1. Ο δάσκαλος Τζουάνγκ Τζου εξήγησε:
Το Τάο είναι εκείνο που καλύπτει άνωθεν όλα τα όντα και τα στηρίζει κάτωθεν. Το άπλωμα του ξεχειλίσματός του είναι μεγαλύτερο από τον μεγαλύτερο ωκεανό. Ο άριστος ας έχει επίγνωση αποδιώχνοντας από τον νου του την αλαζονεία.
Η δράση δίχως παρέμβαση στα πράγματα λέγεται να είναι ουράνια.
Η ομιλία που ρέει δίχως προσπάθεια λέγεται να είναι ενάρετη.
Η αγάπη που μόνο ωφελεί πρόσωπα και πράγματα είναι καλοσύνη.
Η διάκριση των διαφορών και θέαση της ενότητας είναι μεγαλοσύνη.
Η συμπεριφορά που δεν ζητά σεβασμό ή ανταπόδοση είναι γενναιοδωρία.
Η συνένωση στον εαυτό μας μυρίων διαφορετικών λέγεται πλούτος.
Η αναγνώριση των φυσικών ιδιοτήτων λέγεται να είναι ορθή κατεύθυνση.
Η ανάπτυξη αυτών των ιδιοτήτων λέγεται να είναι η ευστάθεια.
Η εναρμόνιση με το Τάο είναι η ολοκλήρωση.
Η αποφυγή εμπλοκής με άλλη βούληση λέγεται τελειότητα.
2. Όταν ο άριστος έχει εμπειραθεί αυτές τις δέκα ποιότητες δέχεται στην καρδιά του, σαν σε θηκάρι, όλες τις ερχόμενες επιδράσεις δείχνοντας τη μεγαλοσύνη του νου του. Και ζει σε αφθονία έστω κι αν όλα τα άλλα τον αφήσουν.
[Μετατρέπει σε πλούτο πνευματικής ενέργειας ακόμα και αρνητικά φαινόμενα.]Έτσι αφήνει τον χρυσό στην υπόγεια φλέβα του στον λόφο και τα μαργαριτάρια στα βάθη του ωκεανού. Δεν επιδιώκει κέρδη, συναλλαγές και αγοροπωλησίες, ούτε αποθησαυρίζει πλούτη και τιμές. Δεν νιώθει ευχαρίστηση με μακροζωία ούτε δυσαρέσκεια με πρόωρο θάνατο. Δεν αποδίδει σπουδαιότητα σε πλούτη και αξιώματα ούτε περιφρονεί τη φτώχεια. Δεν εμποδίζει άλλους από κέρδη για να έχει ο ίδιος όφελος ούτε θέλει να εξουσιάσει τον κόσμο για επίδειξη.
3. Η ειδικότητα του αρίστου είναι στη συνειδητοποίηση πως όλα τα όντα ενώνονται σε ζωντανή αλληλεπίδραση, ενώ ζωή και θάνατος του είναι ίδιο.
Ο άνθρωπος της αριστείας περνά απαρατήρητος με το κοινό παρουσιαστικό του… Η αρετή του απλώνεται και οι άλλοι παίρνουν ό,τι χρειάζονται… Μια ύπαρξη που στρέφεται κατά της αρετής είναι ανούσια… Με την έκλαμψη της έμπνευσης η αριστεία του ακτινοβολεί και όλα τα όντα προσχωρούν σε κείνη…
Τυλιγμένος με βαθύ σκοτάδι ο άριστος βλέπει το φως που ανατέλλει… Βυθίζεται βαθύτερα στο πνεύμα και, υπερβαίνοντας το, φθάνει στην Πρωτουσία. Έτσι μπορεί να ενώνεται με όλα τα όντα.
