόσκοπτη ανάπτυξη.
Ο Σύριζα, παρά τις λαϊκίστικες μεγαλοστομίες του, δεν ήρθε στην εξουσία με μελετημένο σχέδιο Α ή Β για να υπηρετήσει το έθνος, αλλά μόνο για να προωθήσει τα παρανοϊκά και αντιφατικά αναρχο-κομμουνιστικά δόγματά του, το ίδιο το κόμμα και τους εαυτούληδες του – όπως ήδη κάνουν φανερά.
Το γελοίο ντύσιμό τους καταδείχνει τη μίζερη νοοτροπία τους. Τι θα πάθουν, δηλαδή, θα τους πνίξουν, αν βάλουν μια γραβάτα;…(the apparel oft proclaims the man, έγραψε ο Shakespeare στον Άμλετ και ίσως γι’ αυτό οι Βρετανοί λοιδόρησαν τον κ. Βαρουφάκη.)
4. Οι κκ Τσίπρας και Βαρουφάκης δήλωσαν ξεκάθαρα στον κ. Ντάισελμπλουμ πως θα τηρήσουν τις προεκλογικές υποσχέσεις τους ακέραιες. Αυτές συμπεριελάμβαναν ρητά κούρεμα του χρέους, κρατικοποίηση τραπεζών κλπ, γιγάντωση του κράτους με νέες και επαναπροσλήψεις, αυξήσεις μισθών κλπ.
Δικαίως λοιπόν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξέλαβαν τις δηλώσεις αυτές (και την αγενή συμπεριφορά του Βαρουφάκη που έκανε μάλλον επίδειξη άγνοιας διπλωματίας και σουπερ-ήρωα με τα ακκίσματά του) ως ρήξη.
Την επομένη άρχισαν τα τηλεφωνήματα και οι ανασκευαστικές επεξηγήσεις με την κωλοτούμπα: όχι δεν εννοούσαμε αυτό! Και πετούν τώρα οι ήρωες ανά την Ευρώπη να εξηγήσουν τι εννοούσαν, και πως, βέβαια, θα πληρώνουμε τις δόσεις του χρέους!
Δεν σκέφτονται μάλλον πως όλα αυτά είναι πρόσθετα έξοδα για μας τους φορολογούμενους που μπορούν να αποφευχθούν αν οι σουπερ-επαναστάτες βουτούσαν νωρίτερα τη γλώσσα τους στη λογική – αν αυτή τους είναι προσιτή. Αλλά τι τους νοιάζει αφού δεν είναι δικά τους λεφτά.
Αυτό μάλλον ήθελε ο Τσίπρας εξαρχής, όπως φαίνεται – να περιφέρεται δωρεάν εδώ κι εκεί ως πρωθυπουργός, να κάνει δηλώσεις και να νιώθει πως έχει σημασία στον κόσμο.
Ο δε Βαρουφάκης ξέρει ως οικονομολόγος πως μόνο η Γεωφορολόγηση δεν μπορεί να μετακυλίεται στις τιμές. Οι άλλοι φόροι όλοι χωρίς εξαίρεση και οι δαπάνες του Δημοσίου εισέρχονται στις τιμές και βάζουν φρένο στην ανάπτυξη ακόμα και κρατικοποιημένων επιχειρήσεων. Αλλά και αυτός ενδιαφέρεται περισσότερο για το εφετζίδικο ύφος της αυταρέσκειάς του παρά για το καλό του έθνους.
5. Όσοι νομίζουν πως μπορούν να καταλάβουν τα γεγονότα της ζωής και τις εξελίξεις στον κόσμο ξέχωρα από τους ηθικούς νόμους θα παραμείνουν στις πλάνες τους.
Σε κάθε τσίρκο υπάρχουν κλόουν που ντύνονται σε παρδαλότητες και μπαλωματιές κι επιδίδονται σε κωλοτούμπες και άλλα φαιδρά. Και τα παιδάκια διασκεδάζουν.
Ομοίως στο τσίρκο του κ Tσίπρα: τρικλίσματα, γλιστρήματα και κωλοτούμπες.
Ποιοι διασκεδάζουν εδώ?… Ναι, θα ήθελα να μπορούσα να πω «όλοι μας»! Όμως εδώ χειροκροτούν ενθουσιασμένοι όσοι προσβλέπουν σε προσωπικά οφέλη.
Ας δούμε τι θα δείξουν οι προγραμματικές δηλώσεις την επόμενη εβδομάδα.
