1. Η φυλλάδα έγραφε σε πρωτοσέλιδα μπόλντ “τελειώνουν τα βάσανα των Ελλήνων” από Δευτ. 26 Ιαν. 2015 με τον Σύριζα στην εξουσία. Λέγεται “Κόντρα” και θυμίζει σε φορμάτ και ύφος την ένδοξη “Αυριανή“. Νομίζω πως κι αυτή έχει δικό της τηλεοπτικό σταθμό.
Δεν είναι μόνο αυτή και η Αυγή που τρέφουν την ψευδαπάτη πως ο Σύριζα θα σώσει τους Έλληνες. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, ακόμα και μερικοί της Καθημερινής, πιστεύουν στον Σύριζα και την “ελπίδα” του!
Όλοι έχουν μαύρα μεσάνυχτα – και αναρωτιέσαι πώς στην ευχή ο μέσος όρος νόησης των Ελλήνων είναι τόσο χαμηλός, όσο του επιπέδου δεισιδαιμονίας. Διότι πίστεψαν και σε εικονίσματα που δάκρυσαν και σε δαίμονες που προσπάθησαν να ξεντύσουν παπαδιές και στο θαυματουργό νερό του Καματερού και στον… αείμνηστο Ανδρέα!
Ναι, θα υπάρξει μια εξίσου μεγάλη αλλαγή με τον Σύριζα, ίσως μεγαλύτερη από του Αείμνηστου, αλλά θα είναι προς το χειρότερο μεσομακροπρόθεσμα.
Ας πάρουμε την ηρωική απόφαση να υπομείνουμε νέα βάσανα, διότι τώρα, άσχετα με τις αρλούμπες του Τσίπρα και των οικονομολόγων του, δεν υπάρχουν χρήματα προς διανομή.
2. Ποιος θυμάται ή νοιάζεται πια για το τι έγινε με τη Μεταπολίτευση και τον Κ. Καραμανλή. Ο ΚΚ είχε τη μεγαλύτερη ευκαιρία που δόθηκε σε σύγχρονο πρωθυπουργό να αναδιαρθρώσει το πελατειακό κράτος και κυρίως την Παιδεία. Παρά τις μεγαλόστομες (επι-)κρίσεις του για το άθλιο σύστημα (όσο βρισκόταν ο ίδιος σε αυτοεξορία στη Γαλλία), όταν ανέλαβε την εξουσία με τόσο άνετη πλειοψηφία, ούτε το Σύνταγμα αναθεώρησε ούτε την Παιδεία βελτίωσε ούτε το κράτος μεταρρύθμισε. Έφερε στο σκηνικό όλη την προ-χουντική σαβούρα και τον φανφαρονισμό των πολιτικάντηδων. Δύο ή τρεις μη-πολιτικοί που ανέλαβαν υπουργεία (όπως της Παιδείας ο καθ. Τρυπάνης, πρώην έδρα Οξφόρδης) δέχονταν τέτοια πυρετική πίεση από συναδέλφους για ρουσφέτια που, αφού δεν έβρισκαν στήριξη από τον ΚΚ, αναγκάστηκαν να παραιτηθούν. Ο δε ΚΚ προώθησε, παράλληλα με τα λιγοστά ορθά μέτρα που πήρε, τερατώδεις κρατικοποιήσεις για να μπορούν οι ημέτεροι να διορίζουν τα “παιδιά μας” άνετα μα προκλητικότατα.
Έτσι πλακόστρωσε την οδό για τον Αείμνηστο. Ας μη νομίζουμε δηλαδή πως τα δεινά μας τελείωσαν με τη Χούντα και άρχισαν με το Πασόκ.
Όταν ανέλαβε ο Αντρέας με τους πρασινοφρουρούς του τα βρήκε όλα έτοιμα χάρη στη νεοδημοκρατική ανοησία του ψευτοφιλελευθερισμού. Έτσι ο ΑΠ προώθησε τις δικές του σοσιαλιστικές σαχλαμάρες επιβάλλοντας μια προσωποκρατική άτυπη δικτατορία. Οι λίγοι αντιφρονούντες εκπαραθυρώθηκαν τάχιστα. Με κονδύλια της ΕΟΚ και υψηλότοκα δάνεια (που αποπληρώνουμε σήμερα!) τάιζε μικρά και μεγάλα κομματόσκυλα κι εδραίωσε το κράτος της πασοκικής πελατείας – με αξιοζήλευτα στελέχη όπως οι Κουτσόγιωργας, Τσοχατζόπουλος, Παπακωνσταντίνου, Μαντέλης, Βενιζέλος κλπ – σε πνεύμα απάτης, μίζας και γρήγορου πλουτισμού. Και ο καημένος ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να πάρει δανεικά (και αγύριστα) από κομματικούς φίλους για να σπιτωθεί στη νεόκτιστη ροζ βίλλα με την κα Μιμή Λιάνη.
