Μαρία Κατσουνάκη
«Η διοίκηση του ΟΠΑ έχει επανειλημμένως απευθυνθεί στους αρμοδίους φορείς, καθώς και στο Γραφείο του Πρωθυπουργού. Δυστυχώς, το πρόβλημα παραμένει, μεταλλάσσεται, αλλά δεν επιλύεται». Η ηγεσία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών απειλεί να κλείσει το ίδρυμα, αφού η κατάσταση, καθόλου καινούργια, όχι μόνο δεν βρίσκεται σε ύφεση αλλά ενισχύεται και με νέα πιάτσα διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών. Την ίδια κατάσταση περιγράφουν γλαφυρά και άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Η λέξη-κλειδί στην επιστολή της Συγκλήτου του ΟΠΑ είναι το «μεταλλάσσεται», ως το ρήμα που δηλώνει τη διαρκή διαδρομή προς το χειρότερο. Την ανεξέλεγκτη πορεία της ανομίας που όσο δεν περιορίζεται, διακλαδίζεται και αλώνει την πόλη.
Καύσιμο στη μετάλλαξη, η ανοχή και η ατιμωρησία. Είναι νωπά ακόμη τα γεγονότα της επίθεσης στο Α.Τ. Ομονοίας, η άνετη εγκατάσταση του «Ρουβίκωνα» στη Φιλοσοφική Σχολή (η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε να διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση για να διαπιστωθεί αν παραβιάζεται η πανεπιστημιακή τάξη). Κι από κοντά η άπλετη κατανόηση σε επικεφαλής και στελέχη οργανωμένων κινημάτων που έχουν αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές (βλέπε Κουφοντίνας – Ξηρός). Στο κάδρο της εγκληματικότητας έχουν ρόλο και αστυνομικοί που εμπλέκονται σε κυκλώματα εμπορίας ναρκωτικών ή σε ληστείες. Μόνο τις τελευταίες ημέρες αποκαλύφθηκαν δύο τέτοια περιστατικά.
Μια γενικευμένη «χαλαρότητα», με ή χωρίς ιδεολογικά χαρακτηριστικά, τροφοδοτεί την ανασφάλεια των πολιτών και την παρακμή της πόλης. Οσο κι αν τα προαναφερόμενα γεγονότα μοιάζουν εκ πρώτης όψεως διαφορετικά, η έκφραση του ενός επικοινωνεί και ενισχύεται από την απρόσκοπτη εμφάνιση του άλλου. Γιατί ο καθένας που εμπλέκεται σε αξιόποινες πράξεις, είτε πιστεύει ότι «επαναστατεί» βλάπτοντας το κοινωνικό σύνολο είτε εγκληματεί από θέση εξουσίας, θεωρεί ότι κινείται σε ένα περιβάλλον με αφύλακτες τις μπάρες της νομιμότητας.
Τι σημαίνει αυτό; Αποσύρεται η εμπιστοσύνη από τους θεσμούς και επενδύεται στους τυχοδιώκτες της πολιτικής, στους δημαγωγούς και στους ακραίους. Αποκτούν δύναμη εκπεφρασμένη ή υπόγεια (το χειρότερο) οι πάσης φύσεως «αντισυστημικοί», οι παραληρηματικοί, οι κουτσαβάκηδες. Εκεί όπου το κράτος δικαίου υπαναχωρεί ή σφυρίζει αδιάφορα, πουλούν αυτοδικία και στρατοκρατία κάθε μορφής αυταρχισμός και χρυσαυγίτικος φασισμός. Ετσι, η τήρηση του νόμου και της τάξης από προϋπόθεση δημοκρατίας γίνεται μοχλός πίεσης στα χέρια επικίνδυνων και σφετεριστών.
Πηγή: Καθημερινή