Κατανοώντας τα Μυστήρια: Wen Tzu 65-67
Οι μικρόψυχοι προωθούν έργα προσδοκώντας κέρδος. Οι ενάρετοι προωθούν έργα προσδοκώντας δικαιοσύνη. Δεν κάνεις το καλό για να αποκτήσεις φήμη, αλλά η φήμη θα ακολουθήσει. Με τη φήμη δεν προσδοκάς κέρδος, αλλά το κέρδος θα ακολουθήσει. Η δράση μπορεί να είναι ίδια μα το τελικό αποτέλεσμα είναι διαφορετικό. Έτσι ακολουθεί απώλεια εκεί που υπήρξε κέρδος.
Εκείνοι που τα λόγια τους δεν έχουν αλήθεια και συνέπεια και που η συμπεριφορά τους δεν είναι κατάλληλη και συνεπής, είναι οι μικρόψυχοι. Όσοι δείχνουν οξυδέρκεια σε ένα θέμα και δεξιότητα σε μια τέχνη είναι οι μεσαίοι. Όσοι έχουν αναπτυχθεί πλήρως και χρησιμοποιούν τις ικανότητές τους με μέτρο είναι οι σοφοί…
Η ζήση μας είναι αυτή από την οποία εξαρτιόμαστε πρόσκαιρα. Ο θάνατος είναι εκεί όπου τελικά καταλήγουμε. Έτσι όταν υπάρχει τάξη στον κόσμο προστατευόμαστε με τη δικαιοσύνη. Όταν δεν υπάρχει τάξη προστατεύουμε τη δικαιοσύνη με τον εαυτό μας. Η ημέρα του θανάτου είναι το τέλος του ταξιδιού. Οι ιδανικοί άνθρωποι φροντίζουν για την ενότητα και την έχουν τρόπο ζωής.
Η ζωή είναι αυτό που δεχόμαστε από το σύμπαν. Το πεπρωμένο είναι αυτό που συναντάμε στη ζήση μας. Αν κάποιος έχει ένα ταλέντο μα δεν ζει στην κατάλληλη εποχή, αυτό είναι η Φύση.
Πάντα μπορεί να υπάρχει τρόπος να επιδιώξουμε κάτι, μα το αν θα το επιτύχουμε είναι ζήτημα Πεπρωμένου. Οι ιδανικοί άνθρωποι κάνουν το καλό μα δεν θα δρέψουν κατ’ ανάγκη την ευλογία του. Δεν έχουν καμιά θέληση να κάνουν κακό, μα δεν θα αποφύγουν κατ’ ανάγκη φασαρίες.
Οι ιδανικοί άνθρωποι προοδεύουν όταν συναντούν τον σωστό καιρό κι επιτυγχάνουν με δικαιοσύνη: η τύχη δε παίζει ρόλο. Αν ο καιρός δεν είναι ο σωστός, συγκρατιούνται και αναβάλλουν ευγενικά. Δεν υπάρχει καμιά ατυχία…
Τέτοια είναι η συναισθηματική άποψη των ανθρώπων που θα ενδώσουν στην καλοσύνη παρά στη βία.
Αρετή είναι όταν δίνεις, όχι όταν παίρνεις. Όταν οι σοφοί θέλουν να εκτιμώνται από άλλους, πρώτα εκτιμούν άλλους. Για να είναι σεβαστοί σε άλλους, πρώτα σέβονται άλλους. Αν θέλουν να υπερνικήσουν άλλους πρώτα υπερνικούν τον εαυτό τους κι έτσι ταπεινώνονται. Είναι και ευγενείς και ταπεινοί μένοντας με το Τάο που τα ρυθμίζει αυτά.
Οι άρχοντες σοφοί της αρχαιότητας μιλούσαν ταπεινά σε άλλους κι έβαζαν τον εαυτό τους πίσω από άλλους. Γι’ αυτό ο λαός τους αποδεχόταν μ’ ευχαρίστηση και τους υποστήριζε χωρίς να τους θεωρεί βάρος. Η αρετή τους ήταν πρόθυμη και η διάθεσή τους ευπροσήγορη.
Αν λοιπόν γνωρίζεις πως το δόσιμο είναι πάρσιμο και πως η φαινομενική υποχώρηση είναι πρόοδος, είσαι κοντά στο Τάο.
