Μαρία Κατσουνάκη
Μόλις δήλωσε η νέα υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ότι «θα ανακληθεί η απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης για την ίδρυση τέταρτης νομικής σχολής, στην Πάτρα», ο κ. Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να σχολιάσει πως η κίνηση αυτή δείχνει ότι, ενώ «εμείς φτιάχνουμε νέα ποιοτικά δημόσια πανεπιστημιακά τμήματα και σχολές, η Ν.Δ. τα κλείνει προκειμένου να ανοίξουν ιδιωτικά. Δήθεν, για να μη φεύγουν τα παιδιά μας έξω. Βαθιά υποκρισία». Θα μπορούσε εκεί να είχε μπει μια τελεία, οπότε θα περιοριζόμασταν στον σχολιασμό της, μεγάλης, πράγματι, δικής του, «υποκρισίας». Ομως όχι. Θεώρησε ότι πρέπει να κάνει ένα ακόμη βήμα: «Ηξερα ότι δυσαρεστήθηκε η Ν.Δ. με το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αχαΐα, αλλά δεν περίμενα ότι θα έσπευδε να τιμωρήσει έναν ολόκληρο νομό, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση της πατρίδας μας».
Και καθώς περιστρεφόταν σε κενό αέρος, ως προς τα επιχειρήματα, έπεσε στην ίδια την παγίδα που θέλησε να στήσει. Τι είπε, εν ολίγοις, ο τέως πρωθυπουργός; Οτι στο δικό του αξιοκρατικό σύμπαν τα κριτήρια των αποφάσεων συναρτώνται με το παλαιότερο παλιό, της ρουσφετολογικής συναλλαγής. Τουτέστιν: με ψηφίζεις/σε διορίζω/ιδρύω πανεπιστημιακή σχολή κ.ο.κ. Αδύνατον, προφανώς, να ισχύει το αυτονόητο ότι «δεν είναι θέμα Πάτρας αλλά 4ης Νομικής Σχολής, καθώς η χώρα έχει χιλιάδες άνεργους δικηγόρους».
Θα μπορούσε ο κ. Τσίπρας να μας αιφνιδιάσει ευχάριστα, προτείνοντας έναν αντιπολιτευτικό λόγο θεμελιωμένο στον αντίλογο. Να αναφερθεί, δηλαδή, στη μελέτη επιστημονικής σκοπιμότητας (;) που προηγήθηκε της απόφασής τους για την Πάτρα. Οχι, όμως. Το κυρίαρχο πνεύμα είναι ο ρακένδυτος, πλέον, πολιτικαντισμός: σύμφωνα με τον χάρτη των εκλογικών αποτελεσμάτων πορευόμαστε, επιβραβεύοντας τους μεν (με παροχές), τιμωρώντας τους δε (χωρίς παροχές).
Το ερώτημα που τίθεται εμπεριέχει ήδη και την απάντηση: θα μπορούσε o ΣΥΡΙΖΑ να ασκήσει αντιπολίτευση με σύγχρονους όρους, να μετασχηματιστεί δηλαδή από ένα ακραία ιδεοληπτικό κόμμα σε «μια μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη», όπως επιθυμεί ο κ. Τσίπρας; «Θα προχωρήσουμε με τομές», είπε τη βραδιά των εκλογών. Πώς εννοεί, όμως, τις «τομές» όταν πριν από λίγους μήνες ψήφισε την ίδρυση τμήματος Αεροδιαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας στα Ψαχνά Ευβοίας; Το πρόβλημα δεν είναι η απόσταση των Ψαχνών από το Χιούστον. Είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διανύσει την απόσταση από το πελατειακό στο προοδευτικό.
Πηγή: Καθημερινή
