1. Ναι, δύο φοβερά λάθη έκανε η Τρόικα.
Πρώτον δεν πίεσε αρκετά ώστε να απολυθούν τουλάχιστον 100000 δημόσιοι υπάλληλοι περιλαμβανομένων και 100 βουλευτών το 2010 και άλλοι 100000 και 100 αντίστοιχα το 2011. Η οικονομία θα βελτιωνόταν χωρίς τις βάναυσες περικοπές σε μισθούς και βαναυσότερες σε συντάξεις ούτε θα σερνόταν η κρίση στον βασανιστικό ρυθμό της μέχρι τώρα με 1,5 εκμ ανέργους (στον ιδιωτικό τομέα). Δεύτερον, δεν έπρεπε οι εσωτερικές αντιζηλίες των αξιωματούχων στο ΔΝΤ και στην Κομισιόν να βγουν στη φόρα ξανά τώρα και να δώσουν ευκαιρία στους αντιμνημονιακούς να θριαμβολογούν στην αγέρωχη άγνοιά τους. Αλλά ούτε αυτά τα βλαστάρια των διεθνών βαλτόνερων βλακείας μπορούν να αποφύγουν τα αλληλοστραγγαλίσματα.
2. Το ότι επέβαλε μέτρα λιτότητας η Τρόικα δεν ήταν καθόλου λάθος. Κι ας λέει ό,τι θέλει ο κ. Βαρουφάκης. Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος καθηγητής στα άθλια πανεπιστήμιά μας για να καταλάβεις πως η Χώρα θα έμενε με άδεια ταμεία και τεράστιο χρέος δίχως πηγή εσόδων (με όλο το Δημόσιο απένταρο και άνεργο) και πως αν γινόταν κούρεμα νωρίτερα, οι τράπεζες (όπως και διάφορα ταμεία) θα υπέφεραν νωρίτερα και θα υπήρχε στέγνωμα ρευστότητας, επίσης.
Σε αυτό, η Τρόικα δεν έκανε λάθος. Στο πλαίσιο των δεδομένων της ακαδημαϊκής και τρέχουσας επίσημης οικονομολογίας τα μέτρα ήταν σωστά. Το λάθος είναι συστημικό στην ίδια την οικονομολογία έτσι όπως διδάσκεται από δεξιούς ή αριστερούς, από νεοσυντηρητικούς ή μαρξιστές. Αν στοχαστικοί άνθρωποι ξεφύγουν από τους περιορισμούς του αποδεκτού ακαδημαϊκού μοντέλου και συμπεριλάβουν στους υπολογισμούς τους τις παραμέτρους του χώρου και τοποθεσίας (spatial economics) θα έβρισκαν πως μόνο η Γεωφορολόγηση (=η φορολογία των αξιών της γης πέρα από οριακές ζώνες όπως οι αγροτοκτηνοτροφικές σε λιγότερο εύφορες περιοχές) θα έσωζε την κατάσταση αποτελεσματικά.
Στις παρούσες συνθήκες η Τρόικα επρότεινε μέτρα γνωστά και ορθά για τις επίσημες τρέχουσες οικονομολογικές δοξασίες. Από δω κι έπειτα τα λάθη διαπράχθηκαν θεληματικά από τους παλιανθρώπους που κυβερνούν εντός κι εκτός του Μεγάρου των Βολεμένων και της Μίζας. Αυτοί αποφάσισαν να επιβάλουν τα μέτρα λιτότητας. Περικοπές παντού εκτός από τους δικούς τους μισθούς! Κι εκτός από τους υπεράριθμους κοπανατζήδες του Δημοσίου.
3. Το πώς κυβερνούν αυτά τα καθάρματα φαίνεται ανάγλυφα (αλλά όχι μόνο) από τους αριθμούς νόμων που περνούν από τη Βουλή και από τις διατάξεις των Υπουργείων στο άρθρο του κ. Τζήμερου (Τα νούμερα που μας κυβερνούν: προσέξτε την υπόνοια στη λέξη «νούμερα») που αναρτήσαμε πριν μερικές ημέρες.
