Ένας καμπούρης δίχως χείλια, δύσμορφος, μίλησε με τον Δούκα Λιν του Wei. O Δούκας τόσο ευχαριστήθηκε από τις ιδέες του που όταν κοίταζε κανονικούς ανθρώπους θεωρούσε πως αυτοί ήταν κακοφτιαγμένοι σε ώμους και αυχένα.
Άλλος με βρογχοκήλη στον λαιμό μεγάλη σαν φλυτζάνι μίλησε στον Δούκα Χουάν του Chi. Κι αυτός τόσο ευχαριστήθηκε που όταν κοίταζε κανονικούς ανθρώπους, θεωρούσε πως αυτοί ήταν κακοφτιαγμένοι σε ώμους και αυχένα.
Όταν η αρετή επομένως υπερέχει, ξεχνιέται η σωματική μορφή. Μα όταν οι άνθρωποι ξαναγυρνούν σε αυτό που ξέχασαν και λησμονούν αυτό που θα έπρεπε να θυμούνται – αυτό είναι όντως λησμονιά βαθιά.
Έτσι ο σοφός περιδιαβαίνει και διαβλέπει γύρω του τη γνώση να φέρνει δυστυχία, τις υποσχέσεις να είναι αιχμαλωσία, την αρετή να μπαλώνει σχέσεις, και τη δεξιότητα να προωθεί το εμπόριο. Μα ο σοφός δεν σχεδιάζει ραδιουργίες, οπότε δεν χρειάζεται τη γνώση αυτή· δεν διαιρεί τον κόσμο σε κομμάτια, οπότε δεν χρειάζεται να μπαλώνει· δεν τρέφει έχθρες, οπότε δεν χρειάζεται υποσχέσεις· και δεν κερδοσκοπεί, οπότε δεν χρειάζεται το εμπόριο.
Αυτές οι τέσσερις [αυτάρκειες] είναι το μάνα εξ Ουρανού κι αυτό σημαίνει πως όποιοι το έχουν τρέφονται από τον Ουρανό. Όποιοι τρέφονται από τον Ουρανό, γιατί να χρειαστούν τροφή ανθρώπων;
Έχουν αυτοί ανθρώπινη μορφή, δίχως όμως τα πάθη του συναισθηματισμού. Έχοντας την ανθρώπινη μορφή κι έτσι ταυτότητα συνδέονται με ανθρώπους Μη έχοντας όμως συναισθηματισμό, δεν τους επηρεάζει το σωστό -και- λάθος. Μοιάζουν μικροί κι ασήμαντοι καθώς σμίγουν με τους πολλούς. Όντας όμως μεγάλοι και σημαντικοί στρέφονται προς τη Βασιλεία του Ουρανού.
Ο μαθητής Hui Zi ρώτησε τον Τζουάνγκ Τζου: “Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι δίχως πάθη συναισθηματισμού;”
Ο δάσκαλος απάντησε: “Βεβαίως υπάρχουν.”
Ο μαθητής ξαναρώτησε: “Μα τι κάνει άνθρωπο τον άνθρωπο δίχως πάθη;”
Ο δάσκαλος απάντησε: “Το Τάο του δίνει [ανθρώπινη] ενουσία κι ο Ουρανός ανθρώπινη μορφή. Πώς λοιπόν να μην είναι άνθρωπος;”
Ο Χούι Ζι επανήλθε: “Μα αφού είναι άνθρωπος, πώς να μην έχει πάθη;”
Ο Τζουάνγκ Τζου εξήγησε: “Συναισθηματισμός είναι ορθό και λάθος, μου αρέσει δεν μου αρέσει. Ο άνθρωπος δίχως αυτά τα πάθη, δεν αφήνει αρέσκειες κι απαρέσκειες να εισέλθουν και να χαλάσουν την εσωτερική του ευταξία. Ακολουθεί αδιάκοπα τον φυσικό ρυθμό και δεν κοιτά να εμπλουτίσει την υλική ζωή του.”
“Μα αν δεν βελτιώσεις τη ζωή,” ρώτησε ο Χούι Ζι, “Πώς θα ζήσεις;”
“Το Τάο σου δίνει την ενουσία,” είπε ξανά ο Τζουάνγκ Τζου, “κι ο Ουρανός ανθρώπινη μορφή. Μα δεν σου δίνουν έμφυτο μηχανισμό να εισάγει αρέσκειες κι απαρέσκειες που θα χαλάσουν την εσωτερική σου ευταξία. Μα εσύ τώρα μένεις μακριά από το πνεύμα σου και σπαταλάς τη νόησή σου στα τιποτένια. Ακουμπάς στο μεγάλο δέντρο εδώ και χάνεσαι σ’ αυτή την πυκνή σκιά σε χαύνωση! Ο Ουρανός σου χάρισε αυτήν την έξοχη μορφή και συ την καταχράσαι με ευτελή ερωτήματα.”
