Σε όλες τις θρησκείες, μυθολογίες και φιλοσοφίες η θεά Γη λατρευόταν, κάτω από πληθώρα ονομασιών τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Όχι όμως στις 3 Αβρααμικές θρησκείες – Ιουδαϊσμό, Χριστιανισμό, Μωαμεθανισμό. Ακόμα και σήμερα σε όλες τις ανατολικές ή παγανιστικές θρησκείες η Γη λατρεύεται ως Μητέρα θεότητα.
Στην Ελλάδα ήταν η Γαία που γέννησε Τιτάνες και θεούς, η Δήμητρα, η Κυβέλη, η Περσεφόνη από μια άποψη.
Στην Αίγυπτο ήταν ο θεός Geb (=Γη) και η Ουράνια Nut που γέννησαν τις άλλες θεότητες.
Στην Ινδία ήταν ο ουράνιος Dyaus (= Ζευς, Δίας) και η Γαία Pṛthivī, γονείς των άλλων θεών και πνευμάτων.
Στην Κίνα ο Yang Ουρανός και η Yin Γαία που μαζί με το αρχέγονο Ένα δημιουργούν τα μύρια όντα. Επίσης η Houtu σε λαϊκή λατρεία.
Ας δούμε μερικές άλλες παραδόσεις.
Οι Λατίνοι μιμήθηκαν τους Έλληνες μα είχαν και δικές τους, τις ιδιόμορφες φιγούρες – Terra, Ceres κλπ. Στη Μεσοποταμία ήταν η Ki και η Ninhursag (η Κυρία των βουνών, όπως στη φωτογραφία), σύζυγος του Enki, θεού της σοφίας.
Στη Σλαβική παράδοση λεγόταν Mat Zemlya. Όμοια ονομασία είχε και στις Βαλτικές χώρες (Λιθουανία κλπ.), Žemyna.
Στις Κέλτικες φυλές ονομαζόταν Danu και στις Γερμανικές Nerthus. Στις Σκανδιναβικές χώρες ήταν η Jörð και η Sif.
Στη Νιγηρία ήταν (στην διάλεκτο Igbo) η Ala ενώ στη (διάλεκτο Yoruba) η Babalú-Ayé.
Στους Ίνκα η Mama Pacha, (νότια Αμερική) στους Lakota ερυθρόδερμους η Maka-akan (βόρεια).
Στους Maori ήταν η Papa και στη Χαβάη η Papahānaumoku.
Στους Ainu (βορ. Ιαπωνία) λεγόταν Cikap – Kamuy.
Έχω καλύψει όλες τις ηπείρους και μια πληθώρα παραδόσεων. Οι Αυστραλοί Αβορίγινοι επίσης είχαν διάφορες θεότητες της Γης με διαφορετικά ονόματα σε διαφορετικές φυλές και περιοχές: μα παντού η γη όλη είναι ιερή καθώς ενσωματώνει ενέργεια από τις πρώτες δημιουργικές φιγούρες όπως η Walujapi (περιοχή ποταμού Victoria).
Κάποιοι Ρωμαιοκαθολικοί αναφέρουν τη συνήθεια του Πάπα να φιλά το έδαφος σε κάθε χώρα που επισκέπτεται. Αυτή η πράξη δεν είναι λατρεία προς τη Μητέρα Γη. Οι Μωαμεθανοί που προσεύχονται 5 φορές τη μέρα ακουμπούν το μέτωπό τους στη γη, μα θα ήταν μεγάλο αμάρτημα να ισχυριστούν πως λατρεύουν τη Γη. Οι Εβραίοι επίσης φιλούν το έδαφος του Ισραήλ όταν φθάνουν εκεί, μα είναι ο συναισθηματικός πατριωτισμός τους, όχι λατρεία της Γης.
Στη δική μας λαϊκή παράδοση στην ύπαιθρο οι πρώτοι πρώτοι καρποί προσφέρονταν στη Γη και αφήνονταν στο έδαφος κάτω από το δέντρο. Το ίδιο και σε ορισμένες άλλες χώρες (Αγγλία, π.χ. the first fruit). Είναι κατάλοιπο της αρχαίας λατρείας της Μητέρας Γαίας.
Η θεότητα Γαία (ή όπως αλλιώς ονομάζεται σε άλλες κουλτούρες) έχει λησμονηθεί και αγνοηθεί πλήρως στον Χριστιανισμό, Μωαμεθανισμό και Ιουδαϊσμό. Και ας είναι ίσως μια από τις αρχαιότερες θεότητες που λατρεύονται εδώ και χιλιάδες έτη στον κόσμο.
Στις Αβρααμικές θρησκείες υπάρχει μόνο ο Θεός του Ουρανού, Γιαχβέ, ο Ουράνιος Πατέρας των Χριστιανών και ο Ουράνιος Αλλάχ του Ισλάμ.
Αλλά τι είναι αυτός ο Ουρανός όπου έχει τον θρόνο του ο μοναδικός Θεός; Διότι οπωσδήποτε δεν είναι το έναστρο διάστημα. Αυτό είναι ένας κρύος, σιωπηλός, σκοτεινός, αχανής χώρος όπου αναπτύσσονται ηλιακά συστήματα.
Δεν υπάρχει κανένα Πνεύμα Θεού.
Τι είναι, λοιπόν, αυτός ο Ουρανός με τον παράδεισό του και την ευλογημένη καλοζωία που ο Θεός προσφέρει μετά θάνατο στους αναμάρτητους πιστούς;
Ούτως ή άλλως, δεν πρέπει να έχουν μείνει πολλοί αναμάρτητοι πιστοί πλέον.