Αυτή είναι η Δημοκρατία. Το Σύνταγμα – κολοβό κι αυτό – τουλάχιστον απαγορεύει τη σύγχυση εξουσιών και την προσθήκη σε νομοσχέδιο άρθρων άσχετων με το κύριο θέμα. Όμως οι κατάπτυστοι κυβερνήτες μας περιφρονούν πλήρως και τις δύο λογικότατες αρχές, τις οποίες ορκίστηκαν να τηρούν – άλλη ανοησία πάλι τέτοιοι όρκοι! Έτσι δυστυχώς, οι πολίτες, βυθισμένοι μέχρι τα αυτιά τους στην άγνοια μα ποσκολλημένοι στις πελατειακές τους σχέσεις με τους κομματανθρώπους, δεν αντιλαμβάνονται πως έτσι έχουμε μια στυγνή δικτατορία πολιτικάντηδων με πρώτο και καλύτερο τον εκάστοτε Πρωθυπουργό – ως προκαθήμενο.
4. Πριν λίγες μέρες αυτός ο απίστευτος παλιάτσος Πρωθυπουργός, κ Σαμαράς, αντάλλασσε φιλοφρονήσεις με τον ομόλογό του στην εαρινή Φινλανδία. Τα κανάλια τον έδειχναν να λιάζεται και να υπομειδιά με ικανοποίηση και κάτι σαν σοφία εξηγώντας πως Ναι, η Τρόικα έκανε λάθη, γι’αυτό κι εγώ είχα τότε καταπολεμήσει το Μνημόνιο και τώρα κάνω ό,τι μπορώ να διορθώσω τα λάθη ! (Εμείς οι αφελέστατοι πού να το πάρουμε χαμπάρι!)
Ο Φιλανδός, που ανήκει στο ίδιο σινάφι, χαμογελούσε με συγκατάβαση γνωρίζοντας άριστα πως ο Έλληνας συνάδελφός του ήταν αντι-μνημονιακός όσο ήταν στην αντιπολίτευση κι έγινε προθυμότατος υπηρέτης των Μνημονίων μόλις έγινε Πρωθυπουργός – όχι για να διορθώσει τα κακώς κείμενα αλλά γιατί δεν μπορεί ούτε γνωρίζει τι θα έπρεπε να κάνει, εκτός από το να διορίζει τους «ημέτερους» (με τη γνωστή αναλογία ΝΔ 4, ΠΑΣΟΚ 2 και ΔΗΜΑΡ 1) σε Δημόσιες θέσεις.
Αυτό που ο Φιλανδός δεν γνωρίζει, φυσικά (ανάμεσα σε πολλές άλλες δικές μας κυβερνητικές κοροϊδίες), είναι πως ο κ. Σαμαράς ως υπ. Εξωτερικών επί Μητσοτάκη στη δεκαετία 1990, υποσχόταν, ο ίδιος (όπως έδειξαν πριν μερικές εβδομάδες οι Φάκελλοι του κ. Παπαχελά), στους Πόντιους μετανάστες καταπληκτική καλοπέραση εδώ στα πάτρια εδάφη, μόνο για να τους καταχωνιάσουν σε άθλια παραπήγματα στις βόρειες ακριτικές περιοχές. Μετά τους έδωσαν μια σύνταξη πείνας την οποία έχουν τώρα κόψει εντελώς διότι οι Πόντιοι είχαν συντάξεις από την πρότερη χώρα – συντάξεις μίζερες των €30 και €40! Δύο χρόνια τώρα, αυτός ο πάνσοφος ηγέτης δεν έχει κάνει τίποτα για να διορθώσει αυτό το λάθος ανακουφίζοντας αυτούς τους ηλικιωμένους φιλοπάτριδες μετανάστες που, χυδαία εξαπατημένοι, δεν μπορούν ούτε φάρμακα ούτε ικανοποιητική τροφή να αγοράσουν.
Ποιούς λοιπόν κοροϊδεύει ο πολυτάλαντος Πρωθυπουργός μας;
5. Ας κοιτάξουμε και τον κ. Παπαδόπουλο που επίσης παρουσιάστηκε πρόσφατα καλεσμένος στους Φακέλλους του κ. Παπαχελά.
