1. Στις 9/12/11 στην Εστία ο κ. Κ. Οικονόμου επικρίνει τους Γερμανούς και ειδικότερα την Καγκελάριο κα Μέρκελ για την ολιγωρία και απραξία τους σχετικά με την ΕΕ. Υπάρχει όμως για μας τους Έλληνες ένα πολύ σοβαρότερο θέμα για το οποίο οι κυβερνήσεις μας δείχνουν περίπου την ίδια αδιαφορία όπως οι κατηγορούμενοι και άμεσα εμπλεκόμενοι Γερμανοί: τις γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα που συνίστανται στην επιστροφή του κατοχικού δανείου και την αποζημίωση για τις πολεμικές και κατοχικές καταστροφές των Γερμανών.
Το να κατηγορούμε τον “Γερμανικό Επαρχιωτισμό” (τίτλος του άρθρου) και τις “στενές οικονομολογικές αφελείς τοποθετήσεις” των κκ Merkel και Scheuble (=Σόιμπλε), μπορεί να μας παρέχει ευκαιρία συναισθηματικής εκτόνωσης, αλλά δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο τους Γερμανούς ή τους δικούς μας κυβερνητικούς αξιωματούχους και διαπραγματευτές στην Ευρώπη και Αμερική.
Αποδίδει ο κ. Οικονόμου στην κ. Μέρκελ μια “επιφανειακή δημοκρατική κοσμοθεώρηση”, αδυναμία “να επικοινωνήσει με τους εκπροσώπους ανοικτών κοινωνιών”∙ επίσης “μικροαστισμό του λουθηρανικού πατρογονικού κοινωνικού προτύπου” και συμπεριφορά “κοσμοφοβική και οπισθοδρομική”. Ενώ οι δικοί μας, πρέπει άραγε να υποθέσουμε, ο κ ΓΑΠ, ο κ. Σαμαράς (ή προκάτοχος, Κώστας Καραμανλής) και ο κ. Καρατζαφέρης, είναι πρότυπα λεβεντιάς, αξιοσύνης, ανιδιοτέλειας, ειλικρίνειας και φερεγγυότητας!
Είναι μάλλον η περίπτωση που «ο γάιδαρος λέει τον πετεινό κεφάλα».
Αν οι Γερμανοί είναι κατά τον κ. Οικονόμου, provinzler ‘επαρχιώτες’, εμείς τι είμαστε; Πιο Κοσμοπολίτες, πιο Ευρωπαίοι, πιο Δυτικοί; Τι εικόνα παρουσιάζουν στην Ευρώπη και στην υφήλιο οι δικοί μας πολιτικοί εκπρόσωποι και στα δύο μεγάλα κόμματα; Εγώ θα έλεγα “καταγέλαστοι”. Βαλκάνιοι, Λεβαντίνοι, κοινώς απατεώνες…
Υπάρχει κάτι πολύ πιο χρήσιμο με το οποίο θα μπορούσαν οι αρθρογράφοι της Εστίας και άλλων ΜΜΕ να ασχοληθούν. Το θέμα του κατοχικού δανείου και της αποζημιώσεως για πολεμικές καταστροφές που μας οφείλουν οι Γερμανοί, θέμα που προωθεί ο Μανώλης Γλέζος, ένας έντιμος πατριώτης, και που παραδόξως παρακάμπτουν επιδεικτικά τα πολιτικά ανδροειδή μας.
2. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, 300.000 Έλληνες κάθε ηλικίας πέθαναν από πείνα διότι οι Γερμανοί κατακτητές λεηλατούσαν όλη την παραγωγή τροφίμων στη χώρα μας. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μουσολίνι (και τον Κόμη Τσιάνο), καταλήστευαν “ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών [των Ελλήνων]”.
Πέραν τούτου του φρικιαστικού αριθμού αθώων θυμάτων, πέραν των σκοτωμένων στις μάχες του πολέμου, αυτοί οι λάτρεις του κλασικού ελληνισμού, έκαψαν ολοσχερώς 1700 χωριά και δολοφόνησαν (=εκτέλεσαν ως “αντίποινα”) εκατοντάδες κατοίκους 89 χωριών αλλά και πόλεων.
