1. Ξαφνικά κι εκπληκτικά ο κρατικο-ελεγχόμενος ΟΤΕ ανακάλυψε και μας αποκάλυψε πως, όντως, μπορεί να προσφέρει ποιοτική αλλά και φθηνή εξυπηρέτηση στους πολίτες που τον συντηρούν με τις άμεσες χρεώσεις και με τις έμμεσες φοροπληρωμές τους.
Και τι έκανε τόσες δεκαετίες;…
Πριν λίγες μέρες κρεμάστηκαν ταινίες, όπως συνηθίζεται, που ειδοποιούσαν οδηγούς να μην παρκάρουν στη συγκεκριμένη μεριά του δρόμου γιατί θα γίνονταν “έργα” σε κείνο το μέρος “για καλύτερη ποιοτική εξυπηρέτηση”. Το “ποιοτική” με ξάφνιασε διότι δεν θυμάμαι ποτέ να είχα τέτοια εντύπωση από τον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος, ένα τεράστιο όργανο του πανάξιου Ελληνικού κράτους, που τόσο φροντίζει για την ευδαιμονία των πολιτών του και τη δική του διαιώνιση ως Πελατειακή Πολιτεία του υπαρκτού Ελληνισμού.
Δύο βδομάδες νωρίτερα μας είχε τηλεφωνήσει – για πολλοστή φορά – ένας υπάλληλος να μας προσφέρει ένα φθηνό πακέτο σταθερής τηλεφωνίας, που όμως ήταν ακριβότερο από εκείνο της ιδιωτικής εταιρείας που έχουμε. Μόνο αν κάναμε 200+ τηλεφωνήματα τη μέρα τοπικά, υπεραστικά και στο εξωτερικό και είχαμε και ΟΤΕ TV, ίσως μακρόχρονα να ήταν συμφέρουσα η προσφορά.
Ποιοι διοικούν αυτόν τον οργανισμό τόσο κυνικά;
2. Επειδή μεγάλωσα και σπούδασα στο εξωτερικό, δεν ήξερα τίποτα για τον ΟΤΕ. Τον γνώρισα σε κάποιο ταξίδι μου εδώ στο τέλος της δεκαετίας 1960 την ένδοξη εποχή της χούντας των κολονέλων.
Θυμάμαι τώρα πόσο δύσκολο, συγκριτικά με τη Βρετανία όπου ζούσα, ήταν να τηλεφωνήσεις ακόμα και από το ξενοδοχείο ή μια κατοικία. Η χειρότερη ανάμνηση μου είναι όταν καθώς βρισκόμουν για κάποια δουλειά στο κέντρο συνειδητοποίησα πως έπρεπε να τηλεφωνήσω στο Λονδίνο.
Καθοδηγήθηκα να πάω στην Ομόνοια σε ένα κέντρο του Οργανισμού. Εκεί δεν υπήρχε δυνατότητα να πάρεις εσύ ο ίδιος τον αριθμό σου ρίχνοντας κέρματα ή πληρώνοντας. Στήθηκα στην ουρά έξω από τους λιγοστούς θαλάμους σε μια αίθουσα που θύμιζε Ινδία και περίμενα να με φωνάξουν οι τηλεφωνήτριες… Και μετά η γραμμή έβηχε, κοβόταν, ξανάπιανε και ούτω καθεξής.
3. Η επόμενη ανάμνηση μου είναι από τα τέλη της δεκαετίας 1970. Η μεταπολίτευση ήταν εδραιωμένη (αν και πολλοί χουντικοί κρατούσαν ακόμα τις θέσεις τους – θυμάμαι ιδιαίτερα στην Αστυνομία και στο Υπ. Εξωτερικών). Αλλά ο ΟΤΕ ΟΤΕ – κρατικό-ελεγχόμενος δεινόσαυρος.
Είχα γυρίσει, είχα βρει σπίτι και ήθελα τηλέφωνο. Έκανα αίτηση.
Η αναμονή για την εγκατάσταση θα έφθανε τους 6 μήνες!
