Επί Σοβιετίας οι Ρώσοι είχαν κάποτε και για αρκετό διάστημα τον 2ο καλύτερο στρατό μετά τις ΗΠΑ στον κόσμο. Είχαν επίσης τον μεγαλύτερο σε αριθμούς, μετά την Κίνα, φυσικά. Στις μέρες μας, πριν την αισχρή και ανόητη εισβολή στην Ουκρανία, και μάλιστα μετά τις εισβολές στην Γεωργία (1992), Τσετσενία (2000), Γεωργία (2008), Κριμαία και Ντονμπάς (2014-15) και, βέβαια, την εμπλοκή τους στη Συρία, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θεωρούνταν η 3η καλύτερη/αρτιότερη στρατιωτική Δύναμη στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Τώρα, βλέποντας την επίδοση των Ρώσων στην Ουκρανία οι αναλυτές κατατάσσουν τη Ρωσία στις περιφερειακές Δυνάμεις, σαν την Ινδία, το Πακιστάν και την Τουρκία.
Κάποτε είδα έναν αγώνα, παγκόσμιο πρωτάθλημα, Τζούντο. Ήταν ο τελικός ανάμεσα σε έναν ψηλό σωματώδη Ολλανδό κι έναν Γιαπωνέζο, εξπέρ στο Judo-ka μα μικροκαμωμένο, που είχε δείξει μεγάλη μαεστρία στους προηγούμενους αγώνες. Γι’ αυτό είχε φτάσει στον τελικό.
Ο Γιαπωνέζος δοκίμασε μια δυο κινήσεις, μα ο Ολλανδός τις απέφυγε. Μετά άρπαξε στην αγκαλιά του τον εξπέρ, τον βρόντηξε κάτω κι έκατσε πάνω του. Ακινησία. Ο αγώνας τελείωσε!
Οι Ρώσοι πολεμούν σαν τον Ολλανδό. Αδιαφορούν πλήρως για το πόσοι δικοί τους και πόσοι εχθροί, μάχιμοι και άμαχοι, πεθαίνουν – γυναικόπαιδα κλπ. Ξέρουν πως μάλλον δεν θα κερδίσουν πολεμώντας από δρόμο σε δρόμο. Γι’ αυτό πολιορκούν και σφυροκοπούν βομβαρδίζοντας με βαριές πυροβολαρχίες και με πυραύλους ακριβείας ωσότου δεν μείνουν πολλά κτήρια όρθια κι έτσι δεν θα κινδυνεύουν. Αν μάλιστα έχουν καταστρέψει και υποδομές (γεφύρια, υδροδότηση, ηλεκτρισμό) και ανθρώπους τόσο το καλύτερο.
Ο Στάλιν είπε πως και η ποσότητα έχει την δική της ποιότητα.
Η μέθοδος είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα στη Τσετσενία και τη Συρία και τη δοκιμάζουν όσο μπορούν στην Ουκρανία – μα χωλαίνοντας αφού δεν μπορούν να προωθήσουν τις φάλαγγες, τα τάγματα, τις ίλες τεθωρακισμένων, ακόμα και το φαγητό των φαντάρων και τα μαχητικά και τα πυραυλοφόρα πλοία τους αρκετά γοργά και αρκετά βαθιά στην αντιστεκόμενη χώρα όπου όλοι έγιναν «Ναζί»!
Έχουν χάσει χάρη στην ανοργανωσιά, διαφθορά και νωθρότητα του ρωσικού χαρακτήρα γενικά και του πουτινισμού συγκεκριμένα, χιλιάδες στρατιώτες, χιλιάδες οχήματα, εκατοντάδες άρματα, μερικά μαχητικά και τουλάχιστον τρία πολεμικά πλοία στη Μαύρη Θάλασσα (μαζί και η ναυαρχίδα Μοσκβά)!
Μπορεί η Ρωσία να είναι σαν τον γιγαντόσωμο Ολλανδό μα και η Ουκρανία δεν είναι κανένα ντελικάτο, εύθραυστο πλάσμα. Αν έχει κατάλληλο πρόσθετο εξοπλισμό, που όπως κατάλαβα θα τον έχει από την Αμερική, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία, θα μπορέσει εύκολα πλέον να εξευτελίσει τους θρασύδειλους Ρώσους – που χρειάζονται να ταπεινωθούν για την παρανοϊκή έπαρσή τους.
Οι Ουκρανοί χρειάζονται λίγα πράγματα και οι Δυτικοί έπρεπε να τα είχαν προμηθεύσει νωρίτερα.
α) Ρωσικά ή σοβιετικά όπλα τα οποία οι Ουκρανοί γνωρίζουν να χειρίζονται άνετα. Τέτοια ευτυχώς προμηθεύτηκαν από την αρχή – από τις χώρες του πρώην Συμφώνου Βαρσοβίας και ώθησαν τους εισβολείς πίσω. Θα έχουν και άλλα τέτοια.
β) Τώρα χρειάζονται πολύ περισσότερο τον βαρύ, σύγχρονο Νατοϊκό οπλισμό κι έχουν αρχίσει να μεταβαίνουν σε αυτόν (πυροβόλα, πύραυλοι, τανκ) καθώς οι Ουκρανοί μαθαίνουν να χειρίζονται ικανοποιητικά αυτά τα νέα όπλα. Μα θα χρειαστούν χρόνο ακόμα.
γ) Περισσότερη πληροφόρηση επίσης είναι απαραίτητη για τις κινήσεις των Ρώσων στη ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα. Αν έχουν τα δικά τους AWAC αεροσκάφη και πρόσθετες πληροφορίες από ντρόουν και δορυφόρους θα είναι πανέτοιμοι και αποτελεσματικοί. Αν εσύ γνωρίζεις που βρίσκεται ο εχθρός και τη δύναμή του πριν εκείνος μάθει για σένα, τον έχεις νικήσει.
δ) Το πιο δύσκολο: αεροπλάνα μαχητικά. Λίγα, όχι πολλά. Διάβασα σε δυο διαφορετικά, ανεξάρτητα άρθρα, πως οι Ουκρανοί θα τα έχουν σύντομα.
Αμήν και πότε! Αυτά θα κάνουν τεράστια διαφορά και γρήγορα!