Οι θεσμοί και όλες οι κρατικές λειτουργίες και η αριστερόφρονη πια Παιδεία, πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο στα 20 χρόνια που κράτησε το πράσινο πάρτι. Υπήρξε μια μικρή διακοπή με τον Ζολώτα και μετά η πρωθυπουργία του Μητσοτάκη. Αυτή την τίναξε στον αέρα – ποιος? – το νέο διαμάντι της ΝΔ, ο Αντωνάκης Σαμαράς, που την άφησε για να ιδρύσει δικό του κόμμα και να καταποντιστεί σε δεκάχρονη αφάνεια, ωσότου τον ανέσυρε πίσω ο πλαδαρός και ακάματος νέος κομματάρχης, Κωστάκης Κ. Και αυτός με τη δική του αδιαφορία, τη σπάταλη γαλάζια αφρόκρεμά του στη Βουλή και την αρετή του νεποτισμού, ώθησε τη χώρα στη χρεωκοπία.
3. Αφού έχασε τις εθνικές εκλογές του 2009, η ΝΔ εκλέγει για αρχηγό της – ποιον? – τον ίδιο Σαμαρά που την είχε προδώσει και ως υπαρχηγό τον άλλο επίορκο, που είχε αφήσει τη ΝΔ για να δημιουργήσει δικό του κόμμα, τον Αβραμόπουλο!
Αφού πολέμησε λυσσαλέα το Μνημόνιο και μετά εξεβίασε τον Γεωργάκη σε παραίτηση, ο Αντωνάκης Σ. επιτέλους ικανοποιεί την αξεδίψαστη φιλοδοξία του και γίνεται πρωθυπουργός με ένα τσούρμο από ανίκανους αλαζόνες – αν εξαιρέσουμε τον Δ. Σταμάτη και τον Μητσοτάκη νεότερο (και την παροπλισμένη κα. Μπακογιάννη). Υιοθετεί το Μνημόνιο καλώς, μα επιβάλλει μια φορολογία που αποτελειώνει όση μεσοαστική τάξη απέμεινε μετά τα χαράτσια του Γιωργάκη και του Βενιζέλου – και συνεχίζει όλες τις αμαρτωλές πρακτικές των προκατόχων του.
Σε δύο ολόκληρα χρόνια δεν έκανε ούτε μια μεταρρύθμιση άξια μνείας (βελτίωση της Παιδείας, αναθεώρηση του σαχλού Συντάγματος, μείωση κράτους, πραγματικό άνοιγμα των επαγγελμάτων και ωραρίων λειτουργίας όπως στη μη-βαλκανικκή Ευρώπη, ορθολογισμό της φορολόγησης κλπ). Φρόντισε όμως να διορίζει σε καλά πόστα στο εξωτερικό φανφαρόνους όπως οι Παπουτσής και Αβραμόπουλος, ενώ οι υπουργοί του συνέχισαν να διορίζουν τα “παιδιά μας” στο Δημόσιο.
Ο ανασχηματισμός του Μάη 2014 έφερε νέους ανίκανους στα υπουργεία που, εκτός από τους Μητσοτάκη και Σταμάτη, όχι μόνο δεν είχαν καμιά διάθεση να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις αλλά έκαναν και ό,τι μπορούσαν να τις εμποδίσουν. Παρά τα πλεονάσματα, η πραγματική οικονομία έπεσε σε μαύρο χάλι.
4. Τι νομίζετε θα γίνει τώρα?…
Μπορεί για λίγο τα πράγματα να πάνε καλύτερα, μα τώρα σίγουρα δεν υπάρχουν λεφτά για παροχές, όπως όντως υπήρχαν τις μέρες της γκλαμουριάς του Αντρέα.
