1. Το ΝΑΤΟ είναι ένας αμυντικός οργανισμός που ιδρύθηκε μετά τον 2ο ΠΠ, όταν η Σοβιετική Ένωση ύψωσε το “σιδηρούν παραπέτασμα” για να εγκλωβίσει στην απόλυτη κυριαρχία της όχι μόνο τις δύσμοιρες Δημοκρατίες που αποτελούσαν την ΕΣΣΔ μα και όλες τις πρώην κυρίαρχες, ανεξάρτητες χώρες τις οποίες μετέτρεψε σε δορυφόρους της, όπως η Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία κλπ. Πολύ ορθά τότε οι φιλελεύθερες προοδευτικές χώρες της Δύσης ίδρυσαν τη Βορειο-Ατλαντική Συμμαχία για να αποτρέψουν οποιαδήποτε πρόσθετη Σοβιετική επέκταση. Μόνο όποια χώρα το θέλει κάνει αίτηση και προσχωρεί. Ναι, οπωσδήποτε η κύρια στρατιωτική υπερδύναμη είναι η Αμερική με κύριο σύμμαχό της τη Βρετανία.
Η κομμουνιστική προπαγάνδα ακόμα και σήμερα, 30 έτη μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1989 και τη διάλυση της αυτοκρατορίας της το 1991, εξακολουθεί να βρίζει το ΝΑΤΟ ως “φονιάδες των λαών” ενώ είναι τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα (ή άλλου τύπου φασιστικά καθεστώτα) που καταπιέζουν τον λαό τους, ή επιτίθενται σε άλλες γειτονικές χώρες, και σοσιαλιστικές δήθεν χώρες όπως η Κίνα έχουν στραφεί στην πλήρη καπιταλιστική οικονομία – παραγωγή κι εμπόριο!
2. Η τωρινή Ρωσία οπωσδήποτε δεν είναι κομμουνιστική, όπως η Σοβιετική, μα είναι, όπως έχω δείξει σε πολλά άρθρα, μια χώρα με ολοκληρωτικό φασισμό, με δικτάτορα τον απολυταρχικό Πούτιν. Μια δικαιολογία, ένα επιχείρημα, που αυτό το καθεστώς έχει χρησιμοποιήσει υπέρ της “ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης”, που είναι η βάρβαρη εισβολή του στην Ουκρανία, είναι η απειλή που θα συνιστούσε η χώρα αυτή αν γινόταν, όπως ήθελε να γίνει, μέλος του ΝΑΤΟ.
Πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα, όπως μας έχει συνηθίσει το Κρεμλίνο. Είναι ένα ψέμα που υιοθετούν και πολλοί κουφιοκέφαλοι καθηγητάδες και αναλυτές στη Δύση: το ΝΑΤΟ εξαπλώνεται δήθεν με πυρηνικές και άλλες βάσεις περικυκλώνοντας και πιέζοντας απειλητικά την ειρηνική και αθώα Ρωσία.
3. Πρώτα πρώτα, το 1995 η Λευκορωσία, Ρωσία και Καζακστάν υπέγραψαν τη συμφωνία για Τελωνειακή Ένωση. Το 1996 προστέθηκε – και το Kιργιστάν και το 1999 το Τατζικιστάν. Και η Ένωση άρχισε να αναπτύσσεται σε μια Ένωση (όπως η ΕΕ) με ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων κι εμπορίου – η Ευρασιατική Οικονομική Κοινότητα το 2010. Και η Ρωσία προσπάθησε με διάφορους τρόπους να προσελκύσει και άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ουκρανίας το 2013.
Μετά τον Αύγουστο του 2008 η Ρωσία εισέβαλε στη Γεωργία για να “προστατεύσει” (και να αποσπάσει) από τη Γεωργία τις περιοχές της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.
Όλες σχεδόν οι χώρες που πριν το 1991 ανήκαν στη Σοβιετική επιρροή και ελέγχονταν από το Κρεμλίνο προσχώρησαν στο ΝΑΤΟ και όχι στην Ευρασία (Βουλγαρία 2004, Ρουμανία, Τσεχία 1999, Πολωνία 1999, τρεις Βαλτικές χώρες 2004 κλπ.). Επειδή άραγε η Αμερική τις εξαγόρασε; Δεν είναι διότι δεν ήθελαν, μετά από 45 έτη σκληρής Σοβιετικής καταπίεσης, να έχουν σχέση με το Κρεμλίνο; Πολλές από αυτές προσχώρησαν επίσης στην ΕΕ για τον ίδιο λόγο.
