Μετά από 2000-1800 έτη οι χριστιανοί θεολόγοι και ιεράρχες προσποιούνται ακόμα πως δεν υπάρχουν αυτές οι μικρές και μεγάλες αντιφάσεις…
Εδώ επικεντρώνομαι στις αντιφάσεις των Ευαγγελίων μα με μια διαφορά. Έχω ασχοληθεί εκτεταμένα στο παρελθόν: π.χ. Φιλ706: Θεόπνευστες Γραφές, Φιλ755: Ιησού γέννηση κλπ.
Μερικές είναι τόσο κραυγαλέες που απορείς πώς οι θεολόγοι και ιεράρχες τις αγνοούν με τόση αμεριμνησία. Π.χ. ο Ματθαίος και ο Μάρκος έχουν τον Ιησού πάνω στον σταυρό να κραυγάζει με απελπισία “Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;” Και είναι πολύ ενδιαφέρον ότι δεν επικαλείται τον “Πατέρα”! Από την άλλη, ο Λουκάς και ο Ιωάννης έχουν τον εσταυρωμένο Χριστό να ελέγχει την όλη κατάσταση και να παραδίδει το πνεύμα ήρεμα.
Εκατοντάδες λόγιοι και μη έχουν γράψει βιβλία υποδείχνοντας αυτές και άλλες αντιφάσεις στην Καινή Διαθήκη, μα οι σεπτοί θεολόγοι και ιεράρχες μας”αγρόν αγοράζουν”. Αυτοί προτιμούν ν’ ασχολούνται με ανοησίες όπωςδήθεν αιρέσεις αντί με το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού – και κυρίως την εφαρμογή του στην καθημερινότητα.
Ο Ωριγένης (185-251), μαθητής του Κλήμη Αλεξανδρείας (περ. 150-215) είναι από τους πρώτους πατέρες που επεσήμανε τις αντιφάσεις. Αναθεματίστηκε αργότερα τον 6ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη από τον Ιουστινιανό και τη Θεοδώρα. Μα ως τότε ήταν εξαιρετικά δημοφιλής ως υπερασπιστής του Χριστιανισμού κατά των παγανιστών. Αυτός, λοιπόν, στον 3ο αιώνα ήδη εντόπισε τις αντιφάσεις κι έγραψε στα Σχόλια στον Ιωάννη, κεφ.10:
“Αν οι ασυμφωνίες στα Ευαγγέλια δεν λυθούν, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την εμπιστοσύνη μας στα Ευαγγέλια, ότι δηλαδή είναι αλήθεια και γράφτηκαν από θείο πνεύμα κι έτσι είναι καταγραφές άξιες εμπιστοσύνης…
Όσοι αποδέχονται τα 4 Ευαγγέλια και δεν ενοχλούνται από τις ασυμφωνίες θα πρέπει όμως να τις εξηγήσουν πειστικά. Π.χ. έχουμε τις 40 ημέρες του πειρασμού [του Ιησού στην έρημο], μια περίοδος για την οποία δεν υπάρχει αρκετό διάστημα στο Κατά Ιωάννη. Θα πρέπει επίσης να εξηγήσουν πότε ακριβώς ο Κύριος έφθασε στην Καπερναούμ. Αν, όπως λέει ο Ιωάννης, ήταν μετά την 6η μέρα από τη βάπτισή του (οπότε μάζευε μαθητές), η οποία ήταν η μέρα του Γάμου εις Κανά, τότε σαφέστατα δεν μπορεί να έγινε ο πειρασμός και ο Ιωάννης [Βαπτιστής] δεν είχε συλληφθεί!
“Υπάρχουν”, συνεχίζει ο Ωριγένης, “πολλά άλλα σημεία που κάθε προσεκτικός μελετητής των Ευαγγελίων θα βρει πως δεν ταιριάζουν με τη γενικότερη αφήγηση. Αυτά θα τα παραθέσω στη συνέχεια στον αναγνώστη καθώς τα συναντάμε και όπως εγώ τα διακρίνω.”
Σήμερα, μετά από 1800 έτη οι χριστιανοί θεολόγοι και ιεράρχες προσποιούνται ακόμα πως δεν υπάρχουν αυτές οι μικρές και μεγάλες αντιφάσεις και δεν κάνουν καμιά προσπάθεια ν’ αντιμετωπίσουν το σοβαρό πρόβλημα.
Είναι πιθανό να μην έχουν πειστική λύση για το πρόβλημα και να μη θέλουν να το παραδεχτούν δημόσια. Διότι τότε θα πρέπει να εγκαταλειφθεί κάθε πίστη κι εμπιστοσύνη στα Ευαγγέλια και η θρησκεία κι εκκλησία του Χριστιανισμού θα καταρρεύσει.
