1. Ασφαλώς κι εσείς καλοί μου αναγνώστες μαθαίνετε, αν δεν έχετε αντιληφθεί από παρατήρηση και πείρα, για τις ανισότητες πλούτου και εισοδημάτων στις ανεπτυγμένες χώρες.
Λαϊκιστές μπαρουφολόγοι κομματάρχες χρησιμοποιούν αυτό το φαινόμενο στις πολιτικές τους ως μέσο για να προσελκύουν τα φτωχότερα στρώματα. Πολλοί σε αυτά τα στρώματα δεν είναι τόσο δυσαρεστημένοι, μα οι λαϊκιστές (κυρίως της Αναρχοαριστεράς) τους υποδαυλίζουν έτσι που να νιώθουν δυσαρεστημένοι και να στηρίζουν τους πονηρούς αυτούς πολιτικάντηδες, που είναι γεμάτοι μοχθηρία και φιλοδοξία.
Από την άλλη, λέγεται πως οι δημοκράτες, φιλελεύθεροι μεταρρυθμιστές στις πολιτισμένες κοινωνίες πρέπει να προχωρούν σε «γενναίες πολιτικές άμβλυνσης των ανισοτήτων».
Υπάρχει πολλή παλαβομάρα εδώ. α) Γιατί επηρεάζονται οι απλοί πολίτες των φτωχότερων στρωμάτων από ασυνάρτητους, φωνακλάδες λαϊκιστές που θέλουν μόνο την εξουσία; β) Πως προκύπτουν ανισότητες και φτωχά στρώματα; Γιατί να μην βρεθούν οι αιτίες αντί να γίνονται οι «αμβλύνσεις» που σπάνια επιτυγχάνουν;
2. Το πρώτο ερώτημα είναι πολύ εύκολο. Οι πολίτες δεν έχουν καλή εκπαίδευση πουθενά ούτε από γονείς ούτε από δασκάλους ούτε από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ. Αν εκπαιδεύονταν στην ευρύτερη κουλτούρα, και στις πανανθρώπινες αξίες της δικαιοσύνης κι ελευθερίας και λογικής σκέψης, κανένας λαϊκιστής εξυπνάκιας, απατεώνας δεν θα μπορούσε να τους παραπλανήσει. Δυστυχώς οι πολιτικάντηδες, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς που θα έπρεπε, με κατάλληλη παιδεία, να φροντίζουν ώστε η νέα γενιά να γίνεται καλύτερη, αδιαφορούν και φροντίζουν μάλλον να την κάνουν κατά τη δική τους εικόνα και ομοίωση, δηλ. χειρότερη!
Ποιες είναι αυτές οι αξίες που πρέπει να εμπεδωθούν νωρίς σε όλα τα μικρά παιδιά;
Να μη βλάπτουν άλλα πλάσματα. Να μην εξαπατούν λέγοντας ψέματα. Να μην κλέβουν. Να μη νοθεύουν ουσίες, σχέσεις και θεσμούς. Να μη συσσωρεύουν π.χ. πράγματα που δεν χρησιμοποιούν.
3. Το δεύτερο θέμα χρειάζεται αναλυτική, λογική προσέγγιση.
Γιατί αποδεχόμαστε αιώνες τώρα τις ανισότητες; Είναι φυσικές;
Ναι οπωσδήποτε υπάρχουν πολλές εκ φύσεως διαφορές στους ανθρώπους και αυτές δημιουργούν ανισότητες. Πρώτα ο σωματότυπος διαφέρει: άλλοι άντρες, άλλοι γυναίκες· άλλοι ψηλοί, άλλοι κοντοί· άλλοι γρήγοροι, ευέλικτοι, και άλλοι δύσκαμπτοι, αργοί. Μερικοί μάλιστα γεννιούνται με αναπηρίες ή χρόνιες παθήσεις και καταφανώς υστερούν σε ανάλογους τομείς και χρειάζονται κοινωνική πρόνοια, αν δεν έχουν συγγενείς να τους προσφέρουν την αναγκαία περίθαλψη.
Αλλά εκεί που οι ανισότητες είναι πολύ πιο κρίσιμες είναι το πεδίο της νοημοσύνης. Άλλοι φέρνουν μαζί τους ταλέντα, άλλοι όχι· άλλοι πάλι πολύ νωρίς εκδηλώνουν εξυπνάδα, άλλοι όχι – και μερικοί μένουν καθυστερημένοι και νοητικά υπανάπτυκτοι όλη τους τη ζωή· άλλοι δείχνουν εργατικότητα κι επιμέλεια, άλλοι όχι.
Υπάρχουν και άλλες διαφορές και ανισότητες που οπωσδήποτε βοηθούν ή εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη των πολιτών. Όσοι δεν αναπτύσσουν τη νοημοσύνη τους εξάπαντος θα υστερήσουν και σε υλικό πλούτο – εκτός και αν έχουν γεννηθεί σε τέτοια οικογένεια.
4. Όλες αυτές οι φυσικές διαφορές κάποια ώρα στο ξεδίπλωμα της ανθρώπινης ιστορίας μάλλον προκάλεσαν αισθητή ανισότητα στην κατοχή πλούτου. Αυτές οι ανισότητες στη συνέχεια μπορεί να εδραίωσαν άνισα σε πλούτο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα ή τάξεις.
Όμως εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε τέτοια στρώματα από τάξεις που εκτελούσαν λειτουργίες μέσα στον κοινωνικό οργανισμό – αναγκαίες λειτουργίες όπως διακυβέρνηση, διδασκαλία, εμπόριο και παραγωγή και υπηρετική εργασία.
Κάποια στιγμή προφανώς οι πλούσιοι και ισχυρότεροι πήραν την εξουσία και θέσπισαν νόμους που διαιώνιζαν υπέρ τους το πλεονέκτημα του πλούτου και της ισχύος μέσω γαιοκτησίας.
Αυτά είναι εικασίες. Δεν γνωρίζουμε πώς στην απαρχή της γνωστής μας ιστορίας γύρω στο 2.500 πκχ. παρουσιάστηκαν οι ανισότητες στα κοινωνικά στρώματα. Μα η βασική αιτία ήταν και είναι η ιδιοκτησία της γης.
Αυτό το θέμα το έχω εξετάσει εκτενώς σε πολλά προηγούμενα άρθρα. Και η λογική λύση που πρότεινα ακολουθώντας τους κλασικούς οικονομολόγους από τους Γάλλους Φυσιοκράτες και τον Άνταμ Σμιθ ως τους σύγχρονους, είναι η Γεωφορολόγηση ως μοναδικός φόρος. Υπάρχουν πολλά άρθρα για το θέμα της Γεωφορολόγησης στη σειρά Πολιτική Οικονομία.
