1. Σε προηγούμενα άρθρα 344. Φιλοσοφία: Νοημοσύνη, άνθρωπος, φυτά, Γαία, 346. Φιλοσοφία: Νοημοσύνη, φυτά, άνθρωπος, Γαία (2) εξέτασα την επίδραση του ανθρώπου άμεσα με τη νόηση μόνο δίχως υλική επαφή πάνω σε φυτά (με λόγια, μουσική, απλή παρουσία). Στο προηγούμενο 360. Φιλοσοφία: Απλή αυτογνωσία εξέτασα την επίδραση σε μηχανές πάλι άμεσα με τη νόηση μόνο δίχως υλική επαφή.
Σήμερα εξετάζω την άμεση επίδραση της νόησης ενός ανθρώπου πάνω σε ζωντανούς οργανισμούς, δηλαδή ζώα και άλλους ανθρώπους.
Έρευνες που έγιναν σε όλο τον κόσμο έχουν δείξει πως η ανθρώπινη πρόθεση μπορεί να επιδράσει άμεσα πάνω σε βακτήρια, μαγιά, φυτά, μυρμήγκια, κοτόπουλα, ποντίκια, αρουραίους, γάτες, σκυλιά και ανθρώπους (κύτταρα κι ένζυμα). Μελέτες ανθρώπων έδειξαν πως μια ομάδα μπορούσε να επηρεάσει άμεσα το μάτι, τις κινήσεις, την αναπνοή, ακόμα και τους εγκεφαλικούς ρυθμούς μιας άλλης ομάδας. Οι επιδράσεις ήταν μικρές μα παρουσιάζονταν με συνέπεια και σταθερότητα. Αφορούσαν κοινούς ανθρώπους που επιστρατεύτηκαν να δοκιμάσουν αυτή την ικανότητα για πρώτη φορά (M. Schlitz & W Braud: “Distant intentionality and healing: assessing the evidence” ( 1997 Alternative therapies 3(6), σελ. 62-73.)
2. Υπήρξαν πολλές πρακτικές έρευνες. Αυτές του Maimonides Medical Center στο Μπρούκλιν, Νέας Υόρκης, ήταν οι πιο πειστικές σχετικά με την τηλεπάθεια στα τέλη της δεκαετίας 1960. Αυτές αναλύθηκαν από πανεπιστημιακό στατιστικό που είχε ειδικευθεί σε ψυχικές έρευνες και βρέθηκαν να έχουν επιτυχία κατά 87%. Τέτοιο ποσοστό για να επιτευχθεί τυχαία έχει πιθανότητες 1 στις 250.000.
Ο William Braud, καθηγητής Εμπειρικής Ψυχολογίας στο Huston άφησε την έδρα του για να εργαστεί στο Mind Science Foundation (Σαν Αντόνιο, Τέξας). Ήθελε να αποδείξει πως, αφού υπήρχαν αυτές οι δυνάμεις τηλεπάθειας και ψυχοκίνησης, ο άνθρωπος μπορούσε να επηρεάσει την κατάσταση και συμπεριφορά άλλων. Αυτό θα είχε μεγάλη επίδραση στις θεραπευτικές μεθόδους. Αποφάσισε να ξεκινήσει με μικρά ψάρια (Gymnotus carapo) που εκπέμπουν ηλεκτρικό παλμό και μογγολικούς αρουραίους που είναι φιλικοί και καθαροί και τους αρέσει να τρέχουν πάνω σε τροχούς.
Τα πειράματα του Braud είχαν επιτυχία. Εθελοντές έκαναν τα ψάρια να αλλάξουν κατεύθυνση και ταχύτητα και να εκπέμπουν την ίδια στιγμή τον ηλεκτρικό παλμό τους τον οποίο λάμβαναν ηλεκτρόδια κολλημένα στο ενυδρείο. Άλλοι πάλι επικεντρώθηκαν στους αρουραίους που αύξησαν την ταχύτητά τους πάνω στον τροχό. ( σελ. 129: The field Lynne McTaggart 2001/2002 Harpers, Λονδίνο, Νέα Υόρκη.)
3. O Braud προχώρησε μετά σε ανθρώπους με το απλό πείραμα όπου κάποιος κοιτά επίμονα κάποιον άλλο από πίσω. Ή το νοιώθει ο άλλος ή όχι.
Ταυτόχρονα οι αισθητήρες μιας συσκευής που μετρά τη διέγερση του δέρματος (Electro Dermal Activity, EDA) λόγω υποσυνείδητης έντασης (στρες, φόβος, οργή) ήταν προσαρτημένες στο δέρμα του παθητικού μετόχου – που θα ένιωθε πως κάποιος/κάποια τον κοιτούσε .
Το πείραμα έγινε αρκετές φορές σε 16 σειρές και σημείωσε επιτυχία 59% που είναι πολύ πιο πάνω από το τυχαίο (50%). Μερικές φορές ο άνθρωπος δεν ένιωθε το κοίταγμα, έλεγε, μα η συσκευή έδειχνε ανεβασμένη ένταση.
Ο Braud προχώρησε με ομαδικά πειράματα καθησύχασης: χρησιμοποίησε μια μικρή ομάδα εθελοντών που είχαν σχετική ηρεμία και αυτοέλεγχο και μια δεύτερη που είχαν νευρικότητα και αστάθεια. Τα μέλη της δεύτερης ομάδας δέχονταν πιο εύκολα την επίδραση κάποιου άλλου. (Είναι φυσικό διότι έχουν συνήθως πιο αδύναμη άμυνα.)
4. Ο Braud δοκίμασε και άλλα πειράματα με στόχο πάντα την άμεση δίχως υλική επαφή επίδραση της νόησης ενός ανθρώπου πάνω σε άλλο. Παρατήρησε πως αν μειωνόταν η απορρόφηση αισθητήριων εντυπώσεων και η συνακόλουθη βαβούρα στον νου κάποιου, τότε αυτός μπορούσε να δεχθεί και να παρατηρήσει πιο εύκολα την επίδραση που κάποιος άλλος είχε πάνω του.
Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις, ο παθητικός μέτοχος μπορούσε επίσης να νιώσει και να σταματήσει εύκολα αρνητικές επιδράσεις που του έστελναν άλλοι. (“Further studies in bio-PK effects” στο R White & J Solfvin (eds) Research in Parapsychology σελ. 45 -8.)
Όμοια πειράματα είχαν γίνει νωρίτερα στο Μεξικό με όμοια αποτελέσματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις όπου γινόταν μέτρηση ηλεκτροεγκεφαλο- γραφημάτων, το μυαλό με τα πιο σταθερά κύματα επιδρούσε στο πιο ασταθές.
Ο νους με την περισσότερη ησυχία κι ευταξία είχε και την μεγαλύτερη δύναμη να επιδράσει σε άλλον οργανισμό.
Μια επισκόπηση των ευρημάτων του Braud βρίσκεται στο βιβλίο του Distant Mental Influence 2003, Russell Targ Editions.
