1. Όλοι περπατάμε και στη νεότητά μας όλοι μπορούμε να τρέξουμε. Μα μερικοί άνθρωποι τρέχουν πολύ γρήγορα πολύ νωρίς – πιο γρήγορα του συνηθισμένου κοινού ανθρώπου. Μετά, με κατάλληλη καθοδηγούμενη από ειδικούς εκπαίδευση κι εξάσκηση επιτυγχάνουν ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα γίνονται (πρωτ)αθλητές σε Εθνικούς, Παγκόσμιους και Ολυμπιακούς αγώνες. Και μερικοί εξαιρετικοί δρομείς κάνουν ρεκόρ.
Αλλά, μην ξεχνάμε, όλοι, μα όλοι, μπορούμε να περπατάμε και να τρέχουμε και με λίγη εξάσκηση μπορούμε να τρέξουμε ταχύτερα από τον κοινό μέσο όρο. Αυτά σχετικά με μια σωματική δύναμη.
Το ίδιο ισχύει για την πνευματική ή, ορθότερα, τη συνειδησιακή μας δύναμη. Όλοι έχουμε νοημοσύνη και αυτό-συνειδησία σε κάποιο βαθμό. Μερικοί πολύ νωρίς ανακαλύπτουν πως έχουν παραπάνω από τον κοινό μέσο όρο και θέλουν να έχουν περισσότερη συνειδησία, περισσότερη νοημοσύνη που τους βοηθάει (όχι να λύνουν σουντόκου και σταυρόλεξα μα) να εισδύσουν βαθύτερα στον νου και τον ψυχολογικό τους κόσμο και να κατανοήσουν καλύτερα το περιβάλλον και τις αληθινές σχέσεις μεταξύ φαινομένων, όχι έτσι όπως τα παρουσιάζουν οι μηχανιστικές επιστήμες.
2. Στην αναζήτηση αυτή της ανώτερης (αυτο)συνειδησίας ο άνθρωπος κάνει γρήγορα πολλές ανακαλύψεις για τη ψυχολογία του, τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά του. Αυτά τα έχω περιγράψει αναλυτικά και μάλιστα 2 ή 3 φορές σε προηγούμενα άρθρα.
Κάποια ωραία ώρα συνειδητοποιεί πως δεν είναι τόσο ξεχωριστός όπως νομίζει, δεν είναι μια μεμονωμένη νησίδα στον ωκεανό της ύπαρξης, μα συνδέεται με όλα τα όντα στο περιβάλλον του.
Υπάρχει μια αμοιβαιότητα, ένα συνεχές δούναι–λαβείν μεταξύ εμού (κι εσού, αναγνώστη και αναγνώστρια) και όλων των πραγμάτων και πλασμάτων και φαινομένων που με/σε/μας περιβάλλουν.
Το σύμπαν, συγκεντρωμένο στο άμεσο περιβάλλον μας, σε αυτό το ηλιακό σύστημα, σε αυτόν τον πλανήτη, σε αυτή τη γειτονιά της Οργανικής Ζωής και της Ανθρωπότητας, σε αυτή την κοινότητα, σε αυτή την οικογένεια, μας φροντίζει ακατάπαυστα και παρέχει τα πάντα για τις ανάγκες μας, σωματικές, νοητικές και πνευματικές – άσχετα με το ότι εμείς δεν θέλουμε να κάνουμε μια ορθολογική πανανθρώπινη διανομή των παροχών.
3. Ομοίως εμείς δίνουμε, χωρίς να το ξέρουμε, χωρίς να το θέλουμε, δίνουμε από την ουσία μας διάφορες ενέργειες λεπτές και χοντρές.
Καθώς αναπνέουμε εκπέμπουμε με κάθε εκπνοή μας διοξείδιο του άνθρακα με το οποίο τρέφονται μέσα στη μέρα τα φυτά. Όλοι το κάνουμε αυτό χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Όταν πίνουμε και τρώμε, μέρος της τροφής μετατρέπεται σε υλικά για τους διάφορους ιστούς του σώματος. Μέρος, όμως, καθώς και άλλα άχρηστα υλικά, όπως νεκρά κύτταρα, αποβάλλονται ως περιττώματα και απεκκρίσεις ελαίων, ιδρώτα και παρόμοια. Αλλά, καθώς το πεπτικό σύστημα παράγει τον ένα λεπτότερο ιστό μετά τον άλλο, κάποια ώρα, μετά το γενετήσιο υλικό σπέρματος στον άντρα και ωαρίων στη γυναίκα, παράγονται τα κύματα ηλεκτρομαγνητισμού και φωτονίων μα και η νοητική ενέργεια που θα χρησιμοποιηθεί για τη διατύπωση σκέψεων και συναισθημάτων.
4. Για να αναπτυχθούμε ως έμβρυα στη μήτρα της μητέρας μας (ή του σωλήνα) πρέπει να τρεφόμαστε από το πεπτικό σύστημα της μητέρας μας (ή τους ορούς του σωλήνα) που είναι λαχανικά και χόρτα, γαλακτοκομικά, δημητριακά και φρούτα, ψάρια και πτηνά και κρεατικά. Για να μεγαλώσουμε και να μακροημερεύσουμε κι εμείς πρέπει να τρώμε τακτικά τις ίδιες αυτές τροφές ή μια επιλογή από αυτές, ανάλογα με τα γούστα μας.
Κάπου στη διαδικασία της πέψης εισέρχεται και ο αέρας που συμβάλλει στην κάθαρση του αίματος το οποίο κυκλοφορεί και διατρέφει όργανα και ιστούς ακατάπαυστα και μεταφέρει και αποβάλλει ακαθαρσίες.
Το άμεσο περιβάλλον που μας τρέφει είναι μια φέτα του μεγάλου σύμπαντος που περιέχει τα πάντα. Εκτός από την υλική τροφή, το νερό και τον αέρα, παρέχει μέσω του ήλιου την κατάλληλη για μας θερμοκρασία. Παρέχει επίσης υπεριώδεις και άλλες ακτινοβολίες από μακρινούς Γαλαξίες την αξία των οποίων δεν γνωρίζουμε πλήρως.
5. Αυτά όλα γίνονται στο υλικό επίπεδο της ύπαρξης.
Στο ίδιο επίπεδο ανταποδίδουμε κι εμείς τροφή για τη βιόσφαιρα με τα περιττώματα που εκβάλλουμε καθημερινά και τελικά με τη διάλυση του χοντρού σώματος όταν αυτό πεθάνει.
Όλοι το κάνουμε αυτό. Όπως όλοι εκπέμπουμε κύματα ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας και φωτονίων. Μερικοί έχουν την ικανότητα να θεραπεύουν άλλους ή να επιδρούν πάνω σε άλλα υλικά σώματα – νερό, μέταλλα κλπ.
Αλλά έχουμε και τη νόηση που πρέπει να είναι ενέργεια, πολύ λεπτότερη, μη-μετρήσιμη. Η νοημοσύνη μας επίσης, ή ορισμένες εκδηλώσεις της σε λεπτό μη-μετρήσιμο επίπεδο, πρέπει να επιδρούν στο περιβάλλον μας, σε άλλους ανθρώπους, ζώα, φυτά και άψυχα υλικά σώματα.
Πως γίνεται η επίδραση αυτή και τι προκαλεί;
