Χαστούκια και Δημοκρατία

1. Για άλλη μια φορά παρακολουθεί κανείς έκπληκτος την άθλια πληροφόρηση από τα μίντια και τις παρωπίδες που δεν θέλουν να μετακινήσουν οι δημοσιογράφοι, παρουσιαστές και πολιτικοί. Εκτός από λιγοστές εξαιρέσεις, η αντικειμενικότητα είναι μηδενική. Τους αριστερούς τους καταλαβαίνεις, φυσικά. Αναμασούν και φτύνουν ακατάπαυστα την τσίχλα τους από «δημοκρατία και προοδευτισμό»! Αλλά οι λεγόμενοι «δεξιοί» ή «φιλελεύθεροι»;

Αναφέρομαι στο θλιβερό και τερπνό περιστατικό της επίθεσης που δέχθηκαν οι κυρίες Δούρου του Σύριζα και Κανέλλη του ΚΚΕ από τον κ. Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής σε μια δήθεν «συζήτηση» στον ΑΝΤ1 (πρωί, 7 Ιουνίου). Δεν την παρακολούθησα μα είδα στιγμιότυπα στις ειδήσεις αργότερα σε διάφορα κανάλια και άκουσα περιγραφές και σχόλια υποκρισίας από πάμπολλους. Οι ομιλητές (όσους άκουσα, και ήταν πολλοί) αγνόησαν τα γεγονότα έτσι όπως τα κατέγραψε και τα αναμετάδωσε η κάμερα.

Η γενική αφήγηση λέει: ο κ Κασιδιάρης επιτέθηκε βίαια ρίχνοντας νερό στην κα Δούρου και χαστουκίζοντας την κα Κανέλλη. Αυτό ειπώθηκε από όλα τα κανάλια στα μεσημβρινά και βραδινά δελτία ειδήσεων – ακόμα και από τις αυτοκράτειρες των δελτίων κυρίες Κοσιώνη, Τρέμη και Τσαπανίδου. Δεν παρακολούθησα τις κυρίες Στάη και Χούκλη στο θέμα ετούτο.

Αυτόπτες μάρτυρες όπως ο κ. Δελατόλλας και ο κ. Παπαδάκης, ο οποίος σηκώθηκε μάλιστα και, τηρώντας κάποια απόσταση, προσπάθησε να συγκρατήσει τον αφηνιασμένο χρυσαυγίτη, έδωσαν την ίδια περιγραφή του συμβάντος.

2. Όλοι έλεγαν ψέματα αποκρύβοντας την πλήρη αλήθεια με τρόπο αναίσχυντο και ανάρμοστο σε δημοσιογράφους και τηλεπαρουσιαστές.

Οι κάμερες αφηγούνται το σύνολο περιστατικό με διαφορετικά στοιχεία. Δείχνουν τον χρυσαυγίτη να λογομαχεί εντονότατα με την κα Δούρου και να αλληλοβρίζονται. Η κα Δούρου μιλά ωσάν μυδράλιο πυρακτωμένο χωρίς σταματημό, εκτοξεύοντας κατηγορίες. Εκτός εαυτού πλέον, ο χρυσαυγίτης τινάζει το ποτήρι και την περιλούζει με νερό. Τότε η κα Κανέλλη σηκώνεται και με κάτι σαν διπλωμένη εφημερίδα χτυπά τον χρυσαυγίτη στο πρόσωπο! Τότε ο κ. Κασιδιάρης της δίνει ένα χαστούκι και μετά ξανασηκώνει το χέρι αλλά  αστοχεί δυο φορές.

Είναι ένα παράξενο αλλά από την κάμερα καταγεγραμμένο γεγονός ότι η κα Κανέλλη πρώτη και χωρίς πρόκληση χτυπά στον πρόσωπο τον κ. Κασιδιάρη.

Είναι γεγονός επίσης πως όλοι αποσιώπησαν αυτό το γεγονός και στηλίτευσαν τον κ. Κασιδιάρη και το κόμμα του.

Γιατί άραγε;

3. Εδώ θα μπορούσα κι εγώ να μασήσω τα λόγια μου αλλά δεν θα το κάνω κι ας κατηγορηθώ για αντιδημοκρατισμό, νεοναζισμό και φασισμό.

