Νότης Παπαδόπουλος
Ηταν απολύτως αναμενόμενο από έναν πρωθυπουργό που βάζει πάνω απ’ όλα την επικοινωνία. Ιδιαίτερα μετά την παροιμιώδη ανεπάρκεια της κυβέρνησης και της κρατικής μηχανής στο Μάτι, που οδήγησε στην εκατόμβη νεκρών την οποία το Μαξίμου πήγε να «μπαλώσει» με επικοινωνιακά τερτίπια και συνεντεύξεις–παρωδίες. Ετσι, ο κ. Τσίπρας αντί να καθησυχάσει τους Ελληνες με μία πανηγυρική, ενωτική ομιλία για την ημερολογιακή –έστω– έξοδο από τα μνημόνια, επιστράτευσε και πάλι την όξυνση για να συσπειρώσει τους σκληρούς οπαδούς του. Δώσ’ του διαπλοκή και διαφθορά, δώσ’ του σκοτεινά συμφέροντα και φασιστικές συμμορίες, δώσ’ του φοροασυλία του μεγάλου πλούτου και ασυδοσία εκδοτών – μία ακόμη επανάληψη της χιλιοπαιγμένης παράστασης διχασμού «Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», με καβαφική εσάνς για Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες και για την Ιθάκη, που οι πολυμήχανοι Ελληνες δεν πρόκειται να παραδώσουν στους μνηστήρες. Εδώ η κυβέρνηση μετέθεσε σε αγροτικές φυλακές τον πολυϊσοβίτη αρχιτρομοκράτη Κουφοντίνα μπας και ικανοποιήσει κάποιους αριστεριστές του χώρου, μία ακόμη επιχείρηση πολιτικής πόλωσης θα την τρομάξει;
Δεν σταμάτησε, όμως, εκεί ο πρωθυπουργός. Στην προσπάθεια ανασύστασης ενός αντιδεξιού μετώπου που ίσως αποτρέψει μια ενδεχόμενη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, έφτασε να επιτεθεί προσωπικά όχι μόνο στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος έχει διαδραματίσει καθοριστικό, θετικό ρόλο για τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά και στον πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο. «Η Δημοκρατία ευτελίστηκε. Τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες». Και καλά ο κ. Στουρνάρας, ως πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, είναι λογικό να αποτελεί πολιτικό αντίπαλο και «κόκκινο πανί» για τους Συριζαίους. Πώς, άραγε, ένας εξέχων τεχνοκράτης, σπουδαγμένος στο MIT, καθηγητής στο Κολούμπια, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ο οποίος εκλήθη επειγόντως από τη Βουλή το 2011 λόγω του διεθνούς κύρους του για να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας και να βγάλει τα «κάστανα από τη φωτιά», ευτελίζει τη Δημοκρατία; Πόσο μάλλον, όταν ο άνθρωπος αυτός υπήρξε θύμα τρομοκρατικής επίθεσης και παρ’ ολίγον να χάσει τη ζωή του εξαιτίας της εμπλοκής του στη διάσωση της χώρας. Ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για τη συριζαϊκή ρητορική μίσους –«γερμανοτσολιάδες, προσκυνημένοι, δωσίλογοι»– που υιοθέτησε. Αλλά φτάνει, σήμερα, να ζητεί προκλητικά και τα ρέστα από αυτούς που έβαζαν πλάτη όταν εκείνος έπαιζε τη χώρα κορώνα-γράμματα. Λίγη συστολή δεν θα έβλαπτε.
Πηγή: Καθημερινή
