Διονύσης Γουσέτης
Τις προάλλες χρειάστηκε να κάνω τραπέζι σε κάποιους. Οταν πήγα να πληρώσω, ο ταβερνιάρης μου δείχνει ένα λογαριασμό 117 ευρώ και μου ψιθυρίζει: «Αν πληρώσεις με “μαύρα” ο λογαριασμός κατεβαίνει στα 80 ευρώ». Ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι το κράτος είναι αμείλικτο στο να μαζέψει αυτά που του χρειάζονται για την πολιτική του. Τα χρήματα που ο ταβερνιάρης του κλέβει θα τα εισπράξει από τους άλλους αλλά και από τον ίδιο με νέους φόρους ή άλλους τρόπους.
Το σημερινό κράτος έχει διακηρυγμένη πολιτική να είναι «μεροληπτικό» υπέρ των κατώτερων στρωμάτων. Υποτίθεται ότι, ως νέος Ρομπέν των Δασών, μαζεύει χρήματα από τους πλούσιους για να τα δίνει στους φτωχούς. Αλλά ο φόρος που κλέβει ο εξουθενωμένος ταβερνιάρης είναι έμμεσος. Και οι έμμεσοι φόροι δεν πλήττουν τους πλούσιους. Πλήττουν τους φτωχούς. Και δεν είναι μόνο το σημερινό κράτος. Ο παλιός νόμος Κατσέλη προστάτευε δήθεν τους φτωχούς απαγορεύοντας τη δήμευση πρώτης κατοικίας. Αποτέλεσμα: πολλά λαμόγια, έχοντας εξασφαλισμένη την κυριότητα του ακινήτου τους, αρνούνται να εξοφλήσουν τα δάνειά τους στην τράπεζα. Και κάποια ρομαντικά κορόιδα σαμποτάριζαν τους πλειστηριασμούς, όταν ο νόμος άλλαξε, με την κραυγή «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Η συνέπεια είναι να έχουν πλημμυρίσει οι τράπεζες με κόκκινα δάνεια και να χρειάζονται ανακεφαλαιοποίηση. Που πάλι όχι οι πλούσιοι –που τα βρίσκουν με την εφορία– αλλά οι φτωχοί φορολογούμενοι κινδυνεύουν να πληρώσουν. Το κράτος διόριζε και διορίζει στο Δημόσιο ημετέρους και αναξιοπαθούντες, όπως τα θύματα των πυρκαγιών, σαν το Δημόσιο να ήταν άσυλο πτωχών και αδυνάτων. Η Αριστερά αγωνίζεται να μην απολυθεί κανείς. Το αποτέλεσμα είναι να χρεοκοπεί το Δημόσιο. Σήμερα καλείται η ΔΕΗ να απολύσει τους μισούς διορισμένους για να επιβιώσει. Το ίδιο συνέβαινε με την Ο.Α., τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, το μετρό, κ.λπ. Αυτά τα χουβαρνταλίκια τα πληρώνει ο ιδιωτικός τομέας, ο μόνος που παράγει πλούτο για όλους. Το συμπέρασμα είναι ότι αυτοί που προστατεύονται από το κράτος πρέπει να φοβούνται. Από την πολλή προστασία καταντήσαμε να είναι πλουσιότερη από εμάς ακόμα και η βαλκανική πρώην κομμουνιστική Σλοβενία. Ο κ. Μητσοτάκης, που αυτά τα γνωρίζει, δεν πρέπει να φοβάται να τα λέει στον κόσμο. Ούτε να αποκλείει τις απολύσεις στο Δημόσιο. Δεν θα κινδυνεύσει το ποσοστό ψήφων του. Δεν τρώει όλος ο κόσμος σανό.
Πηγή: Καθημερινή