Γιατί άραγε η κοινωνία των μορφωμένων ανθρώπων (ιστορικοί, φιλόλογοι, οικονομολόγοι, βιολόγοι, φυσικοί κλπ) επιτρέπει στους αρρωστημένους αριστερούς να αυτοαποκαλούνται «δημοκρατικοί, προοδευτικοί»; Τι το «δημοκρατικό, προοδευτικό» έχουν οι άνθρωποι αυτοί και τα κόμματά τους;

Ας δεχθούμε πως «δημοκρατικό» σημαίνει να δέχεσαι και να συμμορφώνεσαι με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας και να εναρμονίζεσαι με τους νόμους της κοινωνίας οι οποίοι έχουν την αποδοχή της πλειοψηφίας. Τα αριστερά ή μαρξιστικά ή (κρυπτο-)κομμουνιστικά κόμματα σε όλες της προηγμένες χώρες της Δύσης, και σίγουρα στην Ευρώπη, ή έχουν εκλείψει ή αποτελούν ισχνότατες μειοψηφίες. Ακόμα και στην Ελλάδα αυτά τα κόμματα συναποτελούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μόνο ένα 35%. Εντούτοις, επειδή, λόγω αδράνειας των υπερτροφικών κυβερνήσεων και της πλειοψηφίας των πολιτών που προτιμούν το ραχάτι τους, αυτά τα άλλα κόμματα έχουν ισχυρά συνδικαλιστικά όργανα τα οποία σε κάθε ευκαιρία αναστατώνουν και διασπούν την ομαλή λειτουργία της καθημερινότητας στην Αθήνα και άλλες περιοχές της χώρας.

Συχνά στους δρόμους και στις πλατείες του αθηναϊκού κέντρου κατεβαίνουν σε διαδήλωση 200 ή και 50 άνθρωποι και προκαλούν παράλυση κάθε κίνησης για ώρες ολόκληρες. Συχνά στα πανεπιστήμια μια δράκα «αιώνιων φοιτητών» της αριστεράς διασπούν βίαια τα συμβούλια καθηγητών ή φοιτητών, ή καταλαμβάνουν τους χώρους και εμποδίζουν τη διεξαγωγή των κανονικών μαθημάτων. Συχνά επίσης ομάδες ανθρώπων της ίδιας νοοτροπίας καταλαμβάνουν ετσιθελικά αρχαιολογικούς χώρους, λιμάνια, κτίρια υπουργείων ή άλλων επίσημων οργανισμών, οπότε και πάλι εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία τους. Άλλες φορές πάλι, όπως στην Κερατέα σχετικά με ΧΥΤΑ υποδαύλισαν πολλές βιαιότητες, μολότοφ και πυρπολισμούς.

Τι το «δημοκρατικό» υπάρχει σε όλες αυτές τις ενέργειες; Τίποτα. Είναι σκέτος φασισμός.

4. Και η πρόοδος;

Τα αριστερά κόμματα και οι οπαδοί τους, κοντινοί και μακρινοί, πρώτον καταφεύγουν σε «αντι-δημοκρατικές» και μάλλον φασιστικές μεθόδους (όπως αυτές στο § 3) για να επιβάλουν τις απόψεις τους• δεύτερον, πρεσβεύουν ιδεολογήματα της σταλινικής νοοτροπίας η οποία επικρίθηκε και αναδιαμορφώθηκε από τους ίδιους τους Σοβιετικούς και η οποία τελικά απέτυχε οικτρά ενώ το τερατομόρφωμα της εφαρμογής της κατέρρευσε παταγωδώς το 1989-90 σε όλη την Ευρώπη.

Πώς γίνεται αποδεκτό οι πρεσβευτές μια τέτοιας αναχρονιστικής και φασιστικής νοοτροπίας να ονομάζονται «προοδευτικές δυνάμεις»;

Όλη η μαρξιστική κίνηση, με κατάφωρη ασέβεια προς τον ίδιο τον Μαρξ που και ιδεαλιστής ήταν (διαβάστε τα νεανικά του Χειρόγραφα) και άρτιος επιστημονικός ερευνητής, στηρίχθηκε για 100 χρόνια, και συνεχίζει με τους νυχτωμένους νεο-Έλληνες μαρξιστές, στο «πίστευε και μη ερεύνα».

