Τσιχλιάς Σωκράτης
Βρήκε απαράδεκτη ο κ. Πρωθυπουργός τη φράση ότι η κυβέρνησή του είναι ο ηθικός αυτουργός της τρομοκρατικής επίθεσης που έγινε στο κτίριο που στεγάζει το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του Σκάι όπως και τα γραφεία της «Καθημερινής». Ισως έχει δίκιο. Κρίνοντας ωστόσο από το αντιπολιτευτικό του παρελθόν αλλά και από το διχαστικό παρόν της ρητορικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υποψιάζομαι ότι αν είχαν βομβαρδίσει τα δικά τους γραφεία η ανακοίνωσή τους θα ήταν σφοδρότερη ως προς τις ευθύνες του παλαιού πολιτικού συστήματος που οδηγεί κάποιους στα άκρα. Πάντως παρά τη ρητή και χωρίς υποσημειώσεις καταδίκη και της τελευταίας επίθεσης, δεκάδες φορές ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιχειρήσει να αιτιολογήσει την τρομοκρατία και τα ξαδελφάκια της, μπάχαλους, εμπρηστές, κάθε τύπου εραστές της τυφλής πολιτικής βίας, ως τέκνα της κοινωνικής αδικίας, της οικονομικής απόγνωσης και των αποκλεισμών του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο υπηρετούν οι νεοφιλελεύθεροι και οι δεξιοί σοσιαλδημοκράτες.
Η Ελλάδα είναι η τελευταία ευρωπαϊκή χώρα όπου μια ευρεία γκάμα πολιτικής βίας, που ξεκινά από πλημμεληματική παραβατικότητα και φτάνει στα κακουργήματα, επηρεάζει καθημερινά την κοινωνική οικονομική και πολιτική ζωή. Σχεδόν μισόν αιώνα μετά τη Μεταπολίτευση και παρά την εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη» και τη διάλυση του ΕΛΑ, νέα διάδοχα σχήματα ασκούν αναρχοτρομοκρατία στην Ελλάδα. Η μόνη στέρεη άποψη που δίνει ερμηνεία στο φαινόμενο είναι αυτή που επισημαίνει ότι σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, που ανήκει σχεδόν σε όλο το ιδεολογικό φάσμα, συχνά δυστυχώς ψιθυρίζει αυτό το αδιανόητο, δηλητηριώδες «καλά τούς κάνανε». Αυτή η ιδιότυπη αποδοχή μπορεί να βαίνει φθίνουσα αλλά υπάρχει και κληροδοτείται και υποδαυλίζεται από όλα τα ανεγκέφαλα πολιτικά σχήματα, που στο όνομα του «δίκιου» κάνουν εκπτώσεις στη δημοκρατία και στη νομιμότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν και μετά την άνοδό του στην εξουσία έχει πολεμήσει με σχεδόν παράλογη μανία πρόσωπα και θεσμούς της ενημέρωσης. Η πολιτική καταγωγή του, ως φορέα της απόλυτης αλήθειας, τον κάνει δυσανεκτικό στην αντίθετη άποψη. Η κουλτούρα του απόλυτου ελέγχου δεν του επιτρέπει να αντιληφθεί σε βάθος την ουσία της δημοκρατίας που περιλαμβάνει ακόμα και ιδιοτελή Μέσα, συμφέροντα και ατέλειες στη λειτουργία της ενημέρωσης. Πρόσωπα λαμπερά που ασκούν το επάγγελμα του εκδότη ή του δημοσιογράφου, αλλά και εμπαθείς συμφεροντολόγους. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντιμετώπισαν τα ελάχιστα Μέσα που δεν είναι φιλικά στη διακυβέρνησή τους ως εχθρούς του λαού. Τα έδωσαν βορά στο επιρρεπές τμήμα της κοινωνίας για να πει το «καλά τούς κάνανε»!
Προφανώς δεν παρακινεί τρομοκράτες η κυβέρνηση, καλλιεργεί όμως τον διχασμό και τη μισαλλοδοξία, το ιδανικό έδαφος για να ευδοκιμήσουν.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