4. Η Ουκρανία επίσης επανειλημμένα ψήφισε με καθαρή πλειοψηφία πως ήθελε να ενταχθεί στην ΕΕ και όταν ο πρόεδρος Yanukovych τον Νοέμβριο 2013 αρνήθηκε να υπογράψει τη Συμφωνία Σύνδεσης με την ΕΕ διότι είχε εξαγοραστεί από τον Πούτιν, το Κοινοβούλιο τελικά τον καθαίρεσε, Φεβρουάριος 2014 (βλ. Ε1435: Γέννηση μιας χώρας ). Τότε η Ρωσία εισέβαλε για πρώτη φορά και βίαια προσάρτησε την Κριμαία.
Στη Λευκορωσία ο δικτάτορας Alexander Lukashenko στηρίζεται από τα όπλα των Ρώσων και γι’ αυτό είναι υπάκουος σύμμαχος του Πούτιν και τον βοήθησε να μεταφέρει μέρος των Ενόπλων Δυνάμεών του για την εισβολή στη Ουκρανία. Δεν είναι πλέον απόλυτα σίγουρο πως ο Λουκασένκο θα παραμείνει στην εξουσία καθώς από διστακτική έρευνα φαίνεται πως το 55% δεν τον θέλει!
Μα η Ουκρανία εξαρχής ήθελε ανεξαρτησία (92% ψήφισαν το 1991) και μετά τις πιέσεις και εισβολές οπωσδήποτε δεν θα έχει σχέσεις με τη Ρωσία.
Οι χώρες που εντάχθηκαν στον ΝΑΤΟ γνώριζαν πολύ καλά την αχόρταγη επεκτατικότητα, τη σκληρότητα και τη φιλοδοξία μιας αναγεννημένης Ρωσικής Αυτοκρατορίας εκ μέρους του Πούτιν και γι’ αυτό επιδίωξαν την ασφάλεια του ΝΑΤΟ.
5. Οι εισβολές της Ρωσίας του Πούτιν δεν έχουν ουσιαστική σχέση με το ΝΑΤΟ. Μόνο κουφιοκέφαλοι κομμουνιστές και καθηγητάδες παπαγαλίζουν αυτήν τη δικαιολογία που κατά καιρούς χρησιμοποιούν οι Ρώσοι.
Οι τρεις βαλτικές χώρες Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ 29 Μαΐου 2004. Η Πολωνία και η Τσεχία είχαν ενταχθεί το 1999. Και ναι μεν οι δυο τελευταίες δεν έχουν σύνορα με τη Ρωσία μα η Εσθονία και η Λετονία έχουν. Οπότε η Ρωσία θα είχε κάθε λόγο να εναντιωθεί, να διαμαρτυρηθεί και να εισβάλει σε αυτές τις χώρες. Δεν το έκανε. Έκανε όμως εισβολή στη Γεωργία που συνορεύει μαζί της μα δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
Από το 2004 ως το 2010, που ο Πούτιν έγινε πρόεδρος για 2η φορά, δεν υπήρξε κανένα παράπονο, καμιά διαμαρτυρία για το ΝΑΤΟ. Απεναντίας ο Πούτιν παρευρέθηκε σε σύσκεψη κορυφής των μελών του ΝΑΤΟ το 2010. Και μέχρι τότε άφηνε τα αεροπλάνα των ΗΠΑ να μεταφέρουν προμήθειες στις βάσεις των ΗΠΑ (ΝΑΤΟ) στο Αφγανιστάν!
Μέχρι το 2010 δεν υπήρχε, λοιπόν απειλή από το ΝΑΤΟ, και ας είχε βάσεις σε όμορες χώρες (Εσθονία, Λετονία).
Πολλοί, αγνοώντας αυτήν την περίοδο και τη στάση της Ρωσίας, παρά την εγγύτητα των νατοϊκών βάσεων, αναφέρουν το ζήτημα της Κούβας, όπου η Αμερική εμπόδισε το 1962, την εγκατάσταση πυρηνικών πυραύλων στη ρωσική βάση εκεί. Μα η Αμερική δεν εμπόδισε την εγκατάσταση ρωσικών βάσεων. Εμπόδισε τη μεταφορά κι εγκατάσταση πυρηνικών πυραύλων. Διότι πουθενά εκτός από τις ΗΠΑ, στη Βόρειο και Νότιο Αμερική δεν υπάρχουν πυρηνικά όπλα.
Στην Ευρώπη και η Βρετανία και η Γαλλία έχουν τον δικό τους πυρηνικό οπλισμό (και μέσα σε αεροπλανοφόρα και υποβρύχια). Οπότε η εγκατάσταση πυρηνικών όπλων ελάχιστα αλλάζει την κατάσταση.
Έτσι συμπεραίνουμε πως οι διαμαρτυρίες της Ρωσίας είναι προφάσεις. Οι Ρώσοι φοβούνται τον εκδημοκρατισμό σε χώρες δίπλα τους! Γιατί αυτός θα επηρεάσει τον Ρωσικό λαό με τρόπο που αυτός ίσως θα θέλει να απαλλαχθεί από τον πουτινικό απολυταρχισμό!
