Βρήκα στο Διαδίκτυο φωτογραφίες των συνόρων χωρών όπου δεν υπάρχει εχθρότητα ή ένταση μεταξύ των λαών τους και ζουν ειρηνικά εδώ και πολλές δεκαετίες, κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Οι φωτογραφίες είναι του Leeber Gruber από άρθρο του Ar Muhyuddin.
Να τα σύνορα μεταξύ Εσθονίας και Λετονίας. Αυτές και η Λιθουανία αποτελούν τις 3 Βαλτικές χώρες και ήταν από τις πρώτες που ξέφυγαν από τον Σοβιετικό ζυγό το 1989 για να ενταχθούν λίγο αργότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να απαγορεύσουν με το Σύνταγμά τους τον κομμουνισμό!
Τα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Γερμανίας και με τον ποταμό Oder. Οι 2 χώρες τώρα ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου η μεν Γερμανία είναι ιδρυτικό μέλος η δε Πολωνία προσχώρησε στη δεκαετία 1990, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την απελευθέρωση της από την επικυριαρχία της Μόσχας με το καταπιεστικό κομμουνιστικό καθεστώς. Μην ξεχνάμε πως τον Σεπτέμβριο 1939 το Ναζιστικό καθεστώς από τη δύση και το Σταλινικό από την ανατολή, σε πλήρη συνεννόηση μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν, εισέβαλαν και κυριολεκτικά κατασπάραξαν το Πολωνικό Έθνος εξολοθρεύοντας εκατομμύρια πολίτες Εβραϊκής, κυρίως, μα και μη, καταγωγής. Το 1945 ο Κόκκινος δήθεν απελευθερωτικός Στρατός των Ρώσων παρακολουθούσε εξ αποστάσεως ενώ οι Χιτλερικοί στην οπισθοχώρησή τους ισοπέδωναν την πρωτεύουσα Βαρσοβία!
Τα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας – πάλι στην ΕΕ. Αυτοί οι λαοί είχαν πολλές διενέξεις στον Μεσαίωνα, όταν το Δουκάτο της Λιθουανίας έγινε τρανή αυτοκρατορία. Τώρα η δεύτερη είναι μικρή χώρα έχοντας δυτικά και αυτή τη Βαλτική θάλασσα.
Τα σύνορα μεταξύ Βελγίου και Ολλανδίας – πάλι εντός της ΕΕ.
Μεταξύ Δημοκρατίας της Ιρλανδίας (μέλος της ΕΕ) και της Βόρειας Ιρλανδίας που ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο (δηλ. Βρετανία που όμως έχει αποχωρήσει από την ΕΕ). Κι εδώ έχουν ησυχάσει οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ καθολικών και προτεσταντών – που είχαν τη ρίζα τους στην αγγλική κυριαρχία της Ιρλανδίας ως τον 1ο ΠΠ.
Τα σύνορα μεταξύ Ισπανίας και Πορτογαλίας – πάλι εντός της ΕΕ, βέβαια.
Πίσω στη Δυτική Ευρώπη – το τριπλό σημείο στα σύνορα μεταξύ Γερμανίας, Βελγίου και Ολλανδίας.
Και τώρα οι δυο Σκανδιναβικές χώρες που από το 1814 ήταν μια ως το 1905 οπότε η Νορβηγία έγινε ανεξάρτητη πάλι, με δικό της βασιλιά τον Χάακον VΙΙ, αδελφό του Δανού βασιλιά. Η Νορβηγία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ μετά τον 2ο ΠΠ, οπότε υπέστη τη Χιτλερική κατοχή, ενώ η βασιλική οικογένεια και η κυβέρνησή της ήταν σε εξορία στο Λονδίνο. Η Σουηδία είχε μείνει ουδέτερη μα τώρα μάλλον θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, όπως εντάχθηκε και η Νορβηγία (φοβισμένες και οι 2 από την απειλητική συμπεριφορά της Ρωσίας μετά την αισχρή εισβολή της στην Ουκρανία, 24/2/22).
