Μπάμπης Παπαδημητρίου
Δύο τρισεκατομμύρια και 600 δισεκατομμύρια ευρώ είναι το πρόσθετο χρήμα που «τύπωσε» η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τον Μάρτιο 2015. Το κόστος χρηματοδότησης των επενδύσεων μηδενίστηκε. Την Πέμπτη ο κ. Ντράγκι υποσχέθηκε να συνεχίσει την ίδια πολιτική. Η Ελλάδα δεν πήρε ούτε ένα καπίκι από όλη αυτή την περίφημη ευρω-χρηματοδότηση, που κόντεψε να γίνει αφορμή για ακόμη μία κρίση Grexit, όταν ο κ. Τσίπρας απαίτησε την ένταξη της Ελλάδας για να δεχθεί τα πρόσθετα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης, ενώ ο κ. Τσακαλώτος είχε αποδεχθεί τη μοίρα του. Σε κάθε Ευρωπαίο (πλην Ελλήνων) αναλογεί ποσό 8.000 ευρώ νομισματικής επιδότησης, αφού η ΕΚΤ έβαζε στην οικονομία κατά το ως άνω διάστημα 1,3 εκατ. ευρώ το λεπτό! Από όλα αυτά δεν πήραμε ούτε… λέπι. Και συνεχίζουμε να μην παίρνουμε τίποτε γιατί –μη σώσουμε– δεν θελήσαμε την πιστωτική γραμμή. Αντιθέτως, συμφωνήσαμε, με τεράστιο κόστος, το οποίο μάλιστα κρατά κρυφό η κυβέρνηση, να παραχώσουμε 37 δισ. στο «μαξιλάρι». Ταυτοχρόνως, το κράτος ρούφηξε και την τελευταία ρανίδα ρευστότητας, διατήρησε το μπλοκάρισμα με τα μη εξυπηρετούμενα-«κόκκινα» δάνεια, ενώ συντηρεί τη φορολογική πίεση με καταιγίδα κατασχέσεων.
Πρόκειται για μια τρελή οικονομική και νομισματική πολιτική. Απομονωμένη από τις παγκόσμιες εξελίξεις, η Ελλάδα γλιστρά στα στάσιμα νερά μιας αναιμικής οικονομίας, με τον πληθυσμό να παραμένει άνεργος, άεργος ή… συνταξιούχος. Σε αυτές τις ομάδες των ψηφοφόρων αλιεύει ο κ. Τσίπρας. Με επιδόματα, ρυθμίσεις και προσλήψεις υφαίνει κενταύριο χιτώνα για τον ηράκλειο λαό. Ηδη, μια τελευταία έκθεση της Κομισιόν εντάσσει την Ελλάδα σε «καθεστώς υπερβολικών ανισορροπιών», υπολογίζει τρύπα 15 δισ. στις επενδύσεις και μετρά την παραγωγικότητα της εργασίας (ο κύριος συντελεστής για τον πλούτο του έθνους) στο 64% του μέσου όρου της Ευρώπης. Εντούτοις, ο πρωθυπουργός θεωρεί πως η οικονομία είναι το «ατού» του, προφανώς επειδή αιωρείται σε μια πλανημένη ευδαιμονία.
Στο μεταξύ, όσοι έχουν ικανότητα λήψης αποφάσεων έχουν πατήσει το «Hold». Αναμένοντας «να βγουν» οι εκλογικές προβλέψεις. Κυρίως, όμως, γιατί χρειάζονται την επιβεβαίωση όσων έχει υποσχεθεί πως θα κάνει «αμέσως» ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάτι λίγο που πήγε να κινηθεί στις αρχές του χειμώνα, σταμάτησε. Προφανώς γιατί ο κ. Τσίπρας έδειξε πειστικός στην «απειλή» του να παρατείνει το ενοικιαστήριο του Μαξίμου μέχρι τον Οκτώβριο. Ομως, το σενάριο της βελτίωσης στους επόμενους μήνες των προσωπικών οικονομικών που θα αμβλύνει τη δυσαρέσκεια δύσκολα θα επιβεβαιωθεί. Ηδη, το τελευταίο τρίμηνο του 2018 επιβεβαίωσε τη στασιμότητα: το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,9% ετησίως, αντί του 2,5% που έγραφε ο προϋπολογισμός ή του 3% που υποσχέθηκε στους βουλευτές του σε ακόμη μία ανεδαφική πρόβλεψη.
Ο κ. Τσίπρας είναι συνεσταλμένος: νιώθει άβολα επειδή δεν κατανοεί τους μηχανισμούς της οικονομίας. Ο εξάδελφος Τσίπρας, που διατελεί και οικονομικός σύμβουλος της πρωθυπουργίας (προφανώς όταν δεν ασχολείται με τις πιο πρακτικές οικονομικές «υποθέσεις»), δεν κατορθώνει να τον ηρεμήσει, με τον μαγικό τρόπο που το πετύχαινε «ο Γιάνης». Η κανονικότητα δεν ταιριάζει στην προσωπικότητα του Αλέξη. Διαπιστώνει πως η παρέμβασή του στις ασταθείς ισορροπίες της μικρής επιχειρηματικότητας ήταν εντελώς αψυχολόγητη και μετανιώνει που εμπιστεύθηκε τις «γλυκές προβλέψεις» της υπουργού του. Η αγορά εργασίας ομοιάζει συνεχώς περισσότερο με ζούγκλα εισφοροδιαφυγής, παράνομης και παράτυπης απασχόλησης, καθώς δεκάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας προσπαθούν να επιβιώσουν μεταπηδώντας από το μειωμένο ωράριο και την ανασφάλιστη δουλειά, στο επίδομα ενοικίου και στα ελάχιστα μεροκάματα για την ασφάλιση υγείας. Ενώ η κυβέρνηση ασχολείται εμμονικά με όσους δεν εργάζονται, οι «τυχεροί» που συντηρούν τις οικογένειές τους και την υπόλοιπη Ελλάδα, δικαιολογούν, συνειρμικά, τους πιο απίθανους συνδυασμούς φοροαποφυγής, όσο ακόμη δεν αποφασίζουν να αποδράσουν από τη χώρα. Οπως παρατηρεί οξυδερκής παρατηρητής, «έφυγαν οι ικανοί κι έμειναν οι γενναίοι».
Πηγή: Καθημερινή