Αυτός ο πρώην υπουργός Οικονομικών επί αποπλανητή Παπανδρέου στη δεκαετία του 1980, ξαφνικά άρχισε να μιλά, πρώτα σε άρθρα στον τύπο και τώρα στη συνέντευξη, με ιδέες και σχέδια για το πώς θα πρέπει να πορευθούμε για να βελτιωθούν τα οικονομικά μεγέθη και να βγούμε από την ύφεση.
Και βέβαια ο συνομιλητής του, πάντα ψύχραιμος, τον ρώτησε για το υπουργικό παρελθόν του. Και ο σοβαροφανής πρώην απάντησε απορημένος: βέβαια, και ο ίδιος ήταν μέρος του πολιτικού συστήματος, αλλά τώρα επείγει να αλλάξουμε νοοτροπία, να αλλάξουμε πρακτικές κλπ!
κ. Παπαδόπουλε, ποιούς κοροϊδεύετε;
Οι αρχές της «επιστήμης» Οικονομικών άλλαξαν ξαφνικά από αυτά που εσείς γνωρίζατε στη δεκαετία του 1980 και νωρίτερα; Δεν ισχύουν πλέον; Μήπως άλλαξαν και οι επιταγές της Ηθικής ξαφνικά; Δεν γνωρίζατε πως ζούσαμε με δανεικά λεφτά, που δεν αντιστοιχούσαν ούτε στο ελάχιστο με την παραγωγική δύναμη της Χώρας και που το κόμμα σας χρησιμοποιούσε για να πλουτίζει εσάς όλους και τους ημέτερούς σας ώστε να παραμένετε στην εξουσία και ο πράσινος ηγέτης σας να επιδίδεται στις ανηθικότητές του;
6. Τελειώνω σήμερα με ελάχιστα σχόλια για τον εκπληκτικό κ Κουβέλη και το απίστευτο πρωτοπαλήκαρο του κ. Ρουπακιώτη.
Νόμιζα πως ο κ. Κουβέλης ήταν σοβαρός και φιλοδίκαιος πατριώτης που έβαζε το κοινό συμφέρον και τη βελτίωση της κοινωνίας γενικά πάνω από προσωπικές φιλοδοξίες και άρρωστους αριστερισμούς. Όμως φαίνεται πως δεν έφυγε από τον Συνασπισμό για ιδεολογικά πιστεύω αλλά για να γίνει κι αυτός κομματάρχης και να σώσει τη Μεγάλη Χώρα από άλλους κακούς κομματάρχες – όπως αυτούς με τους οποίους συμπολιτεύεται τώρα, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν τους κατακεραύνωνε σε κάθε ευκαιρία. Η επιμονή του να στηρίζει αμετακίνητα αριστερίστικες γραμμές πολιτικής που ωφελούν μόνο συνδικαλιστικά συμφέροντα δεν δείχνει τίποτε άλλο. Και πώς ανέχεται τύπους σαν τον κ. Ρουπακιώτη;
Πώς ένας επαγγελματίας συνδικαλιστής, όπως ο κατά τα άλλα εντελώς άσημος δικηγόρος κ. Ρουπακιώτης, χρίζεται υπουργός Δικαιοσύνης και παρεμποδίζει το έργο της Δικαιοσύνης με όσα μέσα διαθέτει (με την αδιάλειπτη στήριξη του κομμάτάρχη του κ. Κουβέλη) ενώ παράλληλα προωθεί τα συμφέροντα (της μαφίας) των δικηγόρων σε βάρος των πάντων, είναι Μυστήριο μόνο στην ενδοξότερη των Χωρών της υφηλίου. Ευτυχώς η παρανοϊκά συμφεροντολογική του επιδίωξη να παρίστανται δικηγόροι ακόμα κι εκεί που κανείς άλλος δεν τους θέλει – για να εισπράττουν δίχως μόχθο πρόσθετες αμοιβές.
7. Δυστυχώς, τέτοιοι απατεώνες μας κυβερνούν – όχι βέβαια εν αγνοία μας – εδώ και πολλές δεκαετίες.
Τα λάθη της Τρόικα, όπως είπα, είναι διαφορετικά.