Ως κατακτητές επέβαλαν το ληστρικό “κατοχικό δάνειο” ύψους 3,5 δις δολαρίων. Ο ίδιος ο Χίτλερ έδωσε διαταγή αργότερα για την αποπληρωμή αλλά αυτή δεν εκτελέστηκε καθότι τα γερμανικά στρατεύματα είχαν αρχίσει να υποχωρούν από τις κατακτήσεις τους στα Βαλκάνια.
Μετά το τέλος του πολέμου, στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων η Ελλάδα ζήτησε 14 δις δολάρια ως αποζημίωση και της επιδίκασαν 7,1 δις, τα οποία ουδέποτε πληρώθηκαν!
Η Ιταλία, σύμμαχος της Γερμανίας, πλήρωσε το δικό της μερίδιο του κατοχικού δανείου.
Η Βουλγαρία, που επίσης συμμάχησε με τις δυνάμεις του Άξονα, πλήρωσε επανορθώσεις για τις δικές της καταστροφές στη Βόρειο Ελλάδα.
Από την πλευρά της η Γερμανία το 1971 πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία και στη Γιουγκοσλαβία. Όχι όμως στην Ελλάδα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις απαίτησαν την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου επανειλημμένα το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965,1966, 1974, 1987, 1995.
Η Γερμανία κώφευε.
Μετά το 1980, παρά την επιδίκαση της Συνδιάσκεψης των Παρισίων, οι Γερμανικές κυβερνήσεις αντέτασσαν τις παροχές της Ενωμένης Ευρώπης (τότε ΕΟΚ) προς την Ελλάδα – παροχές που ουδεμία σχέση έχουν και είχαν με τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Γερμανοί ως κατακτητές. Και δυστυχώς, οι ελληνικές κυβερνήσεις ποτέ δεν πίεσαν την κατάσταση και δεν προσέφυγαν στα Διεθνή Δικαστήρια – με τη συνηθισμένη δειλία τους.
3. Ας σημειωθεί πως το 1964 ο καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την αποπληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση των (τοτινών) δύο Γερμανιών. Η ενοποίηση έγινε το 1990 και πράγματι το 1995 η Ελλάδα κατέθεσε το αίτημά της εκ νέου.
Η Γερμανία απέρριψε το αίτημα με τις ίδιες δικαιολογίες – που είναι άσχετες και παράλογες. Οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στην Ελλάδα ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τις παροχές σε άλλες χώρες της ΕΕ (ή ΕΟΚ). Το ότι η Γερμανία συνεισφέρει τη μερίδα του λέοντος στο ταμείο της ΕΕ είναι άσχετο με τις γερμανικές οφειλές για εγκλήματα πολέμου.
Οι Γερμανοί Εταίροι μας θα πρέπει να ντρέπονται!
Ας σημειωθεί ότι πολλοί απόγονοι Εβραίων, που δολοφονήθηκαν είτε στις χώρες τους είτε στα κρεματόρια (Άουσβιτς κλπ.), και αυτοί πήραν αποζημιώσεις επί σειρά ετών από τη Γερμανία (ακόμα και πριν την ενοποίηση).
4. Η αξία του κατοχικού δανείου με σημερινά δεδομένα και τόκους ανέρχεται σε 163.8 δις δολάρια. Αυτή των πολεμικών επανορθώσεων είναι 332 δις.
Στις 21/6/11 στο Der Spiegel ο Γερμανός ιστορικός οικονομολόγος Dr Albrecht Ritchel συνέστησε στη γερμανική κυβέρνηση να χαμηλώσει τους τόνους της και να έχει μια πιο μετριοπαθή πολιτική γενικά λόγω ακριβώς των εκκρεμοτήτων από τον πόλεμο.
Στις 2/7/11 ο Jacques Delpla, Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της κυβέρνησης, δήλωσε (Les Echos) πως οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον πόλεμο ανέρχονται τώρα σε 575 δις.