Ακόμα και στη Σοβιετική Ένωση ο μαρξισμός είχε παραγκωνισθεί και γίνει αστεϊσμός.  Σε μια ομιλία του στην Ουάσινγκτον (30/6/75) ο Σολζενίτσιν είπε: «Σήμερα στη Σοβιετική Ένωση, ο μαρξισμός έχει ξεπέσει τόσο χαμηλά που κατάντησε αστείο, ένα αντικείμενο περιφρόνησης. Κανένας σοβαρός άνθρωπος …. ούτε φοιτητές στα Πανεπιστήμια και ΑΕΙ μπορούν να μιλήσουν περί μαρξισμού χωρίς χλευασμό.»

Όμως έρχονται σήμερα σε αυτή τη χώρα του χάους και της υπερχρεωμένης χαζομάρας μερικοί μίζεροι μαρξιστές που ποτέ δεν μελέτησαν τον Μαρξ, άνθρωποι που ποτέ δεν εργάστηκαν, και αυτοανακηρύσσονται «δημοκρατικοί» και «προοδευτικοί», ενώ είναι κομματικά εκτρώματα που θα διαβρώσουν αν δεν καταλύσουν και τη δημοκρατία (= δικαιοσύνη, ελεύθερη στόχαση) και την πρόοδο (= ατομική πρωτοβουλία).

Αλλά η πιο αισχρή και τρισάθλια άποψη του ζητήματος είναι πως η κοινωνία που στην πλειοψηφία της δεν θέλει κομμουνιστικό ή φασιστικό ολοκληρωτισμό, δέχεται δίχως ένσταση και αποφασιστική απόρριψη τέτοιες διεκδικήσεις.  Και δυστυχώς πολλοί σχετικά φρόνιμοι άνθρωποι του κέντρου και της δεξιάς έχουν τόσο αηδιάσει από την επιπολαιότητα, αλαζονεία, απληστία και διαφθορά των κεντροδεξιών κομμάτων, που νομίζουν πως οι αριστεροί μπορεί να είναι – ίσως – πιο έντιμοι, πιο δημοκρατικοί, πιο προοδευτικοί.

Και όλοι δυστυχώς έχουμε υπνωτισθεί από την περίτεχνη προπαγάνδα των αριστερών για τα δικαιώματά μας, αγνοώντας πως τα δικαιώματα υπονοούν την τήρηση του καθήκοντος να τα σέβεσαι – κάτι που οι φασίστες αριστεροί δεν έχουν καμιά πρόθεση να κάνουν. Και ακούμε την κα Σακοράφα, που ως μόνη περγαμηνή έχει ένα αθλητικό παρελθόν με μέτρια επίδοση στη ρίψη του ακοντίου, αλλά είναι υποψήφια βουλευτής του Σύριζα, να λέει πως θα καταργηθούν τα ΜΑΤ, δηλαδή το πιο αποτελεσματικό σώμα ασφαλείας και θα αφοπλιστούν όλοι οι αστυνομικοί! (Προφανώς για να μπορούν μετά να αλωνίζουν τις πόλεις ελεύθερα κουκουλοφόροι, τρομοκράτες και ταραξίες κάθε είδους, όλοι μαρξιστικής προέλευσης).

5. Οι δημοσιογράφοι και τηλεπαρουσιαστές είναι απλούστατα δειλοί και υποκριτές και πολλοί χρηματίζονται ποικιλοτρόπως για να κάνουν προπαγάνδα (υπάρχουν εξαιρέσεις). Δεν τολμούν, όπως στη συγκεκριμένη περίσταση, να περιγράψουν πλήρως τα γεγονότα μήπως η αθυρόστομη, γλωσσοκοπάνα κα Κανέλλη, την οποία καλούν κάθε τόσο στα παράθυρα και τα πάνελ τους, για δημοκρατικότητα και σοβαροφάνεια, τους αποκαλέσει φασίστες.  Υποκρίνονται πως είναι πλουραλιστές, αντιρατσιστές, δημοκρατικοί και όλα τα άλλα ανούσια πράγματα που έχουν γίνει της μόδας σε αυτούς τους κύκλους.

