Κερδίζει εκείνος που ξέρει πότε πρέπει να πολεμήσει και πότε όχι. Που ξέρει πως να αντιμετωπίσει και ανώτερες και κατώτερες [εχθρικές] δυνάμεις. Που έχει στρατό όπου το ίδιο πνεύμα διαπνέει όλες τις βαθμίδες του. Που όντας έτοιμος περιμένει να αιφνιδιάσει τον ανέτοιμο εχθρό. Που έχει τη στρατιωτική ικανότητα και δεν δέχεται παρεμβάσεις από τον Άρχοντα. (Η Τέχνη του Πολέμου: Sun Tzu.)
Το πιο σοβαρό λάθος των Ρώσων είναι ο στόχος τους να παρουσιάσουν μια νίκη με κατάκτηση εδάφους Ουκρανίας, χωρίς να τους νοιάζει για την ώρα το κόστος σε πολεμοφόδια και, κυρίως, στρατιώτες. Αντί να προσπαθήσουν να καταστρέψουν την πολεμική μηχανή των Ουκρανών, αφήνουν τις πολιτικές βλέψεις του Πούτιν να κυριαρχήσουν, δηλαδή να κατακτήσουν εδάφη (άσχετα με το κόστος) για να μπορέσει ο Πούτιν να διεκδικήσει μια “νίκη” κι έτσι να διατηρήσει τη δημοτικότητά του (και την εξουσία). Και αυτό είναι ο τελευταίος όρος που θέτει ο αρχαίος σοφός στρατηγός – να μην επεμβαίνει ο Άρχοντας – στη στρατηγική, στις τακτικές!
Για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο ισοπεδώνουν χωριά και πόλεις ενώ οι ίδιοι χάνουν πολεμοφόδια (τανκς, αεροπλάνα κλπ.) και χιλιάδες άντρες.
Αλλά πόσα εδάφη συνιστούν νίκη; Ολόκληρη η Ουκρανία; Αυτό αποκλείεται πλέον. Οι μεγάλες επαρχίες Luhansk και Donetsk; Η νότια ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα; Η γη που ενώνει Ρωσία και Κριμαία; Να μείνει εκτός ΝΑΤΟ η Ουκρανία; Να αλλάξει τη Ναζί κυβέρνηση;
Οι Ουκρανοί υποχωρούν αφήνοντας εδάφη μα μόνο αφού ματώσουν έντονα οι Ρωσικές Δυνάμεις και χάσουν πολλά οπλικά συστήματα. Διατηρούν όσο μπορούν τους άντρες (και γυναίκες) τους για να πολεμήσουν άνετα ξανά. Και όλη την ώρα έχουν την αμέριστη υποστήριξη όλου του λαού. Κανείς δεν σκέφτεται να χαρίσει ούτε σπιθαμή εδάφους στη Ρωσία.
Δεν μπορεί αυτός ο πόλεμος να μη θυμίσει την πολεμική ορμή των Ναζί, την προέλασή τους στην Ευρώπη και στη Σοβιετική Ένωση (Λευκορωσία, Ουκρανία και Ρωσία) το 1941, οπότε σταμάτησαν λόγω χειμώνα 30 χλμ. από τη Μόσχα. Στο μεταξύ οι Σοβιετικοί έφεραν ετοιμοπόλεμες εφεδρείες από τη Σιβηρία και δέχονταν όπλα από τους Αγγλο-Αμερικανούς, ιδίως το 1942. Και οι Βρετανοί βομβάρδιζαν τα πολεμικά εργοστάσια στη Γερμανία και τις αποστολές ανεφοδιασμού.
Είναι ειρωνικό τώρα οι Ρώσοι να παίζουν τον ρόλο των Ναζί και να τους μιμούνται στις θηριωδίες καθώς εξοντώνουν χιλιάδες αμάχους. Ενώ 32 χώρες του ΝΑΤΟ και άλλες 8 τουλάχιστον (Ιαπωνία, Κορέα κλπ.) εφοδιάζουν τους Ουκρανούς με τα καλύτερα τελευταία οπλικά συστήματα.
Για όσο οι Ουκρανοί έχουν στρατιώτες (και οι μάχιμοι αυξάνονται!) και τη θέληση να αντισταθούν στους εισβολείς, θα πολεμήσουν. Και για όσο αυτοί πολεμούν, οι Ρώσοι μπορεί να κατακτούν εδάφη μα μόνο πρόσκαιρα. Η κάθε νίκη τους είναι ουσιαστική ήττα. Εδώ και μέρες, μέσα Ιουλίου, βομβαρδίζουν τα χωράφια με τα σιτηρά.
Ακόμα και στο Ντονμπάς η κατάσταση μεταβάλλεται ραγδαία.
Με τα τρομερά HiMARS που είναι πυραυλικά συστήματα μεγάλης ακρίβειας, οι Ουκρανοί έχουν επιφέρει ισχυρά πλήγματα στους επιδρομείς καταστρέφοντας πολλούς άντρες, δεκάδες τανκς, πυροβολαρχίες και αποθήκες πυρομαχικών μέσα σε λίγες μέρες, μέσα Ιουλίου.
Χτυπήθηκαν τουλάχιστον 20 αποθήκες και καταρρίφθηκαν 2 μαχητικά ενώ τα ρωσικά αντιπυραυλικά συστήματα είναι ανήμπορα να προσφέρουν άμυνα – ως τις 10 Ιουλίου.
Στις 17/7 χτύπησαν μεγάλη αποθήκη πυρομαχικών στη Lazurne στην περιοχή της Χερσώνας κοντά στην ακτή. Υπήρχε και αρχηγείο και στρατόπεδο.
Το σύνολο σύμπλεγμα εξαϋλώθηκε: έχει πάψει να υπάρχει!
