Μιχάλης Τσιντσίνης
Αν δεν υπήρχε η ανακοίνωση του τομέα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε κανείς εύκολα να την επινοήσει. Πρόκειται για ανθολογία που θα ταίριαζε να επιγράφεται «40 χρόνια μπροσούρες». «Σκοταδισμός», «καταστολή», «πειθάρχηση», «αυταρχισμός», «ταξικές επιλογές»· και, βεβαίως, Σπουδαστικό της Ασφάλειας.
Με την εκταφή των συνθηματολογικών λειψάνων του αμφιθεατρικού συνδικαλισμού της δεκαετίας του ’80, η αξιωματική αντιπολίτευση αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια – για τη φύλαξή τους, το όριο στον χρόνο σπουδών και τη θέσπιση βάσης εισαγωγής. Ο Νίκος Φίλης, ως τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, ολοκλήρωσε το ρεπερτόριο με την πατροπαράδοτη απειλή: οι ρυθμίσεις, είπε, δεν θα εφαρμοστούν στην πράξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει έτσι στην κυβέρνηση τη χάρη να προσέλθει στην αντιπαράθεση αρματωμένος με όλα τα κλισέ του «μονοψήφιου» εαυτού του: καχυποψία για την αστυνομία, σαν να ήταν ξένη δύναμη κατοχής· υπεράσπιση του status quo στα πανεπιστήμια, σαν να μη χρειαζόταν να αλλάξει κάτι στη λειτουργία τους· ασυναίσθητη «ταξική προκατάληψη» εις βάρος των μαθητών που γράφουν κάτω από τη βάση, σαν να ήταν οι κακές επιδόσεις μονοπώλιο των φτωχών.
H Αριστερά ανακυκλώνει τον λόγο που άρθρωνε όταν ο Φίλης ήταν ακόμη φοιτητής. Ταυτίζει το σχέδιο για παρουσία της αστυνομίας σε πέντε μεγάλα πανεπιστήμια με το Σπουδαστικό της Ασφάλειας. Και ταυτίζεται έτσι η ίδια, οικειοθελώς και προληπτικά, με τυχόν απόπειρες εκτροχιασμού της πανεπιστημιακής ζωής με βία και δολιοφθορές.
Απέναντι σε αυτή την προβλέψιμα αυτοκαταστροφική στάση –που αψηφά το πλειοψηφικό αίτημα για αλλαγές στα ΑΕΙ– η κυβέρνηση μπορεί απλώς να αντιτάξει την ακαταμάχητη μονοτονία του αυτονόητου: ποιον θα βλάψει η εγκατάσταση συστημάτων ελεγχόμενης εισόδου στα ιδρύματα; Ποιος φοβάται τις περιπολίες των αστυνομικών στα μεγάλα campus; Ποιος θέλει να υπάρχουν πανεπιστημιακά τμήματα – ταμπέλες, όπου εγγράφονται φοιτητές με βαθμολογία χαμηλότερη της μονάδας;
Υπάρχουν στη συμπολίτευση παράγοντες που περιμένουν το νομοσχέδιο για να κάνουν επίδειξη φρονήματος «νόμου και τάξης». Υπάρχουν εκείνοι που έχουν δείξει ότι δεν είναι σε θέση να υπολογίσουν ότι, όταν φορτίζουν ήδη ώριμες μεταρρυθμίσεις με ιδεολογικά απωθημένα και σκιαμαχίες ενάντια σε «ηγεμονίες της Αριστεράς», ρυμουλκούνται στο πεδίο όπου προτιμά ο αντίπαλος.
Καμία από τις πρόνοιες του νομοσχεδίου που βρίσκεται ήδη σε διαβούλευση δεν χρήζει τάχα δογματικής υπεράσπισης. Η μετατροπή της συζήτησης σε θεολογική διαμάχη συμφέρει την πλευρά που έχει μόνο τα παλιά της φλάμπουρα να ανεμίσει. Συμφέρει μόνο τους συντηρητικούς, που στην περίπτωση των πανεπιστημίων και όχι μόνον, δεν είναι οι δεξιοί.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
