1. Διάβασα με κατάπληξη το άρθρο “Οι περιπέτειες του Ελληνικού δημόσιου χρέους” του κ. Γ. Σταθάκη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνου στον Τομέα Ανάπτυξης. Η έκπληξη είχε δύο αίτια: πρώτον η απίστευτη ασχετοσύνη του κ. υπεύθυνου Ανάπτυξης και δεύτερον η ασχετοσύνη της Καθημερινής (Κυρ. 2/2/14) να το δημοσιεύσει στις κεντρικές της σελίδες. Διότι το άρθρο είναι μεν μια πολύ ορθή εξιστόρηση της χρεοκοπίας της χώρας με αρκετές στατιστικές για να την κάνει να φαίνεται σοβαρή, “επιστημονική” και πειστική αλλά τόσο μονόχνοτη που να καταντά εγκληματικά ανιστόρητη και αψυχολόγητη! Διότι μια οικονομική κρίση (ύφεση, κραχ) έχει πρώτιστα ψυχολογικά αίτια, όπως απληστία, τεμπελιά,, απάτη και παρόμοια.
2. Ξεκινά πολύ ορθά ο κ. Βουλευτής με τις μαζικές κρατικοποιήσεις επί ΝΔ (1974-81) και τη διόγκωση του “κοινωνικού” κράτους επί ΠΑΣΟΚ που επέφεραν αύξηση των δημόσιων δαπανών. Αλλά δεν μας λέει πως αυτή η επέκταση του κράτους έγινε με δανεικά (συχνά υψηλότοκα) πολλά από τα οποία χρηματοδοτούσαν άχρηστους οργανισμούς όπου βολεύονταν υψηλόμισθοι κομματικοί “ημέτεροι”. Λέει, αντίθετα πως το κρατικό σύστημα που διαμορφώθηκε στα έτη 1974-1990 πλησίασε “τα ευρωπαϊκά πρότυπα με τα γνωστά ‘4 δεκάρια’, δηλαδή δημόσια διοίκηση, υγεία, συντάξεις και παιδεία”. Προσπαθεί, με άλλα λόγια, να μας ταΐσει το επιούσιο κουτόχορτο της αναρχοαριστεράς προβάλλοντας την φαντασίωση πως στην Ελλάδα η δημόσια διοίκηση και τα συστήματα υγείας, συντάξεων και παιδείας είναι “κοντά” στα ευρωπαϊκά!
3. Μετά αφού εξιστορεί τον αυξανόμενο δανεισμό που αναχρηματοδοτούσε το (αυξανόμενο) χρέος αφήνοντας ελλειμματικούς προϋπολογισμούς (και σοβαρά ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο που δεν αναφέρονται), στρέφεται κατά των εταίρων οι οποίοι δεν αναδιάρθρωσαν το χρέος (όπως προφανώς θα έκανε ο κ. Σταθάκης) αλλά μας καπέλωσαν με το Μνημόνιο, το οποίο μας κατέστρεψε τραγικά – έστω κι αν έγιναν δύο αναδιαρθρώσεις χωρίς αποτέλεσμα! Η “ελληνική τραγωδία”, συνεχίζει ο κ. Σταθάκης, “θα μείνει ως παράδειγμα επιλογών που έγιναν από κοντόφθαλμες και εγωιστικές ηγεσίες στην Ευρώπη… και από αξιωματούχους διεθνών οργανισμών με πρωτόγονα οικονομικά”.
4. Το ελλειμματικό ισοζύγιο, που δεν αναφέρεται, από μόνο του δείχνει τον δεύτερο παράγοντα υπεύθυνο για τη χρεοκοπία. Ο πρώτος ήταν – και είναι, ας μη γελιόμαστε – η πολιτική βούληση να βολεύονται οι βουλευτές και οι κομματικοί ημέτεροι, άσχετα με το κόστος για τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Ο δεύτερος είναι η απροθυμία των Ελλήνων να εργάζονται παραγωγικά με ορθές μεθόδους προσφέροντας προϊόντα ποιοτικά και ανταγωνιστικά στις αγορές του κόσμου. Ελλειμματικό ισοζύγιο σημαίνει περισσότερες εισαγωγές (που χρηματοδοτούνται από δανεικά!) και λιγότερες εξαγωγές (που σημαίνει ανεπαρκή, φτωχότερα εισοδήματα).