Ευτυχώς υπήρχε, με πληροφόρησαν γνωστοί, ένας άλλος κοινός, αφανής τρόπος με τον οποίο επισπεύδονταν όλες οι συναλλαγές με το Δημόσιο: η μίζα και οι γνωριμίες. Μίζες δεν θα έδινα, ήμουν αποφασισμένος. Αλλά είχα, ευτυχώς, έναν φίλο που είχε στενό συγγενή σε διευθυντική θέση στο τμήμα συνδέσεων στον ΟΤΕ! Έτσι απέκτησα γραμμή σε 15 μέρες – σε βάρος κάποιου άλλου, φυσικά.
4. Η απλή αλήθεια είναι ότι μόνο αφού εισήλθαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΟΚ τότε) άρχισαν να γίνονται κάποιες μεταρρυθμίσεις στο ευρύτερο Δημόσιο, σχεδόν ανεπαίσθητα και σε ρυθμό χελώνας. Ήρθε και η ώρα του ΟΤΕ, μετά από αρκετά χρόνια, και αφού, χάρη στη νομοθεσία της ΕΕ, εισήλθαν στην τηλεφωνία ιδιωτικές επιχειρήσεις ακυρώνοντας το αισχρό μονοπώλιο του αισχρού κράτους. Και χιλιάδες πολίτες (κι εγώ) έσπευσαν να επωφεληθούν από τις ιδιωτικές, πολύ φθηνότερες υπηρεσίες (Hellas on Line, Cyta κλπ).
Έπρεπε να περάσει κι άλλος καιρός για να αφυπνισθεί από τον κρατικό κωματώδη λήθαργό του ο ΟΤΕ – ή μάλλον το υπουργείο που τον είχε στον έλεγχό του.
Δεν γνώριζαν οι φανφαρόνοι πολιτικάντηδες της Μεταπολίτευσης και οι δήθεν τεχνοκράτες, που ήλεγχαν και διοικούσαν τον Οργανισμό, τις ζωτικές αλλαγές που εφάρμοζαν άλλες προηγμένες χώρες της Δύσης όπου, κατά τον Καραμανλή τότε, “ανήκομεν”;
Βεβαίως και τις γνώριζαν. Ο ίδιος ο Καραμανλής είχε ζήσει χρόνια στη Γαλλία.
Αλλά η κύρια μέριμνα των πολιτικάντηδων για “μεταπολίτευση” στόχευε όχι στην εγκαινίαση ενός πολιτεύματος, σαν αυτά που ο Καραμανλής είχε, όπως ισχυριζόταν, μελετήσει στην πολιτική φιλοσοφία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη στη διάρκεια της διαμονής του στο εξωτερικό, αλλά στην επαναφορά του πελατειακού κράτους (δήθεν Δημοκρατία!) και των σταρ της προδικτατορικής πολιτικής σκηνής.
Και η κύρια “Αλλαγή” που αργότερα υλοποίησε ο “Αείμνηστος” διαφθορέας των πάντων ήταν να στελεχώσει το Δημόσιο με πεινασμένους πασόκους έτσι που το τρισάθλιο κόμμα να νέμεται την εξουσία, τον πλούτο και τα προνόμια της, επί 20 έτη.
5. Βεβαίως και θα μπορούσε πολύ νωρίτερα ο ΟΤΕ να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις (όπως κάθε ΔΕΚΟ και κάθε Κρατικός Οργανισμός). Μπορούσε να κάνει την τηλεφωνία μας ευέλικτη, ποιοτική και φθηνή – από τότε! Όχι να είναι ουραγός και να καταταλαιπωρεί τους πολίτες τόσα χρόνια.
Αλλά τότε βουλευτές και υπουργοί θα έχαναν τον έλεγχο και σίγουρα μεγάλο μέρος της πελατείας τους που με τόσο κόπο είχαν εδραιώσει.
Και έρχεται τώρα, μετά από μια εικοσαετία, ασθμαίνοντας, ο ΟΤΕ να προσφέρει ποιοτική και φθηνή εξυπηρέτηση, που εξακολουθεί να είναι ακριβότερη εκείνης των ιδιωτικών εταιρειών.
Γράφοντας για τον ΟΤΕ, γράφω για το κράτος, γράφω ουσιαστικά για τους δικτάτορες κομματάρχες και, σε τελευταία ανάλυση, για εμάς τους πολίτες του εξυπνότερου των εθνών που βουλιάζουμε στη βουλιμία και στα βάσανα μα δεν αλλάζουμε.