Εδώ τώρα έχουμε το τριπλό σημείο βόρεια στη σκανδιναβική χερσόνησο στα σύνορα Φινλανδίας, Σουηδίας και Νορβηγίας. Η Φινλανδική δεν ανήκει στις Σκανδιναβικές ή Γερμανικές (Ινδο-Ευρωπαϊκές) γλώσσες: ανήκει στον ξεχωριστό κλάδο των Φινο-ουγγρικών (ή Ουραλικών) γλωσσών. Έχει τη δική της ιδιαίτερη δομή, παραδοσιακή λογοτεχνία και μυθολογία, με το εξαιρετικό επικό (ή συνάθροιση τραγουδιών και μύθων) Kalevala που πρωτο-δημοσιεύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα.
Ένα ακόμα τριπλό σύνορο στην ΕΕ: Γερμανία, Τσεχία και Αυστρία. Στη δεκαετία 1930 η Χιτλερική Γερμανία κατέλαβε την Αυστρία με τη βίαιη συνένωση, το περιβόητο Anschlusss. Σαν αποτέλεσμα 800.000
Αυστριακοί πολέμησαν στο πλευρό των Ναζί και 150.000 σχημάτισαν το σώμα των Waffen SS, εξίσου δολοφονικοί σαν όλα τα σώματα των SS. Μα οι Αυστριακοί γενικά μισούσαν τους Ναζί. Οι Χιτλερικοί κατέλαβαν και τη Τσεχοσλοβακία και αφού υποδούλωσαν τον πληθυσμό εξόντωσαν όσους Εβραίους μπορούσαν και λεηλάτησαν τις περιουσίες τους όπως έκαναν παντού. Πρέπει να ειπωθεί πως η μεταπολεμική Γερμανία έδωσε αποζημιώσεις όπου παρουσιάστηκαν τεκμηριωμένες περιπτώσεις, αν και βέβαια οι θάνατοι στα στρατόπεδα και οι επί τόπου εκτελέσεις δεν μπορούν να αποζημιωθούν με κανένα τρόπο. Οι τρεις κολόνες σχηματίζουν ένα τρίγωνο για τα σύνορα σε ένα δάσος.
Στη Λατινική Αμερική επίσης υπάρχουν ειρηνικά σύνορα, όπως Βραζιλία και Περού ή Παραγουάη ή Σουρινάμ κλπ. Το πιο σταθερό είναι μεταξύ Βραζιλίας και Ουρουγουάης, αν και τις τελευταίες δεκαετίες πολλές άλλες χώρες έχουν εγκαταλείψει τις δικτατορικές τάσεις, ακροδεξιάς (όπως η Αργεντινή παλιά) ή ακροαριστεράς (όπως η Βενεζουέλα τώρα).
Κι εκεί που νομίζαμε πως προχωρούμε σε μια διαρκέστερη κατάσταση ειρήνης και κατανόησης μεταξύ λαών, ξάφνου η Ρωσία, με το σταλινικό, το τσαρικό και το (χειρότερο) μογγολικό, παρελθόν της ορμά και κατασπαράζει τη γειτονική Ουκρανία βομβαρδίζοντάς την ανελέητα και σκοτώνοντας χιλιάδες αμάχους, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένους ακόμα και αρρώστους σε νοσοκομεία!
Και μάλιστα ο πρόεδρος Πούτιν και αξιωματούχοι του απειλούν με πυρηνικά όποια χώρα στη γειτονιά του θέλει να έχει φιλελεύθερο καθεστώς ή να ανήκει στο αμυντικό ΝΑΤΟ και, γενικά, τολμήσει να μην εναρμονίζεται με τις επιθυμίες του!!!
Μια αβυσσαλέα βαρβαρότητα στην καρδιά της πολιτισμένης Ευρώπης στις αρχές της νέας χιλιετίας.
