Τέλη Νοεμβρίου, η Komsomolskaya Pravda πληροφορεί πως οι Ρώσοι δεν έχουν παρά να περιμένουν τον χειμώνα – που ήδη ταλαιπωρεί τα στρατεύματά τους. Διότι τώρα θα νικήσουν τους Ουκρανούς κατά κράτος αφού τα φοβερά πυραυλικά τους συστήματα HIMARS θα αυτοκαταστραφούν! Το νερό μέσα στο σύστημα θα παγώσει και η κάννη θα εκραγεί χωρίς καν την προσπάθεια να πυροβολήσει! Εκρηκτικό νερό – και αληθινές HΙMARS!
Ο δε πρόεδρος, στην τηλεόραση, παρηγόρησε «μητέρες» νεκρών στρατιωτών, οι οποίες ανήκουν στον μόνιμο θίασό του – όλες αξιωματούχοι στις κρατικές υπηρεσίες, τηλεόραση, συμβούλια κ.λπ.
Μα οι πραγματικές μητέρες άρχισαν να ξυπνούν στην πραγματικότητα του πολέμου, καθώς σε πολλά μίντια, ακόμα και κρατικά, παρουσιάζονται ειδήσεις κι επιστολές από στρατιώτες που αποκαλύπτουν πόσο άσχημες είναι οι συνθήκες για τους νέους επιστρατευμένους και πόσο αδιάφοροι είναι οι αξιωματούχοι και ηγέτες.
Ένας φοιτητής που, καλότυχος, κατόρθωσε να βγει ζωντανός από τη θητεία του, έγραψε: «Μας προμήθευσαν με ντουφέκια σοβιετικής κατασκευής με κλείστρο. Στο φαγητό αρχικά μοιραζόμασταν τις μερίδες διότι δεν υπήρχαν αρκετές. Στον ύπνο μοιραζόμασταν τους υπνόσακους στο μέτωπο. Μερικοί σκεπάζονταν με περισσευούμενα αδιάβροχα! Μα στο μέτωπο, ενώ το φαγητό βελτιώθηκε κάπως, μερικοί έπαιρναν ντουφέκια κατασκευασμένα στα τέλη του 19ου αιώνα κι αναβαθμισμένα το 1930! Ουδέποτε υπήρξαν αρκετοί υπνόσακοι.»
Στα τέλη Μαρτίου, η SBU (=Υπηρεσία Ασφαλείας Ουκρανίας) ειδοποίησε την κα Ιρίνα Τσιστιάκοβα πως ο γιος της Κίριλ είχε αιχμαλωτιστεί και θα μπορούσαν να της τον στείλουν. Εκείνη φοβήθηκε και την ουκρανική υπηρεσία μα και τις ρωσικές υπηρεσίες και μόνο ρώτησε στο υπουργείο Άμυνας, όπου της είπαν πως ο γιος της αγνοούνταν! Μα πρόσφατα ο Κίριλ επέστρεψε.
«Ναι, ευχαριστώ τους Ουκρανούς!», είπε σε δημοσιογράφους. «Αυτοί έσωσαν τη ζωή του γιου μου.»
Κάτοικος του Petrozavodst, η Τσιστιάκοβα είπε πως ο Πούτιν και ο υπ. Άμυνας Shoigu δεν κάνουν τίποτα για τον επαναπατρισμό των Ρώσων αιχμαλώτων στην Ουκρανία.
«Εγώ μόνη με μερικούς γνωστούς έψαξα και διαπίστωσα πως ήταν ζωντανό το παιδί. Εγώ τον ήθελα – είναι παιδί μου. Ο Πούτιν δεν ενδιαφέρεται, δεν τον χρειάζεται. Ο Σόιγκου δεν ενδιαφέρεται, δεν τον χρειάζεται – παρά μόνο να πολεμήσει. Αυτοί κάθονται στα γραφεία τους, στη ζεστασιά! Δεν βρίσκονται στα χαρακώματα ούτε βέβαια έζησαν 8 μήνες αιχμάλωτοι σε ξένη χώρα. Τους λένε «Ναζί»! Μα το ερώτημα είναι – Γιατί αυτοί οι Ναζί φέρθηκαν τόσο καλά στον γιο μου; Μήπως δεν μας λένε την αλήθεια και δεν πρόκειται καθόλου για Ναζί;»
Έχει περάσει πάνω από ένα έτος από την αισχρή εισβολή. Μόνο τώρα άρχισαν οι απλοί πολίτες να καταλαβαίνουν πως είναι ο Πούτιν και οι συνεργάτες του που ευθύνονται για τον πόλεμο και τους νεκρούς!
