1. Σε προηγούμενα άρθρα έγραψα για την ψευτοφιλοσοφία, ψευτοθρησκεία, ψευτοεπιστήμη και ψευτοτέχνη που κυριαρχούν στην εποχή μας, μια εποχή βαρβαρότητας με πλαστικά στολίδια πολιτισμού.
Είναι φυσικό, επομένως, να υπάρχει και ψευτοπνευματισμός, ψευτοαποκρυφισμός, ψευτοεσωτερισμός, ψευτοαστρολογία και παρόμοια. Θα χρησιμοποιήσω τον όρο ψευτοεσωτερισμός για να καλύψω όλες αυτές τις μελέτες.
Αυτές πέφτουν σε δύο κατηγορίες. Η μια είναι διδασκαλίες ψευτοεσωτερισμού κατασκευασμένες από ανθρώπους του εξώτερου κύκλου που, έχοντας ακούσει ή διαβάσει μερικά πράγματα, φτιάχνουν ένα δικό τους σύστημα το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με τις αρχές του εσωτερισμού που πηγάζουν από τον Εσώτερο κύκλο. Η άλλη είναι διδασκαλίες που ξεκίνησαν προωθώντας τις φιλοσοφικές/ψυχολογικές (ή θρησκευτικές) αρχές του Εσώτερου κύκλου και μετά διαστρεβλώθηκαν και νεκρώθηκαν.
Η πρώτη κατηγορία είναι τόσο καταφανώς επίπλαστη και ρηχή που πολύ γρήγορα ο νοήμων αναγνώστης ή αναζητητής θα διακόψει κάθε σχέση. Θα συνεχίσουν μόνο αφελείς, ανίδεοι και εύπιστοι άνθρωποι που εντυπωσιάζονται πολύ εύκολα με δήθεν εκδηλώσεις του μυστηριακού, θαυμαστού κόσμου των πνευμάτων ή θεών.
Η δεύτερη κατηγορία είναι γερασμένες ή νεκρωμένες διδαχές που ξεκίνησαν σε ειδικές Σχολές ως ζωντανές διδασκαλίες από τον Εσώτερο κύκλο αλλά κάποια ώρα έχασαν την ενέργεια, τη ζωντάνια και τη σημασία τους. Οι τωρινοί δάσκαλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια θέματα με τα ίδια περίπου λόγια και τις ίδιες υποσχέσεις, μα ούτε οι ίδιοι ούτε οι οπαδοί τους τα καταλαβαίνουν ή μπορούν να δείξουν καμιά πρόοδο ανέλιξης.
2. Ο γνήσιος εσωτερισμός πάντα σχετίζεται με και προωθεί την ανέλιξη. Έχει τρεις προσεγγίσεις: της δράσης, της αφοσίωσης και της γνώσης. Αυτό σχετίζεται με τους τρεις βασικούς τύπους ανθρώπου – τον ενεργητικό, τον λατρευτικό και τον γνωστικό.
Κάθε προσέγγιση (οδός, δρόμος, ατραπός) έχει, με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο, τρεις βασικούς άξονες: ένας είναι η ψυχολογία που βοηθάει να καταλάβει ο άνθρωπος τη δική του ψυχοσύνθεση· άλλος οι αδυναμίες και ικανότητες (ή τάλαντά) του και οι σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους και με την κοινωνία στην οποία ζει· τρίτος η κοσμολογία που δείχνει τη φύση των κόσμων και τη θέση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν καθώς και τη σχέση του με το Υπέρτατο Ον (Θεός, Δημιουργός, Κύριος, Απόλυτο).
Κάθε προσέγγιση έχει τη θεωρητική και την πρακτική της πλευρά. Η δεύτερη έχει πολύ συγκεκριμένες ασκήσεις και πειθαρχίες που περνούν σιγά σιγά στη γενικότερη συμπεριφορά και γίνονται τρόπος ζωής.
Όχι μόνο η πρακτική αλλά και η θεωρητική πλευρά είναι προσγειωμένη χωρίς εξωγήινα και φανταστικά φαινόμενα. Οι μύθοι και το υπερφυσικό ερμηνεύονται, δεν περνούν ως πραγματικότητα.
Αλλά το κυριότερο και σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με την πιο αρνητική και σκοτεινή πλευρά του (τον εγωισμό, τη ματαιοδοξία και την πελώρια αυταπάτη στην οποία ζει), αλλά και στη σταδιακή απελευθέρωση από αυτήν.
