1. Με αυτή την φράση (offshore wealth) εννοώ πλούτο που επιχειρηματίες, εισοδηματίες και πολιτικοί (συνήθως με μίζες και υπεξαιρέσεις) καταθέτουν σε χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις έξω από τη χώρα τους για να τις προστατεύσουν από νομική δίωξη (αφού συνήθως είναι κεκτημένες με παράνομα μέσα) ή από υπερβολική φορολόγηση.
Αυτά τα παράκτια καταφύγια μεγάλων χρηματικών ποσών είναι κυρίως δύο ειδών. Εκείνα που παρέχουν ασφάλεια μα δίνουν ελάχιστο επιτόκιο ή καθόλου (ή αρνητικό επιτόκιο: δηλαδή πληρώνεις για την ασφάλεια) κι εκείνα που δεν παρέχουν ιδιαίτερη ασφάλεια μα δίνουν υψηλά επιτόκια και κερδίζουν πολλά καθώς χρησιμοποιούν τις καταθέσεις αυτές για δάνεια σε τρίτους ή χρηματιστηριακά προϊόντα.
Τα πρώτα είναι μερικές τράπεζες στην Ελβετία, στο Λουξεμβούργο κλπ. Τα δεύτερα ήταν η Κύπρος, Ιρλανδία κλπ.
2. Η περιβόητη Λίστα Λαγκάρντ που αφορούσε τέτοιες καταθέσεις στο εξωτερικό από Έλληνες σχετίζονταν με τέτοιες εταιρείες–καταφύγια. (Δεν υπήρξε, παρά τα ηρωικά σαλπίσματα, καμιά ενδελεχής εξέταση ούτε από τους «ηθικούς» αγωνιστές του τσιπρισμού σαν τους Παππά κλπ!
Υπήρξαν στο Διαδίκτυο μερικά άρθρα που δήλωναν πως η Κίνα είναι γεμάτη διαφθορά στα υψηλά κλιμάκια πολιτικών κι επιχειρηματιών οι οποίοι στέλνουν τα (παράνομα) πλούτη τους (δισεκατομμύρια δολάρια!) στο εξωτερικό. Μερικά δείχνουν βεβαιότητα χωρίς όμως να παρουσιάζουν στοιχεία αλλά από εκείνα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μετά την καταδίκη ορισμένων αξιωματούχων του ΚΚ (όπως ο Ling Jihua, Δεκέμβριος 2016, ή ο Bo Xilai και η σύζυγός του Gu Kailai το 2012). Άλλα δείχνουν απορία και αβεβαιότητα θεωρώντας το ΚΚΚ πολύ προσεκτικό και αυστηρό.
Αυτή είναι η διάδοση ψευδών ειδήσεων – και ίσως από Αμερικανούς πράκτορες σε μια μεγάλη επιχείρηση απαξίωσης της Κίνας.
3. Παραθέτω έναν πίνακα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Σεπτέμβριος 2019.
Το ότι ορισμένοι Κινέζοι, πολιτικοί κι επιχειρηματίες το κάνουν αυτό, είναι γεγονός, όπως δείχνουν κάθε χρόνο οι αποκαλύψεις σκανδάλων και οι καταδίκες παραβατών.
4. Μα ο πίνακας λέει μια διαφορετική ιστορία. Πρώτοι σε αυτό το παιχνίδι είναι τα Αραβικά πάμπλουτα Εμιράτα και η Σαουδαραβία με τη Βενεζουέλα (άλλοι αριστεροί εδώ με «ηθικό πλεονέκτημα»). Μετά είναι οι Ρώσοι ολιγάρχες, οι Αργεντίνοι που πλούτισαν στις δικτατορίες και οι Έλληνες!
Αν εξαιρέσουμε την Taiwan όλες οι ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες της Νότιο-Aνατολικής Ασίας (Κορέα, Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, Ινδονησία), βρίσκονται στην τελευταία ομάδα με μέσο όρο 2,5% ενώ ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 9,8%.
Η Αμερική έχει φυγάδευση 8%, η Γερμανία 17 %, και η Βρετανία 17,5 %, ενώ η Ταιβάν 22% και τα Εμιράτα 74%!
Η «αμαρτωλή» Κίνα με 1,5% είναι πολύ πιο αθώα!
Η έρευνα του ΔΝΤ ξεκίνησε την δεκαετία 1980.
