1. Η αντίληψή μου, η προσέγγισή μου σχετικά με την ευρύτερη Αριστερά γενικά είναι ανένδοτα εχθρική. Διότι δεν βρίσκω αρχές και λογική συνέπεια στη θεωρία και, ακόμα λιγότερο, στην πράξη.
Πάρτε το εξής πρόσφατο παράδειγμα.
Ένας 70χρονος καθηγητής της Φυσικής με περγαμηνές από βρετανικά πανεπιστήμια (Κέμπριτζ, Λονδίνου) που δίδαξε σε πολλά ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια ως το 2015 και διετέλεσε υπουργός Παιδείας (Νοεμ. 2016 ως Ιουλ. 2019) ρώτησε «Ποιος ακριβώς αποφασίζει ότι [κάτι] είναι αξιόποινη πράξη;»
Ναι πρόκειται για τον κ. Κώστα Γαβρόγλου, τσιπριστή μεγάλου βεληνεκούς.
Τι αξία έχουν όσα έχει μάθει και διδάσκει ή εκφράζει όταν δεν έχει καταλάβει πως το Σύνταγμα και οι Νόμοι αποφασίζουν ποια είναι αξιόποινη πράξη. Εκτός και να υποκρίνεται πως δεν ξέρει, που είναι μια συνηθέστατη στάση, δηλαδή υποκρισία ή απλά ψέμα, στους αναρχοαριστερούς.
Ή ακόμα χειρότερα, εκτός αν υπονοούσε, όπως ο Λένιν και η λαμπρή παράδοσή του καταπίεσης και τρόμου, πως ο νόμος είναι η Επανάσταση και, ιδίως τώρα, η τσιπρική αντιπολίτευση με διαδηλώσεις και καταστροφικά κινήματα.
2. Τον Απρίλιο 2011 ο νομπελίστας βιολόγος, υπέργηρος 85χρονος James Watson, επρόκειτο να μιλήσει στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Μερικοί πεφωτισμένοι αγωνιστές της επαναστατικής «προοδευτικής» Αριστεράς του επιτέθηκαν με καδρόνια και τον εμπόδισαν.
Ο θεσμός του «ασύλου» που υποτίθεται προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών (όπως αυτά που θα έλεγε ο βιολόγος) προστάτευσε όχι τον ομιλητή αλλά τους εγκληματίες που τον εμπόδισαν με απειλές κατά της σωματικής του ακεραιότητας!
Μπουλούκια μπαχαλάκηδων βουτυρόπαιδων (συχνά από τα βόρεια προάστια) καίνε, σπάνε, προπηλακίζουν, ξυλοφορτώνουν (ανάλογα) ανθρώπους, κάδους, μαγαζιά, τρόλεϊ κ.λπ. και μετά οχυρώνονται στο «άσυλο» του ΕΜΠ.
Η κακόβουλη ρηχότητα και υποκρισία των αναρχοαριστερών και σπουδαγμένων μάλιστα ρωτά «Ποιος αποφασίζει τι είναι αξιόποινη πράξη;»
3. Μα ο ίδιος ο κ. Γαβρόγλου, λιβανιστής της αναρχοαριστερής υποκρισίας, ως υπουργός θέσπισε τον νόμο 4485/2017 για την επέμβαση της «δημόσιας δύναμης» στα ΑΕΙ «σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής» – όπως στην περίπτωση του βιολόγου νομπελίστα και τόσων άλλων!
Άγνωστοι «αγωνιστές» απείλησαν βάναυσα την κα Μαρία Ευθυμίου αν εκείνη δεν υιοθετήσει τις δικές τους απόψεις!
Όμοιοι κατέστρεψαν το γραφείο της κας Χ. Ζαραφωνίτου στην Πάντειο εκφράζοντας αλληλεγγύη σε αναρχικό κρατούμενο!
Όμοιοι επιτέθηκαν κατά του ίδιου του Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατηγορώντας τον για συνεργασία με την αστυνομία προς εξάλειψη του εμπορίου σε χώρους γύρω από το πανεπιστήμιο!
«Ποιος αποφασίζει τι είναι κακούργημα κι έγκλημα;»
Αλλά σίγουρα βλέπετε τη σχιζοφρένεια και υποκρισία του ρηχού καθηγητή και υπουργού της Αναρχοαριστεράς!…
4. Πώς μπορεί κανείς να δώσει σημασία και να συζητήσει λογικά και πολιτισμένα με ανδρείκελα που εκφέρουν τόσο ξεδιάντροπα τέτοιες αντιφάσεις;
Στην εφηβεία του μπορεί ένας νέος να πιστέψει τα εγχειρίδια και τσιτάτα του ΚΚ για την ανάπτυξη και άνοδο του Ανθρώπου στο περίλαμπρο κομμουνιστικό/σοσιαλιστικό μέλλον. Μα τέτοια πλάνη δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Ιδίως καθώς συναντά τους απαράτσικ του ΚΚ, τους αξιωματούχους και τους μπρατσάκηδες μπράβους στις απεργίες και διαδηλώσεις.
Βλέπει κανείς τότε τις τρομακτικές αντιφάσεις τόσο στα λόγια και στις θεωρίες όσο και μεταξύ λόγων και πράξεων.
Δεν έχω διαβάσει ούτε μια δημοσίευση της Αναρχοαριστεράς (ακόμα και την έκδοση του Κούλογλου με τους ανανεωτικούς!) που να ευσταθεί στο φως μιας αμείλικτα αμερόληπτης λογικής εξέτασης. Διότι η σύνολη θεωρία βασίζεται σε ψεύδη και αντιφάσεις.
Αφενός είναι ο ανώτερος Άνθρωπος με την ιερότητα της ζωής του και της αξιοπρέπειας του, με τις ελευθερίες του (έκφρασης, μετακίνησης κ.λπ.) και την τελειοποίηση των ταλέντων και δεξιοτήτων του. Αφετέρου είναι ο σοσιαλισμός, με την ισότητα, το ένα κόμμα και τη μια ιδεολογία του, το κράτος με τη δικτατορία που σχεδιάζει, επιβάλλει κι εποπτεύει, αφαιρώντας κάθε ανεξαρτησία.
Αυτά δεν συμβαδίζουν. Ούτε συνάντησα ούτε διάβασα για κάποιον αριστερό (Λένιν, Στάλιν, Μάο, Κάστρο κ.λπ.) που είχε αρκετή νοημοσύνη και ικανότητα ώστε να οδηγήσει ανθρώπους σε ανώτερα επίπεδα ανάπτυξης και αξιοσύνης. Όλοι τους έμειναν προσκολλημένοι στην εξουσία.
Δεν ντράπηκαν πριν την κατάρρευση των ανοησιών τους, δεν ντρέπονται μετά!!!
