1. Ο Wang Guo (=Έντιμο Επακόλουθο) συμβούλευε τον Peng/Tse Yang (Επίμονος Οπτιμιστής) να περιμένουν τον Gong Yue Hsio κι εξηγεί:-
Ο Yi Jie είναι δίχως αρετή μα ευρυμαθής. Δεν σέβεται όσους ανάπτυξαν το πνεύμα τους μα υποκλίνεται σε όσους έχουν πλούτο και δύναμη. Καθώς δεν μπορεί να βοηθήσει τους ενάρετους, τρέχει μακριά μόλις τους συναντήσει. Όποιος παγώνει τον χειμώνα φαντασιώνεται με φορεσιά της άνοιξης τη ζέστη. Κι όποιος ζεσταίνεται [το καλοκαίρι] τον παγωμένο άνεμο του χειμώνα.
Ο βασιλιάς του Chu φέρεται έτσι. Πάντοτε σοβαροφανής απαιτεί σεβασμό. Αν νιώσει πως είσαι ένοχος δεν συγχωρεί και πέφτει πάνω σου σαν τίγρης. Μόνο ένας επιτήδειος που αναδείχνει τη σπουδαιότητά του έχει την εύνοιά του.
2. Ο αληθινός σοφός όμως σαν πιέζεται από πενία κάνει τους δικούς του να παραβλέπουν τη στέρησή του. Όταν πάλι έχει εξουσία, κάνει τους άλλους Λόρδους να ξεχνούν το δικό του αξίωμα σαν να είναι εκείνοι εξέχοντες. Με τους κατώτερους, μοιράζεται με απόλαυση τις εμπειρίες τους. Χαίρεται βλέποντας το Τάο διάχυτο στους συνανθρώπους του χωρίς να χάνει τον εαυτό του. Συχνά σωπαίνει κι οι άλλοι στην παρουσία του τρέφονται με αρμονία, μεταμορφώνονται σαν τα παιδιά προς τον πατέρα τους απολαμβάνοντας τη σχέση τους. Τέτοια είναι η καρδιά του [Gong] και πάντα συνεργάζεται σε δράση μαζί με άλλους. Γι’ αυτό λέω να περιμένουμε τον Gong Yue Hsio!
Ο αληθινός σοφός σαν να τυλίγεται μετάξια όταν σε μια ενότητα τα αγκαλιάζει όλα, μα δεν γνωρίζει “εγώ το κάνω” αποδίδοντάς το στη Φύση. Η ροή της ζωής τον οδηγεί και του Ουρανού η εντολή ενώ στον εαυτό του εκείνος μένει σταθερός και για τους άλλους γίνεται οδηγός σοφός. Αν γύρευε τη γνώση όλη την ώρα, αν αγχωνόταν για το πού πηγαίνει, πότε και πώς θα έβρισκε ανάπαυση;
Άλλοι είναι που βλέπουν την ομορφιά στο όμορφο πλάσμα. Ακόμα κι όταν εκείνο κοιτάει σε καθρέφτη, αν δεν του το πουν οι άλλοι δεν θα το ξέρει. Είτε το ξέρει, όμως, είτε όχι, είτε το ακούει είτε όχι, δεν σταματά η ευχαρίστησή του και οι άνθρωποι δεν σταματούν την ομορφιά του να θαυμάζουν. Η Φύση έτσι το ορίζει.
Ομοίως η αγάπη του εκφράζεται στον κόσμο. Όμως ακόμα κι αν του εξηγήσουν τι είναι η αγάπη, αν δεν του πουν πως αγαπά ο ίδιος, εκείνος δεν το ξέρει. Είτε το ξέρει, όμως, είτε όχι, είτε το άκουσε είτε όχι, εκείνος δεν παύει να αγαπά τον κόσμο κι ο κόσμος νιώθει ασφαλής κοντά του. Η φύση έτσι το ορίζει.
3. Το παλιό οικείο τοπίο στην αναγνώρισή του χαροποιεί τον ταξιδευτή [που επιστρέφει]. Ακόμα κι αν εννιά δέκατα του τοπίου έχουν γεμίσει αγριάδες που το αλλοιώνουν, νιώθει ευχαρίστηση παρηγοριάς. Πόση επιπλέον ευχαρίστηση αν έβλεπε ό,τι κοιτούσε [ως ανάμνηση] και άκουγε ό,τι ακροαζόταν. Κάθε εντύπωση θα ξεχώριζε σαν ένας πύργος υψηλός στη μέση άλλων μικροκτισμάτων.
(Η χαρά του ταξιδευτή υποδηλώνει την ευχαρίστηση του νου που επιστρέφει στη συνειδησία του ίδιου του εαυτού του)
Ο Jen Hsiang έφθασε στο κέντρο [όπου όλες οι ακτίνες δημιουργίας συγκλίνουν] – έφθασε κι έμεινε. Δεν αναγνώριζε αρχίνημα και τέλος πλέον, ούτε μορφές ούτε ποσότητες. Όντας ένα με το Αέναο σε όλα, δεν άλλαζε κι ας αλλάζουν όλα. Και αλλάζαν όλα μα η ενότητα έμενε.
Αν κάποιος θέλει να έχει ως δάσκαλο τον Ουρανό δεν θα κατανοούσε τις εντολές του γιατί ο νους του θα έτρεχε στα εγκόσμια. Έτσι τίποτα δεν θα κατόρθωνε. Ο γνωστικός δεν επιχειρεί τον ουρανό, ούτε να ελέγχει πράγματα κι ανθρώπους ή να έχει ένα αρχίνημα. Μένει σε αρμονία με κάθε κίνηση των άλλων, δεν αντιστέκεται. Κινείται όπως κινούνται, δεν τα καθοδηγεί.
Πώς σαν εκείνον γινόμαστε ευπροσάρμοστοι κι εμείς;
4. Όταν ο Tang ανήλθε στην εξουσία πήρε ως σύμβουλό του τον αξιωματούχο Deng Heng (=Ανεβαίνει συνεχώς). Άκουε προσεκτικά τις συμβουλές του, μα δεν άφηνε τον εαυτό του να περιορίζεται από αυτές. Επειδή τα επιτεύγματά του τον βοήθησαν να προσαρμοστεί άνετα στη θέση του, μπόρεσε να κρατήσει τον τίτλο του – κι ο δάσκαλος κέρδισε φήμη. Έτσι έμεινε στην παράδοση φιλοσοφικών σχολών.
Αργότερα ο Κομφούκιος κουράστηκε προσπαθώντας να το κατανοήσει όλο αυτό, να πάρει κάποιο μάθημα.
Ο Yung Cheng [= δάσκαλος του Λάου Τσου] έλεγε κάπως αινιγματικά στα μέλη της φυλής: “Αν εξαφανίσετε τις μέρες, δεν θα υπάρχει το έτος. Δίχως εσωτερικό δεν υπάρχει εξωτερικό”.