Ένας τρίτος παράγων ήταν – και είναι – οι συνδικαλιστές και οι κομισάριοι των κομμάτων, κυρίως των σταλινικών κομμουνιστών, των αναρχοαριστερών και του βαθυπράσινου ΠΑΣΟΚ. Πόσες ώρες παραγωγικής εργασίας χάθηκαν σε διαδηλώσεις, απεργίες, καταλήψεις και παρόμοια; Πόσες αυξήσεις μισθών έγιναν χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη αύξηση παραγωγικής εργασίας; Πόσες εργάσιμες ώρες, μέρες και βδομάδες αναλώθηκαν σε λούφα και παραλλαγή στις ΔΕΚΟ και στα Υπουργεία; Αυτά δεν μετράνε;… Μετράνε βέβαια, αλλά ο βιολεμένος βουλευτης που κόπτεται για τον λαό, δήθεν, τα αγνοεί.
Όμως ας μην κουραζόμαστε άλλο.
5. Ο κ. Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ μας δωρίζει ανεπιφύλακτα την αντιμνημονιακή του καραμέλα που πιπιλάνε οι αναρχοαριστεροί και σουπερ-πατριώτες της Δραχμής.
Οι αγορές βυσσοδομούν ενάντια στην υπέροχη χώρα μας, υπαινίσσεται. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας με κοντόφθαλμες κι εγωιστικές ηγεσίες συνωμοτούν κατά της άσπιλης αλτρουιστικότατης Ελλάδας – κι ας μας χάριζαν δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία με πανουργία και ακόρεστη απληστία τσέπωναν οι κυβερνήσεις και οι κρατικοδίαιτοι ημέτεροι ενώ, την ίδια ώρα, οι πεφωτισμένες ηγεσίες μας μαγείρευαν τα δημοσιονομικά βιβλία τους με ψεύτικες στατιστικές.
Οι υπουργοί και φρεσκο-διορισμένοι αξιωματούχοι επί ΠΑΣΟΚ (κυρίως), που ήταν άγνωστοι ακόμα και στους θυρωρούς των πολυκατοικιών τους, ανήλθαν στην εξουσία και καταλήστευσαν το Δημόσιο Ταμείο προωθώντας κάθε είδους απάτη και μίζα. Πολύ φοβάμαι πως και το τσούρμο του κ. Τσίπρα αποτελείται από παρόμοιους ιδεαλιστές με σύγχρονα Οικονομικά, αναρχοαριστερά, πολύ χειρότερα από τα «πρωτόγονα» όπως τα λέει, του καπιταλισμού. Στην πραγματικότητα είναι όχι πανομοιότυποι αλλά οι ίδιοι πασόκοι που έσπευσαν τώρα να διογκώσουν το σώμα των ψηφοφόρων και πολιτικάντηδων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η βασική φιλοσοφία τους είναι πως πρέπει εμείς, ή τουλάχιστον οι εκλεκτοί κομματικοί του ΣΥΡΙΖΑ, να έχουν απεριόριστα έσοδα χωρίς να εργάζονται, παίρνοντας δανεικά (και αγύριστα) από τους εγωιστές εταίρους μας στην Ευρώπη και από αδαείς διεθνείς οργανισμούς. Πάνω σε αυτή τη βάση ορθώνεται το σκιάχτρο του δικού τους αναπτυξιακού μοντέλου.
6. Αναμφίβολα το τρέχον καπιταλιστικό σύστημα (είτε ως σοσιαλδημοκρατία είτε ως νεοσυντηρητικό κράτος) έχει εγγενείς ή συστημικές αντιφάσεις κι ελλείψεις που εκδηλώνονται σε οικονομικές εξάρσεις και καταπτώσεις με το ίδιο πάντα αποτέλεσμα: οι πολύ πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Αλλά η χρεοκοπία στη χαρισάμενη χώρα μας δεν οφείλεται τόσο στα οικονομικά φαινόμενα και τις δημοσιονομικές πολιτικές της άγνοιας και απληστίας. Αυτά είναι επιφαινόμενα ή εκδηλώσεις του χαρακτήρα και της νοοτροπίας μας. Ο χαρακτήρας και η νοοτροπία σχηματίζονται με ανατροφή και εκπαίδευση. Η πραγματική αποτυχία των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων μετά τη Χούντα, για να μην πάμε ακόμα νωρίτερα, σε παλατιανές παρεμβάσεις, εμφυλίους, διχασμούς και δικτατορίες, είναι στο άθλιο σύστημα Παιδείας που επικρατεί και δυστυχώς χειροτερεύει.
Που αλλού μπορεί να οφείλεται το απλό γεγονός πως τουλάχιστον ένα 30% των Ελλήνων ασπάζεται παθιασμένα τις χαοτικές αντιλήψεις του κ. Σταθάκη;
