Κύριο άρθρο
Όλη η Ελλάδα φαίνεται ότι κινείται στον αστερισμό των αναδρομικών, των επιδομάτων και γενικώς της προεκλογικής παροχολογίας. Κοινωνικές ομάδες, συνδικαλιστές, μεμονωμένα πρόσωπα, αναζητούν τρόπους και μεθόδους για να καλύψουν τις εισοδηματικές απώλειες που είχαν στα χρόνια της κρίσης.
Η κυβέρνηση με το κλίμα που έχει δημιουργήσει έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, που δύσκολα πλέον θα μπορέσει να συμμαζευτεί. Όταν καλείς π.χ. τους συνταξιούχους να τρέξουν να υποβάλλουν αιτήσεις, όταν υπόσχεσαι ότι θα μοιράσεις ότι περισσέψει από το υπερπλεόνασμα, είναι αναπόφευκτο να δημιουργείς προσδοκίες που δεν μπορούν να συγκρατηθούν.
Χθες οι υπάλληλοι της Βουλής προστέθηκαν σε αυτούς που διεκδικούν αναδρομικά τα επιδόματα αδείας και τα δώρα των εορτών που έχουν καταργηθεί. Κάθε μέρα και μια κοινωνική ομάδα εμφανίζεται στο προσκήνιο για να διεκδικήσεις αυτό που θεωρεί δίκαιο για τον εαυτό της.
Φυσικά κανείς δεν αναρωτιέται που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα και από ποιους θα αφαιμαχθούν για να ικανοποιηθούν οι δικές τους διεκδικήσεις.Όλοι θεωρούν ότι λεφτά υπάρχουν… Μια λογική που καλλιεργεί και η κυβέρνηση που πανηγυρίζει για το υπερπλεόνασμα, υποσχόμενη μποναμάδες μήπως και κερδίσει λίγους ψήφους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, έχει υποστεί μεγάλες μειώσεις στα εισοδήματα του κι έχει αναπροσαρμόσει,πολλές φορές, προς τα κάτω το επίπεδο ζωής του. Είναι όμως παράλογο από την άλλη μεριά να παραγνωρίζουμε ότι η χώρα ουσιαστικά έχει χρεοκοπήσει κι ότι ακόμα βρίσκεται στην επικίνδυνη ζώνη.
Όπως ξεχνούν οι περισσότεροι που διεκδικούν σήμερα τα χαμένα, ότι αυτοί που έχουν πληγεί περισσότερο δεν είναι οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και ιδιαίτερα οι νέοι που αμείβονται πραγματικά με μισθούς πείνας.
Αλίμονο στη χώρα αν αυτή την προεκλογική περίοδο, ζήσουμε μια πλειοδοσία υποσχέσεων και διεκδικήσεων. Προφανώς όλοι θα θέλαμε καλύτερους μισθούς και συντάξεις, περισσότερα εισοδήματα. Με την προϋπόθεση όμως ότι αντέχει η οικονομία και δεν υπονομεύουμε για πολλοστή φορά το κοινό μας μέλλον.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