5. Θα ήταν ορθό και δίκαιο ο λαός και η κυβέρνηση της Γαλλίας να αναγνωρίσουν επισήμως τις οφειλές της Γερμανίας από τον πόλεμο, όπως αναγνώρισαν εύγλωττα και ηχηρά με δημόσιες δηλώσεις (Le Monde 14/10/06) τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους στις αρχές του 20ου αιώνα.
Θα ήταν ορθό και δίκαιο οι άλλοι λαοί και κυβερνήσεις της Ευρώπης να αναγνωρίσουν επισήμως αυτές τις οφειλές και να πιέσουν τη Γερμανία να ικανοποιήσει το δίκαιο ελληνικό αίτημα.
Οι Γερμανοί πρέπει όχι μόνο να αναγνωρίσουν τα αμαρτήματα του παρελθόντος αλλά και να εξιλεωθούν. Δεν θεωρώ υπεύθυνη και δεν κατηγορώ για τις αδικίες και τα εγκλήματα του πολέμου τις παρούσες γενιές, οι πιο πολλοί των οποίων δεν είχαν καν γεννηθεί τότε. Αλλά όπως τα παιδιά συχνά αναλαμβάνουν το φορτικό καθήκον να ξεπληρώσουν τυχόν χρέος των γονιών τους, έτσι και οι τωρινές γενιές των Γερμανών οφείλουν να ξεχρεώσουν την εγκληματική γενιά των προγόνων τους που σκόπιμα αιματοκύλησαν την Ευρώπη (1939-45) και προκάλεσαν εκατομμύρια θανάτους, βαριά ανυπολόγιστα τραύματα και τρομακτικές ζημιές κάθε είδους.
Αν οι Γερμανοί δεν αναγνωρίσουν πλήρως και δεν επανορθώσουν οικονομικά τα πολεμικά και κατοχικά εγκλήματα των προπατόρων τους, κατά πάσα πιθανότητα παρόμοιες τάσεις θα ξανά-εμφανισθούν.
6. Αλλά πάνω από όλα, θα πρέπει να αφυπνισθούν οι Έλληνες πολιτικοί, και ιδιαίτερα οι εκάστοτε κυβερνώντες, και να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο, ειδικά αφού υπάρχει η επιδίκαση της Συνδιάσκεψης των Παρισίων και η υπόσχεση του καγκελαρίου Έρχαρντ.
Μετά από προσφυγή σε ελληνικά δικαστήρια (και διεθνή) του δικηγόρου Ιωάννη Σταμούλη για τα θύματα του Διστόμου, των Καλαβρύτων κλπ (περίπου 3000 αγωγές), ο Άρειος Πάγος κατέληξε στη γνωστή απόφαση του 11/2000 δικαιώνοντας τους ενάγοντες. Λίγο αργότερα, και αφού, ως συνήθως, η Ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτε, ο κ. Σταμούλης προσέφυγε σε ιταλικά δικαστήρια και το Εφετείο της Φλωρεντίας αποφάνθηκε κατά της Γερμανίας και διέταξε την κατάσχεση ακινήτων γερμανικών συμφερόντων. Η Γερμανία προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να ακυρώσει τις πρότερες αποφάσεις και η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Αναρωτιέμαι και απορώ γιατί να αρνούνται οι κυβερνήσεις μας να προστατεύσουν και να προωθήσουν τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών.
Αλλά, το να περιμένουμε από οποιαδήποτε κυβέρνησή μας να πράξει το σωστό στη σωστή ώρα είναι σαν να “προσμένουμε το θαύμα” – να κατέλθει άγγελος και να αναταράξει τα νερά (τελματωμένα) στην κολυμπήθρα Σιλωάμ.
Δέστε με πόση δουλοπρέπεια και δειλία, αν όχι και ιδιοτέλεια, έχουν επαναληπτικά υπηρετήσει του Αμερικανούς “φίλους” σάμπως και τις τελευταίες δεκαετίες οι Αμερικάνοι αγνόησαν ποτέ τα δικά τους συμφέροντα για να στηρίξουν ανυστερόβουλα άλλους. (Bλ άρθρο Πρακτικά της βουλής – Πετρέλαιο – Ελληνοτουρκικά – Αιγαίο)
Τρία πράγματα μπορούν να γίνουν από μας.