Η πίεση θα έρθει από το άγριο κοπάδι της πασοκαρίας που μετανάστευσε στον Σύριζα πιστεύοντας τις ανυπόστατες υποσχέσεις του. Όλα αυτά τα κομματόσκυλα θένε να φάνε και να πιούνε και να πλουτίσουν. Θένε επίσης να δούνε πράξεις ηρωισμού καθώς ο αντρείος παληκαράς κατατροπώνει τους εκπροσώπους της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας και συντήρησης. Και οι δυο προσδοκίες θα διαψευσθούν οδυνηρά.
Όμως το χειρότερο είναι η πρόσθετη ανελέητη διάβρωση της Παιδείας.
Αυτός ο κλώνος της ΚΝΕ, ο Τσίπρας, γαλουχημένος σε οικογενειακή καλοπέραση, καταλήψεις και κινητοποιήσεις ενάντια στις υγιείς αξίες του πολιτισμού, που συμπεριλαμβάνουν και φυσικό κέρδος (ανάθεμα για όλους τους αριστερούς!), είναι σχεδόν εντελώς αμόρφωτος για ηγέτης μιας χώρας. Οπωσδήποτε μετά τη γελοιοποίηση του, βελτίωσε τα κορακίστικα Αγγλικά του, μα θα έπρεπε να ξέρει και Γερμανικά και ίσως μια ακόμα γλώσσα. Δεν σκαμπάζει ούτε από Νομικά ούτε από Διεθνείς Σχέσεις ούτε από Οικονομικά (πέρα από τριτοκοσμικά και νερόβραστα συνθήματα, παρμένα από φτηνά εκλαϊκευμένα εγχειρίδια κομμουνισμού). Οι αναρχοαριστερές παρέες του, εγχωρίως και διεθνώς, και οι αναφορές του σε Βενεζουέλες το πιστοποιούν περίτρανα.
Οι δε συμβουλάτορές του, οι δήθεν σοβαροί Βαρουφάκης, Δραγασάκης, Μηλιός, Σταθάκης κλπ., πάσχουν από όμοια άγνοια και υπεροψία. Επιπλέον είναι και ο Λαφαζάνης και οι ομοϊδεάτες του με τις δικές τους ακραίες αντιλήψεις.
Το μπάχαλο το είδαμε ξεκάθαρα τους τελευταίους μήνες.
5. Το πραγματικό, το τραγικό γκρεμοτσάκισμα θα είναι της Παιδείας.
Όλοι μιλούν για χρέος, Μνημόνιο, διαπραγματεύσεις, ανάπτυξη, αύξηση κατώτατου μισθού, μείωση φόρων και τέτοια δευτερεύοντα θέματα, αγνοώντας την πιο ουσιαστική άποψη της κοινωνικής συμβίωσης, ανάπτυξης και κουλτούρας – την Παιδεία.
Υψηλού επιπέδου παιδεία δίνεται μόνο σε ελεύθερα ιδιωτικά συστήματα, όχι τριτοκοσμικά κρατικοελεγχόμενα όπως εδώ. Είδαμε τις επιθέσεις και αντιστάσεις κατά ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αφενός και ακούμε συνεχώς τις μπούρδες περί βελτίωσης: ένα πρόσφατο άρθρο του Μανδραβέλη στην Καθημερινή (20/1/15) δείχνει όλη την άρρωστη νοοτροπία των αναρχοαριστερών για το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Πώς συμμερίζεται ο Τσίπρας αυτές τις απόψεις?… Διότι ο ίδιος στέλνει τον γιο του Ερνέστο, όχι στο δημόσιο σχολείο της περιοχής του αλλά στο ιδιωτικό της σνομπαρίας της Ελλάδας, τη Σχολή Μωραίτη. Εδώ διαφαίνεται η σχιζοφρένεια του νέου ηγέτη που θέλει να είναι «πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων». Η πράξη καταδείχνει το μέγεθος του ψεύδους στις εξαγγελίες που είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Πώς θα συγκρατηθούν πια όλοι αυτοί που πίστεψαν τις παλαβομάρες του Σύριζα – οι λεγεώνες των συνδικαλιστών, των καθηγητών, των φοιτητών και των… καθαριστριών?
Αλλά ας μην ξεχνάμε πως καμιά μεταπολιτευτική κυβέρνηση, ούτε δήθεν φιλελεύθερη, έκανε κάτι ουσιαστικό για να βελτιωθεί η Παιδεία. Και όλοι οι πολιτικοί τους οποίους απεχθανόμαστε και λοιδορούμε καθώς και οι ψηφοφόροι τους, όλοι εμείς, είμαστε προϊόντα αυτής της σακατεμένης παιδείας.