1. Οι Kakadu είναι φυλές στη βορειοανατολική περιοχή της Βόρειας Περιφέρειας της Αυστραλίας. Ο μύθος αυτός περιγράφει τη γένεση των ανθρώπων από τη θεότητα της γονιμότητας Imberοmbera και του γίγαντα Wuraka ο οποίος διασχίζει τη χώρα προς τον ανατέλλοντα ήλιο. Η σχέση μεταξύ των δύο δεν καθορίζεται. Υπάρχει μεγάλη αφέλεια στην περιγραφή και πολλά σημεία μένουν δυσνόητα. Ο μύθος: –
2. Ο Wuraka ήρθε από τη δύση περπατώντας μέσα στη θάλασσα. Τα πόδια του πατούσαν στον βυθό μα ήταν τόσο ψηλός που το κεφάλι του βρισκόταν πάνω από τη θαλάσσια επιφάνεια. Βγήκε στη ξηρά στο σημείο Allukaladi ανάμεσα στα βουνά που είναι τώρα γνωστά ως Bidwell & Roe–βουνά που ο ίδιος δημιούργησε. Το πρώτο μέρος όπου κοιμήθηκε πάνω στη ξηρά ήταν το Weralia. Μετά προχώρησε στο Umurunguk, στο Aolkerakuk και στο Aruwurkwain: σε καθένα από αυτά επίσης κοιμήθηκε μια νύχτα.
Η γυναίκα Ιmberombera επίσης περπάτησε δια μέσου της θάλασσας κι έφθασε στο μέρος που σήμερα είναι γνωστό ως Malay Bay, μα το παλιό ντόπιο όνομα είναι Wungaram. Τον Wuraka τον συνάντησε στο Aruwarkwain και του είπε « που πηγαίνεις;» Εκείνος είπε « πηγαίνω κατ’ ευθείαν μέσα από τη ζούγκλα στον ανατέλλοντα ήλιο». Η πρώτη γλώσσα που μίλησαν ήταν Iwraidja, η γλώσσα που μιλιέται στο λιμάνι Essington.
Η Imberombera είχε μια τεράστια κοιλιά μέσα στην οποία κουβαλούσε πολλά παιδιά. Στο κεφάλι της φορούσε έναν κρίκο από μπαμπού από τον οποίο κρέμονταν σακούλες με γλυκές ρίζες (yam). Στο χέρι κρατούσε τη μακριά βέργα wairbi.
Στο Marpur, κοντά στο μέρος που συνάντησε τον Wuraka άφησε δυο παιδάκια, ένα αγόρι–πνεύμα κι ένα κορίτσι–πνεύμα και τους είπε να μιλούν τη γλώσσα Iwaidja. Εκεί επίσης φύτεψε ρίζες yam και είπε στα παιδάκια -Mungatiddajam «Αυτές είναι καλές για φάγωμα».
Καθώς συνέχισε το ταξίδι της η Imberombera έστελνε παιδιά – πνεύματα σε διαφορετικά μέρη της χώρας λέγοντάς τους να μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Τα έστειλε σε 10 διαφορετικά μέρη. Καθένα από αυτά τα μέρη έγινε ο βασικός καταυλισμός για καθεμιά από τις αντίστοιχες φυλές….
3. Η αφήγηση είναι αφελέστατη. Δεν πρόκειται ακριβώς για ανθρωπογονία μα για εξήγηση του πώς βρέθηκαν εκεί οι διάφορες (δέκα) φυλές. Ήρθαν από τα δυτικά, ενώ η συνήθης θεώρηση λέει πως ήρθαν από τον βορρά και προχώρησαν δυτικά και ανατολικά προς τα νότια μέρη.Είναι αξιοσημείωτο πως δεν αναφέρεται βάρκα ή πλοιάριο με κουπιά και πανιά. Βέβαια, είναι πιθανό κάποια ομάδα να ήρθε από τα δυτικά αργότερα – όπως εικάζεται για ένα κύμα Ινδών.
Μαζί με τα παιδιά η Imberombera αφήνει φυτεμένες και τις ρίζες yam (δηλαδή, σαφώς γεωργική καλλιέργεια) και δίνει διαφορετικές γλώσσες.
Τα παιδιά είναι « πνεύματα» διότι αυτή ήταν η γενικότερη πίστη των Αβορίγινων – πως τα πνεύματα προϋπάρχουν, ενσαρκώνονται στη μήτρα της μητέρας, γεννιούνται και, όταν πεθαίνουν, επιστρέφουν στον αόρατο κόσμο των πνευμάτων.
Η παρουσία του Ουαράκα μένει εντελώς ανεξήγητη. Τι κάνει αυτός; Ποιος ο ρόλος του; Γιατί συναντά την Ιμπερομπέρα; Τι σημαίνει πρακτικά η ευθεία πορεία του προς την ανατολή;… Αν ήταν για να εξηγηθεί η ιερότητα των τοποθεσιών, σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν επινοηθεί άλλες αιτίες, πιο στενά συνυφασμένες με την κύρια πλοκή: η ίδια η Ιμπερομπέρα, που είναι και η πρωταγωνίστρια στην αφήγηση, θα μπορούσε να είχε αναπαυθεί σε κείνα τα μέρη.
4. Οι ασάφειες δείχνουν πως, κατά πάσα πιθανότητα, ο μύθος είναι ατελής, λειψός. Πρέπει να περιέχει ένα αρχαίο ανθρωπογονικό στοιχείο, που αποτελεί τη βάση του, μα δεν διασώθηκε στην ολότητα του και αργότερα, πιο πρόσφατα, καλλωπίστηκαν ή απλουστεύθηκαν μερικά στοιχεία.
Αυτό ισχύει για όλους του μύθους που έχω διαβάσει – κάποτε σε 2 ή 3 εκδοχές που διαφέρουν σε μικρές λεπτομέρειες.
Με παραξενεύει το γεγονός, ότι, όπως μου φαίνεται, μερικές ιστορίες μοιάζουν να είναι κατάλοιπα πολύ παλαιότερων και αρτιότερων μύθων των οποίων η βαθύτερη σημασία έχει λησμονηθεί.
Και γι αυτό, υποθέτω, γίνεται λόγος τις τελευταίες δεκαετίες για κάποιου είδους ανασύνθεσης της μυθολογίας των Αβορίγινων. (Βλ. π.χ. σελ. 77, Indigenous Kinship with the Natural World, των Rose Deborah, James Diana, Watson Christine, NSW National Parks &Wildlife Service, 2003.)
