Διονύσης Γουσέτης
Το μέλλον της κοινωνίας, η ευημερία των πολιτών, η δικαίωση των παιδιών μας, ακόμη και η άμυνα της χώρας, όλα εξαρτώνται από την παιδεία μας. Μια κοινωνία που το παραγνωρίζει, βρίσκεται σε παρακμή. Το δε βάθος της παρακμής αποτυπώθηκε στη Βουλή. Το σχέδιο νόμου για τα πανεπιστήμια ψηφίστηκε στις 14/7 χωρίς καν να συζητηθεί. Εγιναν οξύτατες αντιπαραθέσεις, αλλά είχαν θέματα την αποφυλάκιση του κ. Δημ. Λιγνάδη, τους λόγους που έπεσε η χούντα, την προσβολή της κ. Νίκης Κεραμέως από τον τ. υπουργό Χριστόφορο Βερναρδάκη κ.ά. Για την παιδεία, η αξιωματική αντιπολίτευση αποχώρησε και μου θύμισε την αποχώρηση του Ανδρ. Παπανδρέου το 1979 από τη συνεδρίαση της Βουλής για την ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ διότι δεν ήθελε να παρίσταται στη διάπραξη αυτού του «εγκλήματος». Τα δε λοιπά κόμματα αρνήθηκαν να ψηφίσουν τον νόμο επί της αρχής. Οταν αρνείσαι να ψηφίσεις ένα νόμο επί της αρχής, σημαίνει ότι κατά την ιδεολογία σου δεν είναι επωφελής για την κοινωνία.
Ακόμη χειρότερα. Δεν έγινε καν ιδεολογική μάχη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπεσε εντελώς έξω όταν αναδείκνυε το νομοσχέδιο ως τη «μητέρα της ιδεολογικής μάχης». Οτιδήποτε και αν έγραφε ο νόμος, η συμπεριφορά των κομμάτων θα ήταν η ίδια. Τα κριτήριά τους δεν αφορούσαν την παιδεία, αλλά την προσέλκυση ψήφων για την επιβίωσή τους ενόψει εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέφυγε στο τροπάριο της μονομαχίας «του φωτός με το σκότος». Παλιά ξεφτισμένη τακτική.
Ο νόμος ψηφίστηκε. Αυτό ήταν το εύκολο, δεδομένης της αυτοδυναμίας της Ν.Δ. Το δύσκολο είναι η εφαρμογή του. Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του δικού της νόμου από 255 βουλευτές, η Άννα Διαμαντοπούλου δήλωνε: «Ο νόμος εφαρμόζεται στο σύνολό του, εκτός από τα σημεία που αναφέρονται στη διοίκηση των ιδρυμάτων». Έδινε σαφές στίγμα ότι και τότε ο καβγάς δεν ήταν ιδεολογικός, αλλά για το «πάπλωμα». Κομματικοί εγκάθετοι, καθηγητές που εμπορεύονται τα πάντα και τραμπούκοι φοιτητοπατέρες επιβάλλουν τον δικό τους νόμο, αγνοώντας τις συνεχείς προειδοποιήσεις της διεθνούς και της ελληνικής PISA. Την ίδια ώρα, οι πολλοί υπόλοιποι μένουν σιωπηλοί υπό το κράτος του φόβου και απειλών όπως η πρόσφατη του κ. Τσίπρα: «Δεσμευόμαστε ότι το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά και θα δουλέψουμε γι’ αυτό».
Ωστόσο ο νόμος ψηφίστηκε. Κυρία Κεραμέως, μην κάνετε το λάθος της κ. Διαμαντοπούλου να εμπιστευτείτε την εφαρμογή του σε κάποιον κ. Μπαμπινιώτη.
Πηγή: Καθημερινή
