Η Γερμανία κρατά εδώ και καιρό το πηδάλιο ηγεσίας στην ΕΕ και δεν έχει αντίπαλο. Η Γαλλία παρά τον πυρηνικό οπλισμό της δεν έχει την οικονομική ευρωστία, ούτε πολιτικούς από ό,τι φαίνεται, να διεκδικήσει την ηγεσία. Η Βρετανία είναι η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να ηγηθεί στην Ευρώπη, μα επέλεξε να φύγει από την ΕΕ.
Η Γαλλία και η Βρετανία έχουν ισχυρά στρατεύματα. Η Γαλλία έχει το αεροπλανοφόρο της Charles de Gall και, βέβαια, τα εξαιρετικά Ραφάλ μαχητικά και πυρηνικό οπλοστάσιο. Η Βρετανία έχει εξαιρετικό στρατό, ναυτικό και αεροπορία, όπως απέδειξε στον πόλεμο με την Αργεντινή, δεκαετία 1980.
Η Γερμανία δεν έχει καθόλου στρατιωτικές δυνάμεις. Σε αυτό συνέβαλε και η απαγόρευση από τους Συμμάχους μετά τον 2ο ΠΠ. Πρέπει να υποθέσουμε πως αν ήθελε να τις έχει, θα τις είχε και θα ήταν ισάξιες καν όχι καλύτερες από τις γαλλικές ή βρετανικές.
Η εταιρεία BMW ήταν παλαιότερα βιομηχανία για κινητήρες αεροπλάνων. Έφτιαχναν τις καλλίτερες μηχανές αεροπλοΐας. Μα μετά τον 2ο ΠΠ, η εταιρεία αναγκάστηκε να στραφεί σε άλλη κατεύθυνση. Στράφηκε σε αυτοκίνητα, κατασκεύασε τα δικά της εξαιρετικά μοντέλα και τελικά ξεπέρασε τη βρετανική Rolls Royce.
Σε πολλές άλλες εταιρείες απαγορεύτηκε να έχουν οποιαδήποτε σχέση με στρατιωτικές εφαρμογές. Οι υφιστάμενες τεχνολογίες πέρασαν στα χέρια των Συμμάχων και κατέληξαν στις Στρατιωτικές βιομηχανίες κυρίως των ΗΠΑ.
Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ τότε, ο Hastings (λόρδος) Ismay, είπε πως το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε «για να κρατά μακριά τους Σοβιετικούς, κοντά τους Αμερικανούς και πεσμένους κάτω τους Γερμανούς».
Η Γερμανία έχασε τότε πολλά εδάφη κι έμεινε διαιρεμένη επί 40 έτη. Με τη βοήθεια του Σχεδίου Marshall και την παρουσία αξιόλογων πολιτικών, αναπτύχθηκε ραγδαία και όταν ενοποιήθηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, έγινε μέσα σε δυο δεκαετίες η ισχυρότερη οικονομία στην Ευρώπη.
Σήμερα σχεδόν οι πάντες αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Οι Γερμανοί δεν θέλουν για την ώρα να έχουν δικό τους Στρατό. Είναι ικανοποιημένοι να πληρώνουν (στο ΝΑΤΟ) και να έχουν, αν τη χρειαστούν ποτέ, την προστασία της Αμερικής. Οι Αμερικανοί συμφωνούν.
Αλλά η προεδρία Τραμπ έδειξε πως μπορεί, για διάφορους λόγους, η αμερικανική προστασία να μην είναι διαθέσιμη κάποια ώρα. Οπότε, οι Ευρωπαίοι (κυρίως οι Γερμανοί) θα πρέπει να ξανασκεφθούν το θέμα.
Η ΕΕ χρειάζεται δικό της Στρατό. Τα πράγματα είναι αμφίβολα. Λείπουν πολιτικοί με όραμα και πυγμή! Ο Μακρόν προσπαθεί μα δεν αρκεί μόνος του.
Με τη νέα της κυβέρνηση ίσως η Γερμανία να προωθήσει και την ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Δύναμη και την πολιτική ενότητα της ΕΕ.
