1. Η ιδέα ενός νέου παγκόσμιου πολέμου είναι φρικιαστική καθώς τα οπλικά συστήματα, ακόμα και χωρίς τα πυρηνικά ή βιολογικά, είναι επικίνδυνα σε μεγάλη κλίμακα.
Είναι φανερό πως μια παγκόσμια πυρκαγιά μπορεί να ξεκινήσει από την Ανατολική Μεσόγειο όπου υπάρχουν πολλοί παίκτες: Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρος, Συρία, Ισραήλ, Αίγυπτος, Λιβύη. Σε αυτές πρέπει να προστεθούν οι Γαλλία, Ρωσία και Αμερική που έχουν συμφέροντα και δεν θέλουν να χάσουν την κεκτημένη θέση τους.
Μετά είναι το ασταθές Ιράκ, οι Αραβοπαλαιστίνιοι, το Ισραήλ και το Ιράν. Η Συρία εμπλέκεται επίσης και η Αμερική από μακριά.
Οποιαδήποτε χώρα μπορεί να κάνει ένα μοιραίο λάθος – Τουρκία, Συρία, Ιράν, Ισραήλ. Από την άλλη, όμως, οι συγκρούσεις εδώ συνεχίζονται για πάνω από έναν αιώνα δίχως ευρύτερη επέκταση.
2. Πιο επικίνδυνη είναι η κατάσταση στην Κεντρική Ασία επικεντρωμένη στο Αφγανιστάν. Αυτή η χώρα αντιστάθηκε επιτυχώς στις προσπάθειες των Βρετανών, των Ρώσων και των Αμερικανών να την καθυποτάξουν, να τη σταθεροποιήσουν και να τη μετατρέψουν σε Δυτικού τύπου Δημοκρατία. Τώρα όμως είναι κυκλωμένη από ισχυρά κράτη που έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα. Όλα (και ακόμα πιο μακρινά) φοβούνται το εμπόριο της ηρωίνης μα και τις φυλετικές συγκρούσεις. Το Ιράν έχει έντονες επιφυλάξεις προς Πακιστάν που στηρίζει τους Ταλιμπάν, παρότι το Ιράν και Πακιστάν κατά καιρούς συμμάχησαν να διώξουν την Αμερική.
Η Ρωσία και η Κίνα (ο νέος μεγάλος παίκτης εδώ) έχουν συμφέρον να κρατούν σταθερότητα στην Κεντρική Ασία και για το εμπόριο μα και τους Μουσουλμάνους στις δικές τους περιοχές. Η Ινδία έχει φιλικούς δεσμούς με το Ιράν και συγκρουσιακές σχέσεις και με το Πακιστάν και με την Κίνα η οποία έχει αυξανόμενες εμπορικές σχέσεις με Πακιστάν. Οι Πέρσες θα μπορούσαν όπως απείλησαν στο παρελθόν, να στείλουν στρατό στο Αφγανιστάν για να προστατεύσουν Ιρανικής καταγωγής φυλές εκεί από τους Ταλιμπάν. Τι κάνουν τότε Πακιστάν και Κίνα; Κι αν αναμιχθούν στο ελάχιστο αυτές οι χώρες, τι κάνουν Ρωσία, Ινδία και Αμερική;…
3. Άλλο επικίνδυνο σημείο ανάφλεξης είναι η Ταιβάν που έχει πάψει να είναι το χαϊδεμένο, υιοθετημένο παιδί των ΗΠΑ. Είναι στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας και στον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, ελέγχοντας σημαντικούς εμπορικούς διαύλους.
Ας υποθέσουμε πως η Αμερική σταματά να παρέχει βοήθεια με τα τελευταία της οπλικά συστήματα. Ή πως η Κίνα αποφασίζει πως μπορεί να συμπεριλάβει την Ταιβάν στη δική της προστατευτική ομπρέλα – αφού επί δεκαετίες είναι μεγάλο αγκάθι στο υπογάστριό της. Η Ταιβάν χωρίς τα νεότερα όπλα των ΗΠΑ δεν μπορεί να αντισταθεί. Μα η Ιαπωνία κινείται τώρα καθώς έχει ζωτικό συμφέρον να παραμείνουν ανοιχτές οι θαλάσσιες διαδρομές από τη Μέση Ανατολή από όπου έρχονται τα καύσιμα για τις ενεργειακές της ανάγκες, τώρα που η πυρηνική ενέργεια έχει αποκλειστεί.
Είναι όμως κι άλλα κράτη στη Ν/Α Ασία που δεν θέλουν επέκταση κινέζικη – Βιετνάμ Φιλιππίνες και Μαλαισία. Αναπόφευκτα και η Αμερική εμπλέκεται λόγω της συμμαχίας με την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες (και τις βάσεις της στην περιοχή).
4. Άφησα τελευταίο σημείο τη Βόρεια Κορέα.
Είναι απίθανο ακόμα κι ένας ημιπαρανοϊκός ηγέτης όπως ο Κιμ Ονγκ-Ουν να πιστεύει πως θα μπορούσε να τα βάλει στρατιωτικά με τη Νότια Κορέα, η οποία εκτός από τις δικές της Ένοπλες Δυνάμεις έχει τη στήριξη της Ιαπωνίας και της Αμερικής.
Αλλά η κατάσταση στη Βόρεια Κορέα είναι ασταθής, όπως στο Αφγανιστάν ή τη Μέση Ανατολή. Υπάρχει τεράστια διαφθορά και ανικανότητα σε όλους τους κρατικούς τομείς. Βγάζει κάθε τόσο πολεμικές ιαχές και γιατί δεν μπορεί λόγω υπερφίαλης αυταρέσκειας να μην το κάνει μα και για να κατευνάσει εσωτερικά αντικαθεστωτικά πνεύματα.
Πολλοί είναι δυσαρεστημένοι με την οικογενειοκρατία των Κιμ. Μπορεί μια τέτοια παράταξη, ακόμα και δίχως ενθάρρυνση από τον Νότο, να επιχειρήσουν ένα πραξικόπημα, οπότε ο Νότος το βλέπει σαν ευκαιρία και στηρίζει την παράταξη όχι μόνο προσφέροντας όπλα μα μεταφέροντας στρατό στα σύνορα (38ος παράλληλος).
Η Κίνα δεν συμπαθεί τους Κιμ επίσης, μα δεν θα θέλει νέους φιλο-Αμερικανούς στα σύνορά της και στέλνει δικά της στρατεύματα στα σύνορα, ίσως και μέσα στη χώρα.
Η Αμερική δεν θα περιμένει άπραγη. Στέλνει κι εκείνη τα αεροπλανοφόρα της…
Το παιχνίδι στη σκακιέρα δεν είναι ακόμα βίαιο….
