Άγγελος Στάγκος
Η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την COVID-19, και την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα, ανέδειξε για ακόμη μία φορά ένα βασικό ελληνικό χαρακτηριστικό. Οτι είναι πολύ δύσκολο στο πολιτικό σύστημα να αναγνωρίσει και να επικεντρωθεί στην ουσία ενός πολύ μεγάλου προβλήματος, μάλλον γιατί προέρχεται από και ταυτόχρονα απευθύνεται σε μια κοινωνία που αδυνατεί σε μεγάλο βαθμό να προνοήσει και να αντιμετωπίσει συλλογικά έναν κίνδυνο που την απειλεί, εφόσον προϋποθέτει κάποιο σχετικό ξεβόλεμα. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τέτοιες συμπεριφορές παρατηρούνται και σε άλλες κοινωνίες με αφορμή την πανδημία, αλλά εκεί τουλάχιστον δεν παίρνουν μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος. Εξαίρεση οι ΗΠΑ, η Βραζιλία και άλλες χώρες με ηγεσίες που ρέπουν προς τον λαϊκίστικο αυταρχισμό.
Στην πραγματικότητα, όσα ειπώθηκαν ή καταγγέλθηκαν στη Βουλή έχουν μικρή σημασία μπροστά στη διαπίστωση ότι και στην Ελλάδα, όπως στην Ευρώπη και στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, ο κορωνοϊός πάλι σαρώνει. Παρά τις καλές επιδόσεις στο πρώτο κύμα, θα ήταν θαύμα αν η δική μας χώρα αποτελούσε όαση ανοσίας όταν παντού άλλου, και γύρω μας, επελαύνει ακάθεκτος. Η μόνη αποτελεσματική αντίσταση θα ήταν πιθανώς η εφαρμογή ενός καθολικού lockdown σε όλη την επικράτεια, μετά κλεισίματος της χώρας για έναν ολόκληρο χρόνο. Αδύνατο να γίνει φυσικά κάτι τέτοιο, για προφανείς πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και ψυχολογικούς λόγους. Αυτό που έγινε ήταν η προσαρμογή λίγο-πολύ στις αποφάσεις, στις μεθόδους και στις διαδικασίες του συνόλου των ευρωπαϊκών χωρών. Το ίδιο άλλωστε συνεχίζει να γίνεται και είναι εύλογο.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι τι κάνουμε τώρα για να αποφύγουμε τα χειρότερα, αν μπορούμε να τα αποφύγουμε πλέον, αφού δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε ήδη στο «κατακόκκινο», όπως και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ισως είναι αργά, αλλά σε συνδυασμό με μια γενική «επιστράτευση» εξοπλισμού, χώρων και ανθρώπων, η μόνη λύση είναι πια η λήψη των ακραίων μέτρων, με τις οικονομικές συνέπειες που δυστυχώς περιλαμβάνουν, και η πειθάρχηση του πληθυσμού με σιδερένια πυγμή, όπως στην Κίνα. Η εμπειρία των τελευταίων μηνών, εδώ και σχεδόν παντού, έχει δείξει ότι τα κοινά που δεν δείχνουν διάθεση να πειθαρχήσουν, παρά μόνο με το «ζόρι», είναι πολλά και συνιστούν σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Στη συγκυρία του κορωνοϊού, η διαγωγή τους αποτελεί απειλή για το σύνολο και η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να χρησιμοποιεί το «μαστίγιο».
Δεν είναι άγνωστα αυτά τα κοινά. Είναι γνωστά και καθορισμένα. Πρόκειται για τους νεολαίους που νιώθουν οι ίδιοι ασφαλείς, αδιαφορούν για τις επιπτώσεις σε άλλους, έχουν μάθει στην απειθαρχία χωρίς τιμωρία στο όνομα του φιλελευθερισμού, θεωρούν ότι επαναστατούν απέναντι στο σύστημα και αισθάνονται (δίκαια) ότι οι προοπτικές τους είναι περιορισμένες. Είναι οι θρησκόληπτοι που πιστεύουν ότι ο Θεός τούς προστατεύει και στην Ελλάδα ενθαρρύνονται από μεγάλο μέρος της επίσημης Εκκλησίας, γεγονός που συντελεί στο πρόβλημα. Είναι οι διάφοροι «ψεκασμένοι» και όσοι επηρεάζονται από fake news δοξασίες, μαζί με τις χιλιάδες χαμηλής αντίληψης, που δεν είναι δυνατόν να συμμορφωθούν με την πειθώ. Είναι οι αρκετοί απατεωνίσκοι που παραβιάζουν τα μέτρα για να «οικονομήσουν» και είναι και οι πολιτικοί αρνητές. Αυτοί οι τελευταίοι έξω συντάσσονται με τύπους σαν τον Τραμπ και τους ομοίους του, στην Ελλάδα έχουν ως πρότυπο τον Πολάκη, τον Βαρουφάκη και τους δικούς τους ομοίους ή βρίσκουν κάλυψη στην αγκαλιά του ΚΚΕ, που θεωρεί δικαίωμά του να έχει δικούς του νόμους…
Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, οι ειδικοί και η κυβέρνηση έδειξαν ότι παραγνώρισαν τα χαρακτηριστικά της πόλης και άργησαν να πάρουν αυστηρά μέτρα. Μιας πόλης με μεγάλο αριθμό φοιτητών, συγκεντρωμένο σε σχετικά μικρό χώρο στο τετράγωνο Διοικητήριο – Πανεπιστημιούπολη – Παραλία – Πλατεία Ελευθερίας, η οποία επαίρεται ότι είναι «ερωτική διασκεδασούπολη», με παράδοση ανυποταξίας προς το «κράτος των Αθηνών», με μεγάλη επιρροή της ατίθασης Εκκλησίας, με εύκολες προσβάσεις και σε κοντινές αποστάσεις από άλλες μικρότερες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, που αποτελεί επίσης κέντρο καθημερινής εισόδου και εξόδου επαρχιωτών και άλλων Βαλκάνιων. Επόμενο λοιπόν ήταν να γίνει σημείο έκρηξης της πανδημίας. Δυστυχώς γι’ αυτήν, για όσους ζουν εκεί και για εκείνους που την αγαπούν.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
