Τάκης Θεοδωρόπουλος
Οι κάλπες μπορεί να είναι άδειες ακόμη, όμως το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Αν η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει συντριβή, βαριά ήττα ή απλώς ήττα είναι σχεδόν τεχνική υπόθεση. Τόσο τεχνική, ώστε να μετράνε η θερμοκρασία της Κυριακής, το ενδεχόμενο μελτέμι και οι άδειες του Ιουλίου. Το ουσιώδες είναι αλλού. Το ουσιώδες είναι ότι η πολιτική ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη καταρρεύσει. Η δημοκρατία έχει ήδη κάνει τον απολογισμό της, και το εκλογικό σώμα έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του. Η τετραετία κλείνει με την αποκαθήλωση των διαχειριστών της. Η αποκαθήλωση δεν έχει ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Η ιδεολογία προϋποθέτει συνεκτική αντίληψη του κόσμου, με αρχή, μέση και τέλος. Κοινώς, αντίληψη που σαρώνει το παρελθόν και αντιμετωπίζει το παρόν ως μεταβατικό στάδιο του μέλλοντος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιδεολογικές εμμονές, τρέφεται με ιδεολογήματα, όμως δεν έχει ιδεολογία. Τα πορτρέτα του Aρη στα υπουργικά γραφεία δεν συνιστούν αντίληψη για το παρελθόν. Οι υποσχέσεις για «ανάπτυξη» σε ένα παρόν βυθισμένο σε καταναγκαστική αδράνεια δεν ανοίγουν καμιά προοπτική. Κέρδισαν δύο εκλογές και ένα δημοψήφισμα, όμως η Ελλάδα που υποσχέθηκαν αποδείχθηκε κακάσχημη και πρόωρα γερασμένη.
Η αποκαθήλωση δεν είναι αμιγώς πολιτική. Η πολιτική προϋποθέτει κάποια συνέπεια στη διαχείριση του παρόντος. Με μόνη εξαίρεση τη βαριά φορολογία και τη σαδιστική εξουθένωση των μεσαίων στρωμάτων, την αδιαφορία για το κράτος πρόνοιας και την καταστροφή της εκπαίδευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε χωρίς πρόγραμμα. Οι περίφημες «κωλοτούμπες» του Τσίπρα, οι «πλάνες» του, οι συνεχείς παλινωδίες αυτό δείχνουν. Γι’ αυτό και δεν έχει γραμμή άμυνας για την τελευταία μάχη.
Η αποκαθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ έχει περισσότερο πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Η τετραετία πάλεψε για να φτιάξει μια ελληνική κοινωνία χαμηλών προσδοκιών και ελάχιστων απαιτήσεων. Τη βρήκε ήδη κουρασμένη και την εξάντλησε. Πάλεψε για να εθισθούμε στο χειρότερο, από την απαξίωση των θεσμών της δημοκρατίας ώς την ανομία και το μεταναστευτικό. Η ανθρώπινη ποιότητα των στελεχών της κυβέρνησης, η αμορφωσιά τους και το θράσος τους, προσπάθησε να επιβάλει το «χειρότερο» ως πρότυπο επιτυχίας. Μέχρι πριν από τρία χρόνια ελάχιστοι πίστευαν πως η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει. Ακόμη λιγότερο το πίστευαν και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες. Το επίτευγμα του Μητσοτάκη είναι ότι κατάφερε να ανατρέψει την αποδοχή του χειρότερου ως τη μόνη δυνατή προοπτική.
Τους βαρέθηκε η Ελλάδα. Εξ ου και ο πανικός τους. Η βιομηχανία καταστροφής εγγράφων που έχουν στήσει στα υπουργεία τους δείχνει ότι ούτε οι ίδιοι αντιμετωπίζουν την ήττα τους σαν πολιτική αλλαγή. Μάλλον για μεταπολίτευση τους μοιάζει.
Πηγή: Καθημερινή