α) Ας προωθήσουμε αυτό το κείμενο σε όλους τους γνωστούς μας.
β) Ας το προωθήσουμε σε όλους τους βουλευτές ή πολιτικούς που γνωρίζουμε και ας το συζητήσουμε μαζί τους πιεστικά.
γ) Όσοι μιλούν ξένες γλώσσες ας μεταφράσουν συνοπτικά έστω τα κύρια σημεία και ας τα στείλουν σε γνωστούς τους σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής – στα αγγλικά υπάρχει ήδη μεταφρασμένο, πιο κάτω…
German War-debts to Greece
by Nikodemos
1. According to the International Red Cross, 300.000 Greeks of every age died of starvation during the German occupation of Greece in 1942-44. The conquerors plundered all food production in Greece. Even Mussolini told Count Ciano that the Germans stole “even the Greeks’ shoe-laces”!
Apart from those killed in battle and the victims of starvation, Greece suffered additional losses of life. The conquerors, as was their custom in all other subjugated countries, burnt down completely 1700 villages and murdered (= “executed as counter-measures”) hundreds of inhabitants in the towns and in 89 villages.
Beyond killing and pillaging the Germans forced an “occupation loan” of 3,5 billion dollars. Hitler himself, later, gave an order that this loan should begin to be repaid, but the Germans had started retreating from the Balkans and the order was not carried out.
2. After the war, at the Paris Conference, Greece demanded 14 billion dollars as war damages. The Conference awarded 7.1 billion – but this amount was never paid.
Italy, as the Germans’ ally, paid its own share of the occupation loan. Bulgaria, another Germans’ ally, which occupied North Greece, paid for its own damages.
On her own side, Germany paid war damages to Poland and Yugoslavia, but not to Greece.
Greek governments have demanded the repayment of the occupation loan repeatedly in 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987 and 1995. Germany turned a deaf ear.
3. In 1964, chancellor Erhard promised the payment of war indemnities but only after the unification of the then two Germanies. This took place in 1990 and Greece repeated her just demand (1995).
Germany dismissed the Greek request. After 1980, when Greece entered the European Common Market and began to receive various grants and subsidies, the Germans claimed that the European subsidies should be enough. Of course, these subsidies had nothing to do with the war crimes the German had committed during their occupation of Greece. Other countries also received European subsidies, countries that had not been occupied by the Nazis. The grant of subsidies to Greece and the fact that Germany contributed the lion’s share are irrelevant to Germany’s war-debts.
Our German friends in the European Union ought to be ashamed!
Be it noted that many Jews who suffered loss of property and of relatives because of the Nazi brutalities and genocide demanded and received indemnities over many years even before the German unification.
4. The occupation loan is worth today 163 billion dollars. The indemnity for war-damages 332 billion.
On 02/07/11, Jacques Delpla, a French economist and advisor to the French government, stated (Les Echos) that the German debt to Greece is now worth 575 billion.
On 21/06/11, the German historian and economist, Dr. Albrecht Ritchel, advised the German government to lower its tones and follow a milder policy toward Greece precisely because of this pending matter from the war.
5. The Greek government unfortunately exhibits gross negligence and cowardice in this matter.
A greek lawyer, John Stamoulis, took the case of the victims of several villages and towns to Greek courts. Areios Pagos, the Greek Supreme Court, ruled in their favour in 2000. As the Greek government did nothing, the said lawyer subsequently took the case before the Italian courts; the Court of Appeal of Florence gave an in favor ruling and ordered the seizure of German real estate and other assets. Germany has appealed before the Hague International Court. The decision will be out early in February.
That Greek governments are so negligent in their duties towards their own people is nothing new. If they really cared, they would not have brought the country into the present (Jan. 2012) financial mess.
As for the Germans, no blame is cast upon the present generation for the crimes committed by their forefathers under the Nazi Regime. But as children often take it upon themselves to pay off their parents’ debts, so the present generation of Germans should, putting aside puerile arguments about European subsidies, acknowledge their debt to Greece and defray it. If they don’t, it is quite likely they’ll suffer in other ways and possibly will repeat such gross inhuman errors, in the future.
