Λίγο πολύ όλοι χρωστούμε κάτι στους καθηγητές που, καλοί-κακοί, κάτι έχουν προσφέρει στην κοινωνία όλες αυτές τις δεκαετίες.
Από την άλλη, δεν μπορείς να μην αντιληφθείς μια υστερόβουλη συμφεροντολόγα εγωπάθεια που χαρακτηρίζει τη νοοτροπία και συμπεριφορά πολλών. Δεν ξεχωρίζω τους υψηλούς πανεπιστημιακούς από τους χαμηλούς της Μέσης Εκπαίδευσης. Δεν διακρίνω καμιά σοβαρή διαφορά στο ήθος τους.
1. Ο συνδικαλισμός της ΟΛΜΕ (και των αντίστοιχων πανεπιστημιακών μα και Πρωτοβάθμιας και Νηπιαγωγών) είναι τρισάθλιος καθώς προστατεύει τα αντικοινωνικά κεκτημένα τους χωρίς να προωθεί βελτίωση της προσφοράς τους στους μαθητές και κατʼ επέκταση στην κοινωνία η οποία τους πληρώνει για αυτόν τον σκοπό!
Ορθά ζητούν υψηλότερες απολαβές. Ορθά ζητούν καλύτερες συνθήκες στα κτήρια (μικρότερο αριθμό μαθητών στις τάξεις, λιγότερες ώρες, θερμαινόμενες αίθουσες, καθαρά κτήρια κ.λπ.). Μα είναι παντελώς παράλογο να κάνουν τις διαβουλεύσεις τους τις μέρες που θα έπρεπε να διδάσκουν. Και ακόμα πιο παράλογο να μην προωθούν την αξιολόγηση και καλύτερη διδασκαλία.
Η στάση τους απέναντι στην αξιολόγηση (ενώ οι ίδιοι αξιολογούν κάθε μέρα, κάθε τρίμηνο, κάθε έτος τους μαθητές τους) δείχνει πως αυτό που τους ενδιαφέρει πρώτιστα είναι τα αντικοινωνικά κεκτημένα τους.
2. Απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις.
Τέτοιες συμπεριφορές δίνουν αισχρότατο παράδειγμα στους μαθητές, οι οποίοι χρειάζεται να μάθουν να μελετούν και να πειθαρχούν στον λογισμό. Η ενθάρρυνση για τέτοιες κινητοποιήσεις μόνο βλάβη προκαλεί, καθώς χάνουν μαθήματα και η παιδεία τους, έστω κι αυτής της χαμηλής ποιότητας, μένει ανολοκλήρωτη. Γιʼ αυτό οι περισσότεροι μπαίνουν στραβόξυλα και βγαίνουν κούτσουρα.
Επίσης, η επιδίωξη να είναι «φιλαράκια» με τους μαθητές δείχνει πλήρη άγνοια και απαξίωση του δικού τους ρόλου ως καθοδηγητές κι εκπαιδευτές. Οι μαθητές χρειάζονται καθηγητές τους οποίους θα σέβονται, όχι άτσαλους, ατημέλητους «φιλαράκους».
3. Πρόσφατα μαθαίνουμε πως οι καθηγητάδες, αναρχοαριστερής νοοτροπίας, βέβαια, αντιδρούν έντονα στην απόφαση του υπουργείου Παιδείας να καταργήσει 37 άχρηστα τμήματα. Και τι δεν συμπεριλαμβάνουν στην παλαβή επιχειρηματολογία τους που είναι διάχυτη με πολιτική υστεροβουλία.
Ισχυρίζονται πως η κατάργηση αποσκοπεί στο να μένουν αμόρφωτοι 18άχρονοι, πως τα τμήματα είναι αναγκαία για τις περιοχές όπως και για τους φοιτητές, πως η Κεραμέως δεν έλαβε υπόψη της την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης κι άλλα παρόμοια.
Αυτά όλα και προσχηματικά είναι και υποκριτικά – για να γίνεται σάλος και να δείχνουν ανθρωπιστικό ή κοινωνικό δήθεν ενδιαφέρον.
Άλλος κύριος λόγος είναι ότι περισσότεροι καθηγητές διορίζονται στα άχρηστα τμήματα κι έτσι έχουν ευκαιρία κάποια ώρα να μετατεθούν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα.
Αλλά ξεχνούν ή αγνοούν θεληματικά την κριτική που άσκησαν στις κυβερνήσεις ΝΔ και Πασόκ όταν αυτές ίδρυαν αυτά τα ρουσφετολογικά, ψηφοθηρευτικά τμήματα. Και βέβαια σώπαιναν όταν ο Σύριζα έκανε την ίδια δουλειά!
Τέτοιοι δυστυχώς είναι οι καθηγητάδες μας, η χειρότερη φάρα ίσως μετά από τους πολιτικάντηδες.