Αρχίζω αναφέροντας ξανά τα σκοτάδια σύγχυσης που αιωρούνται σαν σύννεφα στη νοοτροπία μας. Είναι σχεδόν απίστευτο το πόσοι σοβαροί αρθρογράφοι επισημαίνουν πως χρειάζεται αλλαγή στη νοοτροπία μας, μα δεν έχουν ιδέα (ή δεν την εκφράζουν) για το πώς θα επιτευχθεί αυτό το έργο.
Ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τα διάφορα αισχρά που γίνονται στον αθλητισμό, στο θέατρο και στον καλλιτεχνικό κόσμο ευρύτερα δεκαετίες τώρα. Ήταν γνωστά στους παροικούντες, ήταν γνωστά στους πολιτικάντηδες, ήταν γνωστά στις λεγόμενες Αρχές, μα τίποτα δεν έγινε τότε. Και μόλις καταλαγιάσουν οι κραυγές και τα κακαρίσματα, θα επανέλθει απαλά η ίδια επαίσχυντη κατάσταση, έστω κι αν αλλάξει προς το αυστηρότερο η νομοθεσία και η τιμωρία.
Προσωπικότητες του αθλητισμού θα συνεχίσουν να καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας κι ας μην έχουν παιδεία ή καλλιέργεια. Ηθοποιοί θα εξακολουθήσουν να ανεβαίνουν ψηλά επειδή έχουν διασυνδέσεις με τα Μίντια και αποκτούν φήμη χωρίς να αξίζουν. Όσο για τα πανεπιστήμια και τους κατόχους των θέσεων εκεί, εκεί γίνεται της κακομοίρας ή της τρελής ή και τα δύο, καθώς ελάχιστοι έχουν πραγματικά προσόντα και λιγότεροι πραγματική ικανότητα. Τα ίδια και στην πολιτική και χειρότερα.
Υπάρχουν και οι καλοί άνθρωποι σε αυτούς τους τομείς όλους, που και προσόντα και ικανότητες και πλατύτερη καλλιέργεια έχουν και παλεύουν, μα δεν κάνουν φτηνούς συμβιβασμούς και δεν υποχωρούν.
Οι τελευταίοι αυτοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Επιδίωξαν την αριστεία όσο μπορούσαν κι ευχαρίστως θα δέχονταν αξιολόγηση όποτε είναι απαραίτητο.
Οι πρώτοι είναι τα ηθικά κατακάθια της νεοελληνικής κοινωνίας. Ούτε η αριστεία τους ενδιαφέρει ούτε καν μια προσέγγιση έτσι που να προσφέρουν κάτι άξιο στους συνανθρώπους τους. Και βέβαια η αξιολόγηση τούς είναι ανάθεμα! Γεμίζουν σελίδες και σελίδες με άρρωστες ασυναρτησίες επιχειρηματολογώντας δήθεν γιατί η αξιολόγηση είναι κακό. Συλλογιστείτε δασκάλους και καθηγητές που κρίνουν, διορθώνουν κι αξιολογούν μαθητές τρίμηνο με τρίμηνο, χρόνο με τον χρόνο. Μα οι ίδιοι αρνούνται την αξιολόγηση από τρίτους!
Οι πολιτικάντηδες μέσα κι έξω από τη βουλή αντανακλούν με αρκετή ακρίβεια την κατάσταση όλου του έθνους, όλων των στρωμάτων και άλλων επαγγελμάτων.
Προσέξτε πόσο άσχετοι, ερασιτέχνες, πρωτάρηδες είναι πάντα οι υπουργοί Εξωτερικών, Παιδείας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μα και οι άλλοι δεν είναι πολύ καλύτεροι. Στους πρώτους μήνες του 2021 με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μόνο οι υπουργοί Χρυσοχοΐδης και Πιερρακάκης κάνουν ουσιαστική εργασία και φαίνεται. Ο Κικίλιας είναι μεν γιατρός (ήταν) μα είμαι σίγουρος πως προτιμά το μπάσκετ.
Κοιτάξτε προσεκτικά τους Μητσοτάκη και Τσίπρα (οι άλλοι ανήκουν στην πιο κοντινή χωματερή). Και οι δύο αποπνέουν και με τη στάση και με την έκφρασή τους αλαζονεία. Ο Μητσοτάκης έχει κάποια παιδεία, είναι πιο προσεκτικός. Ο Τσίπρας δεν μπορεί να ξεφύγει από το απωθητικό, οργίλο ύφος του πεζοδρομίου όπου ανδρώθηκε από τη μία, και από την άλλη ένα πένθιμο ύφος σοβαροφάνειας. Σαν να βρίσκεται σε κηδεία υπό βροχή.
Όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση φωνασκούν για αξιοκρατία, διαφάνεια, εντιμότητα, οργάνωση του κράτους, τιμωρία των παραβατών δίχως εξαιρέσεις και παρόμοια πομπώδη και παλαβά. Μα κάνουν το αντίθετο.
Πέρυσι εκτός από την κα Ασημακοπούλου, όλοι οι Νεοδημοκράτες ευρωβουλευτές ή καταψήφισαν την πρόταση κατά του κομμουνισμού στην Ευρωβουλή ή έκαναν την πάπια με αποχή. Και ο Μητσοτάκης αγρόν ηγόραζε!
Φέτος ο Κυμπουρόπουλος, αυτός ο ανάπηρος, τόλμησε να υποστηρίξει ευθέως και ολόψυχα (σχεδόν) την πολωνική πρόταση κατά των αμβλώσεων και οι φανφαρόνοι εδώ έσπευσαν να τον επικρίνουν και να διαχωρίσουν τη θέση τους. Για να μη χάσουν ψήφους θηλυκούς!
Πολλοί βουλευτές και συνεργάτες τους παρανομούν μπαίνοντας στο πάρκινγκ της Βουλής στρίβοντας στη Βασιλίσσης Σοφίας και η ΕΛΑΣ και το Προεδρείο της Βουλής κάνουν τα στραβά μάτια. Ωσότου έγινε το ατύχημα. Τέτοιοι και χειρότεροι είναι οι πολιτικάντηδές μας!
Πλήρης εκφαυλισμός, εκχυδαϊσμός.
Πώς αλλάζει νοοτροπία ένα έθνος; Πώς ένας άνθρωπος;
Ρωτήστε την υπουργό Πολιτισμού ή Παιδείας. Δεν έχουν ιδέα!