Κανείς νουνεχής πολίτης με κάποια παιδεία δεν αμφιβάλλει πως η Χρυσή Αυγή είναι μια οργάνωση νεοναζιστική. Έχω ακούσει, χωρίς να μπορώ να το επιβεβαιώσω πως για να γίνεις μέλος του εσώτερου κύκλου, του πυρήνα της, πρέπει να μαχαιρώσεις κάποιον λαθρομετανάστη. Βλέποντας τις παραστάσεις τους στην τηλεόραση, διαπιστώνεις πως οι περισσότεροι χρυσαυγίτες είναι εριστικότατοι καυγατζήδες μειωμένης νοημοσύνης. Αλλά μερικοί οπωσδήποτε είναι αρκετά έξυπνοι και ειλικρινείς στην  πίστη τους πως αυτό που περνά ως δημοκρατία είναι μια σηπτική σαπουνόφουσκα. (Σε μια παρουσίαση-συνέντευξη στον ΣΚΑΪ παρακολούθησα δύο εκπροσώπους της ΧΑ να κατατροπώνουν τον επιπόλαιο και αλαζόνα κ. Ευαγγελάτο βάζοντας τα δύο πόδια του σε ένα παπούτσι.) Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε αποτέλεσμα πλάνης το ότι 7% των Ελλήνων ψηφοφόρων τους υποστήριξαν. Κι αν οι κεντροδεξιοί συνεχίσουν να συμπεριφέρονται με την ίδια δειλία, επιπολαιότητα και υποκρισία, καταδικάζοντας μόνο τη ΧΑ από φόβο μήπως και θεωρηθούν αντιδημοκρατικοί, τότε δεν θα μειωθεί πολύ το ποσοστό του λαού που την υποστηρίζει. Μπορεί και να αυξηθεί.

Διότι εξίσου φασιστικό στοιχείο είναι και ο αριστερισμός, το θλιβερό απολίθωμα του σταλινισμού. Όσα εκατομμύρια κι αν εξόντωσε ο ναζισμός εντός κι εκτός Γερμανίας με τις κατακτητικές κτηνωδίες του, πολύ περισσότερα εξάλειψε ο σταλινισμός εντός κι εκτός των Σοβιέτ με τις δικές του απάνθρωπες θηριωδίες.

Και αν είναι να κρατηθεί εκτός Βουλής η ΧΑ, τότε να κρατηθούν εκτός Βουλής και το ΚΚΕ και ο Σύριζα. Όλα είναι εξίσου βίαια και φασιστικά. Μπορεί οι συριζίτες να μην επιδίδονται ανοιχτά σε τρομοκρατικές ή άλλες εγκληματικές ενέργειες αλλά δικά τους στελέχη πήγαν να υπερασπισθούν αποδεδειγμένους τρομοκράτες που απεργάζονταν τη βίαιη ανατροπή του κράτους με δολοφονίες και καταστροφές. Η Πρωτεύουσα πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε απανωτά από εγκληματίες κουκουλοφόρους, και άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί εγκλωβισμένοι στα γραφεία τους. Ούτε μια φορά οι συριζίτες και οι κουκουέδες, προστάτες του λαού, δεν καταδίκασαν αυτά τα εγκλήματα. Εφόσον λοιπόν οι φασίστες αυτοί δικαιούνται να είναι στη Βουλή, μιασματικό μέγαρο της μίζας και δώμα της διαφθοράς, άλλο τόσο δικαιούνται και οι χρυσαυγίτες.

Μόνο δειλία, υποκρισία και ίσως ύπουλη συμφεροντολογία κάνει όλους αυτούς τους ευπαρουσίαστους παρουσιαστές να μεροληπτούν δημοκρατικότατα.

6. Υπάρχει ακόμα μια λεπτή άποψη.

Τι είναι βία;

Μήπως βία είναι μόνο χαστούκια ταπεινωτικά, και μαχαίρια δολοφονικά και σφαίρες θανατερές;

Υπάρχει και βία ψυχολογική, βία νοητική. Αυτή είναι εξίσου βλαβερή. Απλώς είμαστε τόσο ονειροπαρμένοι και κοιμισμένοι στις δραστηριότητές μας, υπνοβατώντας από ένα σημείο ή ένα έργο σε άλλο, που αγνοούμε αυτή τη λεπτότερη βία. Αναγνωρίζουμε, βέβαια, τη συκοφαντία και τον λίβελο και έχουμε νόμους που τα απαγορεύουν ή επιβάλλουν κάποια επανόρθωση ή αποζημίωση. Αλλά η αντίληψη, η επίγνωση και κατανόησή μας είναι πολύ χοντρή συνήθως• συνεπώς και η νομοθεσία μας είναι χοντρή κι ελλιπής όσον αφορά λεπτότερα θέματα.

