Μαρία Κατσουνάκη
«Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου», δηλώνει συγγενής του δολοφόνου της 33χρονης γυναίκας, η οποία πυροβολήθηκε εξ επαφής από τον 53χρονο σύζυγό της, γιατί, λέει, τη ζήλευε παθολογικά. Συνέβη πριν από λίγες ημέρες στο Ηράκλειο Κρήτης. Περίπου στα μέσα του μήνα, μια 27χρονη κοπέλα από περιοχή των Χανίων βρήκε το κουράγιο να ομολογήσει ότι ο πατέρας της ασελγούσε εις βάρος της εδώ και 15 χρόνια. Αυτές τις ημέρες εκδικάστηκε μια υπόθεση που συνέβη πριν από επτά χρόνια στον νομό Ηρακλείου και ουσιαστικά αθωώθηκε ο δράστης – πατέρας ο οποίος κακοποίησε σεξουαλικώς και βάναυσα τον 18χρονο φίλο της κόρης του επειδή δεν ενέκρινε τον δεσμό τους. Τον περασμένο Ιούλιο η Αμερικανίδα βιολόγος Σούζαν Ιτον δολοφονήθηκε στην Κρήτη, ο δράστης ομολόγησε.
Ενδεικτική η αναφορά των περιστατικών· δεν χρειάζεται να έχει κανείς αρχείο ή σπουδαία μνήμη για να ανακαλέσει και άλλες εγκληματικές ενέργειες με κρητική σφραγίδα (βλ. υπόθεση Βαγγέλη Γιακουμάκη). Οχι ότι παρόμοιες πράξεις δεν συμβαίνουν και σε άλλα μέρη της χώρας, όμως οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι στη Μεγαλόνησο υπάρχει ανησυχητική συσσώρευση. Είναι πολλοί όσοι αντιλαμβάνονται ότι οι εγκληματικές ενέργειες και οι αξιόποινες πράξεις που έρχονται στην επιφάνεια δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, επωάζεται χρόνια, η βία και η παραβατικότητα συγκαλύπτονται από την τοπική κοινωνία, την εξουσία και, ευρύτερα, την πολιτική εξουσία.
Υπενθυμίζουμε ότι με γενναιότητα η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης Αγγέλα Καστρινάκη είχε αναφερθεί δημόσια, τον περασμένο Ιούλιο, στο γεγονός: «Οφείλουμε να διερευνήσουμε όλες τις δικές μας συμπεριφορές (…) στον τρόπο που αντιδρούμε απέναντι στην ανομία, στην οπλοχρησία, στη βία εν γένει και στην έμφυλη βία, στη βία κατά των γυναικών, ειδικότερα».
Οι μέρες είναι εορταστικές και κανείς δεν θέλει να σκέφτεται τα δυσάρεστα. Ομως η νοσηρότητα και η παθογένεια δεν κάνουν διαλείμματα, δεν έχουν αργίες, «δουλεύουν» αδιάκοπα, ανατρέφουν κυρίως θύματα και θύτες, εκδηλώνονται πάντα επιθετικά και μολυσματικά. Χρειάζεται να οχυρωθεί η κοινωνία, αποκτώντας άμυνες και αντιστάσεις. Το πρώτο βήμα είναι η αποκάλυψη και δημόσια έκθεση του προβλήματος. Υστερα, η πολιτεία και η Δικαιοσύνη οφείλουν να αναλάβουν τον ρόλο και την ευθύνη που τους αναλογεί. Με συγκαλύψεις, υψηλές παρεμβάσεις και προστασίες, ερμηνείες όπως «τι να κάνουμε συμβαίνουν αυτά», «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου», προετοιμάζεται το επόμενο έγκλημα. Κοινή συναινέσει.
Πηγή: Καθημερινή