3. Παραδόξως, στους πλείστους ανθρώπους ο γνήσιος εσωτερισμός καθεαυτός είναι δυσπρόσιτος και φθάνει σε αυτούς μέσω διάφορων μορφών ψευτοεσωτερισμού, όπως ο πνευματισμός, ο αποκρυφισμός, ο γιόγκα, η θεοσοφία, η αστρολογία, κάποια ξένη φιλοσοφία ή θρησκεία και παρόμοια. Και αυτό διότι οι πιο πολλοί δεν μπορούν να δεχθούν άμεσα μια χαμηλή έστω μορφή εσωτερικής διδασκαλίας.
Οι θρησκείες, ο Βουδισμός, ο Χριστιανισμός, ξεκίνησαν ως σχολές εσωτερισμού μα σύντομα ξέπεσαν σε κατηχήσεις του φανταστικού. Στα Ευαγγέλια, π.χ., ο Χριστός φέρεται να μιλά για την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας όπου να ’ναι και τους λέει να ετοιμάζονται (Ματθ 24.3, Μαρκ 13.3, Λκ 21.20)! Και ο Παύλος στην Α΄ προς Θεσσαλονικείς (4.16-18) λέει παρόμοια – πως θα αιωρούνται στον αέρα και θα τους κρατάνε άγγελοι κ.λπ.! Αυτά όλα γράφτηκαν λίγα χρόνια ή λίγες δεκαετίες μετά τη σταύρωση.
Είναι δυνατόν ο Ιησούς να δίδαξε τέτοιες αναλήθειες;
Άλλες σύγχρονες ψευτοεσωτερικές οργανώσεις μιλούν για το “αστρικό” φως και την “αστρική” ουσία ή σφαίρα κι εννοούν κάποια “ύλη” λεπτή μέσω της οποίας μπορούν να μεταδοθούν ιδιότητες ή δυνάμεις σε άλλα πράγματα ή πρόσωπα κατά μαγικό τρόπο. Μιλούν επίσης για ασώματα πνεύματα ή “αστρικά” όντα που ανήκουν σε υπερφυσικό πεδίο και μπορούν να μας επηρεάζουν. Άλλοι μάλιστα “δέχονται” μηνύματα από κάποιο υπερφυσικό ον που μένει σε κάποιο άστρο ή στο φεγγάρι.
Υπάρχουν και οι ασκήσεις γιόγκα (να διπλώνεις το σώμα, να έχεις τα πόδια πίσω από τον αυχένα, να στέκεσαι στο κεφάλι κ.λπ.) και τελετές από εξωτικές θρησκείες ή πρακτικές όπου συγκεντρώνεσαι σε εικονίδια στον νου και παρόμοια.
Αυτό που δεν συναντάς είναι μια συστηματική μελέτη που σε φέρνει αντιμέτωπο με την πιο αρνητική και σκοτεινή πλευρά σου – την αυταπάτη, τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία – και μια πρακτική μέθοδο που σε οδηγεί σταδιακά σε μεγαλύτερη ελευθερία από αυτήν.
4. Όποιος έχει αληθινή ευαισθησία (ή “καθαρή καρδιά”) ή κάπως ανεπτυγμένη διάκριση διαβλέπει αόριστα κάποια αλήθεια πέρα ή πίσω από όλες αυτές τις φανταστικές και παρηκμασμένες διδασκαλίες και ψάχνοντας εντονότερα βρίσκει στο τέλος μια σχολή πραγματικού εσωτερισμού.
Εδώ πρέπει να εισάγω την ιδέα της μετενσωμάτωσης (μετενσάρκωσης ή μετεμψύχωσης). Ένας άνθρωπος δεν περνά όλα τα στάδια της ανέλιξης, που είναι ουσιαστικά η απομάκρυνση/διάλυση των εμποδίων του εγωισμού από τον ψυχικό ή νοητικό μας κόσμο, σε μια ενσωμάτωση 60 ή 80 ετών, ούτε και από μια οργάνωση ψευτοαποκρυφισμού σε μια γνήσια σχολή. Χρειάζονται πολλές ενσωματώσεις.
Δεν υπάρχει καμιά στέρεη απόδειξη για την μετενσωμάτωση. Κανείς πεθαμένος δεν έχει επιστρέψει να μας διαφωτίσει. Κι εμείς, εκτός από τις σπάνιες περιπτώσεις των déjà-vu (όταν θυμόμαστε ή αναγνωρίζουμε ή νιώθουμε πως έχουμε ξαναβρεθεί εδώ), δεν θυμόμαστε εμπειρίες από παρελθούσες ενσωματώσεις.
Αλλά η ιδέα της επανενσωμάτωσης προέρχεται από τον Εσώτερο κύκλο και θα την κοιτάξουμε σύντομα.