Για παράδειγμα μπορούμε να μιλούμε με τρόπο που να πληγώσει ή να εξοργίσει το άλλο πρόσωπο. Χρησιμοποιούμε τόνο φωνής ή λεξιλόγιο που ξέρουμε πως θα αγγίξει κάποιο μαλακό ευαίσθητο σημείο. Ή, ακόμα πιο απλά, μιλούμε συνεχώς δίχως να δώσουμε την ευκαιρία να μιλήσει και το άλλο πρόσωπο και αν αρχίσει να μιλάει υψώνουμε τον τόνο μας δίχως να ακούμε τι λέει.

Αυτή τη λεπτότερη βία την αγνοούμε – εκτός από συνθήκες όπου εμείς οι ίδιοι την εισπράττουμε. Αλλά δεν μας περνά από το μυαλό πως θα πρέπει κι αυτή να τιμωρείται όπως η σωματική βία. Διότι ζούμε πια πολύ περιοριστικά περικλεισμένοι στον υλικό κόσμο και νομίζουμε αδιαπραγμάτευτα και ασυζήτητα πως αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα. Και σε αυτή την κολοβή θεώρηση έχει συμβάλλει ο μαρξισμός τα μέγιστα.

7.  Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, θα επαναλάβω συνοπτικά πως ενώ θαυμάζω τη μαρξική σκέψη, τις έρευνες και αναλύσεις αυτού του παρεξηγημένου και προδομένου στοχαστή, δεν έχω καμιά συμπάθεια για τη μαρξιστική κουλτούρα τέταρτης γενιάς που δεν σχετίζεται πια με τις μαρξικές δημοσιεύσεις. (Βλ προσεχώς το άρθρο Ο Μαρξ και η απάτη του μαρξισμού στο ιστολόγιό μας.)

Δεν τρέφω συμπάθεια ούτε για τους δημοσιογράφους και τηλεπαρουσιαστές και των δύο φύλλων, ειδικά τις πριμαντόνες, που χωρίς τις απαιτούμενες γνώσεις περί Πολιτικής και ακόμα λιγότερο περί Οικονομολογίας καλούν καθηγητές και ειδικούς στα παράθυρά τους και τους καταταλαιπωρούν με ερωτήσεις, δεν τους αφήνουν να ολοκληρώσουν τις απαντήσεις τους και ξεπετούν συνεχώς τα δικά τους ανόητα σχόλια επί παντός θέματος. Απορώ που οι καθηγητές δεν τις χαστουκίζουν!

Είναι τόσο ανακουφιστικό και απολαυστικό να ακούς στο ραδιόφωνο (ΣΚΑΪ 100,3) την εκπομπή του κ. Παπαδημητρίου, που μιλά ήπια και απλά στον ένα καλεσμένο του με οξυδερκείς ερωτήσεις και τον/την αφήνει να ολοκληρώσει χωρίς να διακόπτει με ανόητα σχόλια που υπονοούν «Δείτε πόσο έξυπνος είμαι και πόσο καλά κατέχω το θέμα!»)

Κι ένα τελευταίο σημείο, το άκρον άωτον της άγνοιας και υποκρισίας. Διαλαλούν οι πολιτικοί παλιάτσοι πως από δω και πέρα δεν θα παρευρεθούν σε τηλεοπτική συζήτηση όπου παρίσταται μέλος της ΧΑ. Έτσι η ΧΑ έχει γίνει για όλους ο εύκολος αποδιοπομπαίος τράγος. Ρώτησαν αυτοί οι αγροίκοι της ανθρωπινότητας αν κανείς νουνεχής άνθρωπος θα καθόταν μαζί τους σε συζήτηση; Τι αξία έχουν οι επαναλαμβανόμενοι μονότονοι μονόλογοι τους στα «πάνελ» αφού από τη μια δεν ακούνε τι λέει ο άλλος και από την άλλη, μόλις το αυτί τους πιάσει κάτι, αμέσως διακόπτουν για να πούνε πάλι τα προσωπικά τους και να κάνουν την προπαγάνδα τους; Μακάρι όλοι να πάψουν να παρουσιάζονται σε τέτοιες «συζητήσεις» να γλυτώσουμε από μελαγχολία και πλήξη.

Κι εδώ ας σταματήσω κι εγώ ζητώντας συγνώμη για όση μελαγχολία και πλήξη προκάλεσα.

Όπως έγραψε ο Μαρξ dixi et salvavi animam meam «μίλησα κι έσωσα την ψυχή μου».